Γράφει ο
Δημοσθένης Κυριαζής
Δημοσθένης Κυριαζής
- Το αν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος συνιστά κορυφαία και αμετάκλητη εντολή των πολιτών προς τους άρχοντες, όπως ίσχυε κάποτε στην κοιτίδα της Δημοκρατίας, ή αποτελεί επίκληση της εξουσίας των αρχόντων όπως ο Μακιαβέλι διδάσκει.[1]
- Το αν το ερώτημα είναι σαφές και δεν επιδέχεται δεύτερη ερμηνεία.
- Το αν διασφαλίζεται η πλήρης, ελεύθερη και με δημοκρατικές διαδικασίες ενημέρωση των πολιτών.
των πολιτών με αξιόπιστο και μη αμφισβητούμενο τρόπο.
1.Σύμφωνα με τις δηλώσεις μελών της κυβέρνησης, το δημοψήφισμα θα αποτελέσει διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της κυβέρνησης και όχι μια κορυφαία και αμετάκλητη εντολή των πολιτών, που μπορεί να οδηγήσει σε έξοδο από το Ευρώ, να ανατρέψει δηλαδή την εντολή που δόθηκε στις βουλευτικές εκλογές . Η δήλωση αυτή είναι ασύμβατη με το πνεύμα της Αληθινής, της Άμεσης Δημοκρατίας και είναι συμβατή με το δόγμα Μακιαβέλι που αναφέρεται στην υποσημείωση. Παρά ταύτα αυτή η δήλωση ούτε σχολιάστηκε, ούτε ενόχλησε κάποιον από τους πολιτικούς ή τους πνευματικούς ηγέτες της σημερινής Δημοκρατίας των Ελλήνων. Αντίθετα η δήλωση, «αν συμφωνήσουμε με τους θεσμούς θα πούμε στους πολίτες να ψηφίσουν ΝΑΙ», έγινε δεκτή με ικανοποίηση από όλους· πολιτικά κόμματα, πνευματική ηγεσία της Χώρας, θεσμούς των δανειστών.
2. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος, ΝΑΙ ή ΟΧΙ στην πρόταση των θεσμών, κρίθηκε ως ασαφές και παραπλανητικό διότι στην πράξη ταυτίζεται με το ερώτημα «Ευρώ ή Δραχμή». Η άποψη αυτή διατυπώθηκε: από πολιτικούς , ειδήμονες και πολίτες της Ελλάδας, από αρχηγούς κρατών της ΕΕ και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο . Η ύπαρξη όμως δύο τρόπων ανάγνωσης/ ερμηνείας του ερωτήματος του δημοψηφίσματος συνιστά επικίνδυνη ασάφεια, ανεξάρτητα από το πια από τις δύο απόψεις είναι η πιο σωστή. Συνιστά πολύ μεγάλο εμπόδιο στην έκφραση συνειδητής και μη χειραγωγημένης εντολής από τους πολίτες. Αν οι άρχοντες της σημερινής δημοκρατίας ήθελαν το δημοψήφισμα της Κυριακής να αποτελεί κορυφαία και αμετάκλητη εντολή του Αφέντη Λαού, θα το πραγματοποιούσαν με τα ακόλουθα τέσσερα και όχι δύο ερωτήματα: (1)Παραμονή στο Ευρώ , (2)Επιστροφή στη Δραχμή, (3) Όχι στις προτάσεις (4)Ναι στις προτάσεις των θεσμών. Σε αυτή την περίπτωση οι πολίτες θα καλούνταν να επιλέξουν (να σταυρώσουν) ένα ή δύο από τα παραπάνω τέσσερα ερωτήματα όπως και στην περίπτωση της εκλογής βουλευτών. Να μην ανησυχούν οι αντιπρόσωποι μας. Οι πολίτες δεν θα μπερδευόταν. Θα έδιναν μια απάντηση με μεγαλύτερο ορθολογισμό και σαφήνεια από αυτήν των αντιπροσώπων τους. Ας σημειωθεί ότι τέτοια δημοψηφίσματα πολλαπλών επιλογών (Multichoice Referendums) πραγματοποιούνται στην Ελβετία, αλλά έχουν πραγματοποιηθεί και σε άλλες χώρες (πχ Σουηδία το 1957 και το 1980, Αυστραλία το 1977).
3.Ο χρόνος των 5 ημερών είναι ανεπαρκής για την πλήρη, ελεύθερη και με δημοκρατικές διαδικασίες ενημέρωση των πολιτών προκειμένου να δώσουν την εντολή τους για ένα τόσο μεγάλο θέμα. Εντός 5 ημερών ενημέρωση των πολιτών είναι, τυπικά και ουσιαστικά, απαράδεκτα μικρός χρόνος για την εκλογή του Δημάρχου ενός μικρού δήμου ή του προέδρου ενός επιμελητηρίου. Κρίθηκε όμως επαρκής για να ενημερωθούν οι πολίτες και να δώσουν τη μεγαλύτερη και κρισιμότερη εντολή που θα εκτελέσουν, υποχρεούνται να εκτελέσουν, οι αντιπρόσωποι τους.
Το γεγονός ότι μόνο το Συμβούλιο της Ευρώπης εξέφρασε άποψη για τα παραπάνω θέματα, ενώ παρόμοια κίνηση δεν έγινε από τους κορυφαίους πνευματικούς, επιστημονικούς και πολιτικούς θεσμούς της Ελλάδας, δημιουργεί στον απλό πολίτη αισθήματα, απορίας, αλλά και ανησυχίας για το πώς εννοούν τη Δημοκρατία αυτοί που σήμερα ζουν στην Κοιτίδα της Δημοκρατίας.
Ο κάθε πολίτης που θέλει να είναι «λογικός επεξεργαστής και όχι καταναλωτής των πληροφοριών του κατεστημένου της εξουσίας» , πρέπει να δώσει τις δικές του απαντήσεις στα παραπάνω προβλήματα και ύστερα να αποφασίσει αν θα ψηφίσει την ερχόμενη Κυριακή, ΝΑΙ ή ΟΧΙ .
[1] Ο πρίγκιπας πρέπει να λαμβάνει ο ίδιος τις αποφάσεις αλλά με τέτοιο τρόπο που να φαίνεται ότι τις λαμβάνει ο Λαός· ο Λαός δεν πρέπει να είναι εξουσία, αλλά αναφορά για κάθε εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου