Περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία: Ο πρώτος γύρος και το δίλημμα

Γράφει ο
Γιώργος Βοσκόπουλος

Ο πρώτος γύρος των περιφερειακών εκλογών στη Γαλλία αποτέλεσε ένα θρίαμβο του Εθνικού Μετώπου (ΕΜ) το οποίο έλαβε για πρώτη φορά ένα τόσο υψηλό ποσοστό.
Τα στοιχεία που οφείλουν να αναλυθούν προκειμένου να αποκωδικοποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα συνιστούν ένα αλληλένδετο πλέγμα πρόσφατων κανονικοτήτων του γαλλικού πολιτικού συστήματος αλλά και συγκυριών.
Εν πρώτης η επιβάρυνση κοινωνικών δεικτών και η αύξηση της ανεργίας οδήγησαν ένα σημαντικό αριθμό νέων να στηρίξουν το ΕΜ. Εξίσου σημαντικό στοιχείο είναι η σημαντική αποχή των νέων ηλικίας 18-24 ετών η συμμετοχή των οποίων θα κρίνει αποφασιστικά το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου.
Σε επίπεδο πολιτικών φορέων η Δεξιά υποχώρησε, αφού δεν
κατάφερε να αντιμετωπίσει την ανεργία και την αβεβαιότητα παρακολουθώντας απλά τη χώρα να βυθίζεται σε μια πολυεπίπεδη κρίση. Η Γαλλία είναι μία χώρα σε μαρασμό σύμφωνα με το editorial της Le Monde, αδιαμφισβήτητο γεγονός της νέας οικονομικής και πολιτικής πραγματικότητας της χώρας. Με τη σειρά της η αριστερά απέτυχε να προτάξει έναν αξιόπιστο λόγο σε συνθήκες καταστατικής αμφισβήτησης και κατακερματισμού καθιστώντας πολιτικά αναξιόπιστη.
Οι παραπάνω αδυναμίες ανέδειξαν την ακροδεξιά σε έναν φορέα εξωτερίκευσης της δυσφορίας όλων των πολιτών που προέβησαν σε μια ιδεολογική υπέρβαση αναζητώντας διέξοδο σε απτά κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που αφορούν την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής τους. Υπό αυτούς τους όρους η διαδικασία πολιτικής κοινωνικοποίησης και η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία προσδιορίστηκε με όρους φόβου, απόρριψης, άρνησης και οργής. Τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι ενίσχυσαν έστω και συγκυριακά το πολιτικό προφίλ της ηγεσίας του ΕΜ, το οποίο διαχειρίστηκε τη νίκη του στον πρώτο γύρο με σύνεση διατηρώντας χαμηλούς τόνους.
Ενόψει του δεύτερου γύρου των εκλογών Αριστερά και Δεξιά αναζητούν τρόπους να αναχαιτίσουν το ΕΜ και τον κίνδυνο επικράτησης του. Το στοίχημα για το κάθε κόμμα ξεχωριστά αφορά την αξιοπιστία του αριστερού λόγου αλλά και την αποφασιστικότητα της Δεξιάς να στηρίξει έμπρακτα τον καταστατικό στόχο της: να αποτελέσει ένα φρένο στην άνοδο του ΕΜ.