Ανδρέας Παπανδρέου – Αλ. Τσίπρας. ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ: Παράλληλοι βίοι

Του πολίτη Π. Παπαγαρυφάλλου

Βρισκόμαστε στην προεκλογική περίοδο του Οκτωβρίου του 1981, οπότε ο αρχιλαϊκιστής Α. Παπανδρέου, με το τουρλού-τουρλού ΠΑΣΟΚ, κατέλαβε την εξουσία.

Για πολλούς μήνες, ο «χαρισματικός» κατηγορούσε την κυβέρνηση του Γ. Ράλλη να μην υπογράψει την ανανέωση παραμονής των Αμερικανικών Βάσεων. Ο Ράλλης υπέκυψε και όταν ήρθε ο Ανδρέας στην εξουσία, υπέγραψε την ανανέωση με πολύ χειρότερους όρους!

Το πράγμα όμως κατέστη κωμικοτραγικό, γιατί, όπως γράφει ο Ράλλης, «το ΠΑΣΟΚ ισχυρίσθηκε ότι οι βάσεις φεύγουν (ενώ παρέμεναν άλλα πέντε χρόνια) και κάλεσε τους Αθηναίους, να γιορτάσουν το εξήλωμα» των Βάσεων, πράγμα που έγινε με μεγαλοπρεπείς φιέστες στο Σύνταγμα» (βλ. τον πρόλογό του στο έργο μου: «Ο Λαϊκισμός στην Ελλάδα», εκδ. «Ergo», Αθήνα 2002, σελ. 3-7). Ναι, χόρευαν οι πολιτικοί Αυστραλοπίθηκοι στο

Σύνταγμα, όπως χόρευαν και οι … νικητές του ΟΧΙ το βράδυ του… θριάμβου. Όταν κληθούν από τον ερζατς Παπανδρέου να πληρώσουν το μάρμαρο των επώδυνων μέτρων τότε θα σκούζουν, αλλά θα είναι πολύ αργά.

Εδώ ταιριάζει απόλυτα ο φιλοσοφημένος στόχος του εθνικού μας βάρδου, Κωστή Παλαμά: «Δίχως αυτιά και δίχως μάτια κολάκων όχλοι, αλλοιά σε σας, πλάνταξε, στόμα που παινεύεις και πόδι που χοροπηδάς» Λόγος Η’ «Προφητικός».

Ελλάς: Η «δημοκρατία» της αρλούμπας και της ασύνορης κωλοτούμπας, που ανήγατε το λαϊκισμό σε θρησκεία και σε ύψιστο πολιτικό και εθνικό ιδανικό. Αυστραλοπίθηκοι ενωμένοι της πατρίδας η ειμαρμένη.