Δίχως άλλη καθυστέρηση η ελληνική ΑΟΖ

Γράφει ο
Νίκος Λυγερός

Το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ αποκτά όλο και περισσότερη στρατηγική σημασία με τα νέα δεδομένα όχι μόνο για τώρα αλλά και σε βάθος χρόνου. Διότι όλοι καταλαβαίνουν τώρα ότι η ανάδειξη και η αξιοποίηση αυτόχθονων πηγών ενέργειας, αποτελεί για την Ευρωπαϊκή Ένωση μια προτεραιότητα για την ενεργειακή ασφάλεια και ταυτόχρονα λειτουργεί ως μέτρο κατά της ενεργειακής εξάρτησης που δημιουργεί ένα πεδίο εκμετάλλευσης για τις τρομοκρατικές οργανώσεις.
Η πρώτη φορά που η Ευρωπαϊκή Ένωση ανέφερε στα επίσημα κείμενα την έκφραση Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, ήταν ακριβώς στο πλαίσιο των αυτόχθονων πηγών ενέργειας και μάλιστα στην Ανατολική Μεσόγειο και στον Εύξεινο Πόντο. Από τότε οι νέες ανακαλύψεις με γιγαντιαία και υπεργιγαντιαία κοιτάσματα στην Ανατολική Μεσόγειο, έδωσαν ακόμα μεγαλύτερη έμφαση σε αυτή την στρατηγική προσέγγιση.
Τώρα με τις τρομοκρατικές επιθέσεις, βλέπουμε ότι το παράνομο
πετρέλαιο επιτρέπει την ενίσχυση των τρομοκρατικών οργανώσεων όχι μόνο στην εφοδιαστική τους αλυσίδα αλλά ακόμα και στην άμεση δράση τους αφού το εκμεταλλευτούν σε πρώτο βαθμό για την επιλογή των στόχων τους. Πρέπει όμως ν’ αντιληφθούν ότι αν δεν έβρισκαν αγοραστές δεν θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν τις μονάδες τους.
Γι’ αυτό το λόγο η τριμερής συμμαχία Αιγύπτου-Ελλάδας-Κύπρου πρέπει να υλοποιηθεί το συντομότερο δυνατόν και το ίδιο ισχύει και για την άλλη της Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου.
Στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου δεν πρόκειται μόνο για προσπάθεια σταθεροποίησης αλλά και για μέτρα στρατηγικού τύπου, ενεργειακής ασφάλειας.