Καζάνι που βράζει ο ΣΥΡΙΖΑ

Γράφει ο
Θανάσης Παπανδρόπουλος

Το καράβι αρχίζει και μπάζει νερά και η παραμονή στην εξουσία, όσο γλυκειά κι αν είναι, δεν βοηθάει την κατάσταση. Τα κατοστάρικα και διακοσάευρα που μοιράζει ο πρωθυπουργός, όχι μόνον θα ξεχαστούν μετά τις γιορτές αλλά θα φέρουν εκ νέου στο προσκήνιο την υπερφορολόγηση. Η φιλολογία περί «ηθικής» και Μαρέβας αφήνει παγερά αδιάφορο το κοινό, που έχει άλλες σκοτούρες μπροστά του. Γνωρίζει εξάλλου ότι μόνον 15 βουλευτές του Σύριζα έχουν 476 διαμερίσματα και κάπου 50 εκατομμύρια ευρώ καταθέσεις. Τα Εξάρχεια έχουν γίνει κόλαση για τους κατοίκους τους και το ίδιο συμβαίνει με ένα κομμάτι της Αττικής. Η λάσπη φούσκωσε και άφησε πίσω της 20 νεκρούς.
Από την άλλη, το χάλι με τους τραμπούκους που το παίζουν αναρχο-προοδευτικοί έχει παραγίνει. Από την στιγμή που σουλατσάρουν ανενόχλητοι στο ελληνικό Πεντάγωνο, αυτό κάτι
λέει στον κόσμο της σιωπηρής πλειοψηφίας. Όσο για τον κατήφορο της οικονομίας, μόνον ο Τσίπρας και η Αυγή δεν τον βλέπουν. Για τον υπόλοιπο κόσμο, εντός και εκτός Ελλάδος, αυτά που μπορεί να είπε η κυρία Μιράντα Ξαφά σε επενδυτές στο Λονδίνο είναι μηδαμινά μπροστά την πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι επιχειρήσεις και όσοι ακόμα εργάζονται σε αυτές.
Πέρα από όλα αυτά, το συριζαϊκό ιερατείο έχει πρόβλημα με τον Γ. Κατρούγκαλο, την ανεκδιήγητη υπουργό Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά και με τον υπουργό Μετανάστευσης Γ. Μουζάλα. Δεν είναι λίγοι μέσα στον Σύριζα αυτοί που ζητούν την αντικατάσταση των συγκεκριμένων –παράλληλα δε δύσκολα πλέον ανέχονται και την σύμπραξη με τον Πάνο Καμμένο.
Από την πλευρά του, το περιβάλλον Αλέξη Τσίπρα υποστηρίζει ότι έχει ακόμα κάποιους άσους στην διάθεσή του αλλά αποφεύγει να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Από την άποψη αυτή, πρέπει να υπογραμμίσουμε τις υπόγειες διασυνδέσεις του Μαξίμου με τους καναλάρχες και την υπόσχεση ότι θα τούς συμπαρασταθεί αν και αυτοί προσφέρουν γην και ύδωρ στην κυβέρνηση.
Στο επίπεδο αυτό αρκετά ευάλωτος είναι ο Γ.Αλαφούζος, ο οποίος, σε μία κρίσιμη καμπή για τις επιχειρήσεις του, πρέπει να αντιμετωπίσει και το αγκάθι του Παναθηναϊκού. Απ’ ό,τι γνωρίζουμε, στο επίπεδο αυτό κάποιον ρόλο ενδέχεται να παίξει και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, γνωστός για τα πράσινα αισθήματά του και για τις καλές σχέσεις του με το περιβάλλον της οικογένειας Αλαφούζου.
Πονοκέφαλο προκαλεί επίσης στον συριζαϊκό χώρο και η ανάκαμψη της κεντροαριστεράς, προς την οποία οι Νίκος Παππάς και Αλ. Φλαμπουράρης εκπονούν σχέδιο ανοίγματος ποντάροντας σε ορισμένα –παροπλισμένα σήμερα– στελέχη της τα οποία όμως διατηρούν και κάποιο ειδικό βάρος.
Θα πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε ότι οι θεράποντες της πολιτικής πρέπει να φοβούνται τα γεγονότα. Όπως πολύ σωστά έγραψε στα Νέα ο Πολίτης Σεραφείμ, με αφορμή τα γεγονότα, η εσπευσμένη ανακοίνωση την Δευτέρα από τον Πρωθυπουργό του κοινωνικού μερίσματος των 720 εκατ. ευρώ δεν φάνηκε ικανή να μπορεί να ανατρέψει την ήδη βαρειά ατζέντα. Οι δανειστές έβαλαν το χέρι τους. Άναψαν το πράσινο φως στο μέρισμα με αντάλλαγμα υποσχέσεις ότι η κυβέρνηση θα τρέξει γρήγορα τα προαπαιτούμενα που αφορούν τις πωλήσεις των μονάδων της ΔΕΗ, τις περικοπές κοινωνικών επιδομάτων και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς ακινήτων για να κλείσει έως τον Ιανουάριο η τρίτη αξιολόγηση. Όμως, για άλλη μία φορά, ο πανικός αποδείχθηκε ότι είναι ο χειρότερος σύμβουλος.
Η θεομηνία της επόμενης ημέρας, μαζί με την άτυχη Μάνδρα έπνιξε και τον πολιτικό και επικοινωνιακό σχεδιασμό που είχε καταστρώσει το Μαξίμου. Η κυβέρνηση, αντί να δρέπει τους καρπούς από το –αν και μικρότερο του αναμενόμενου– κοινωνικό μέρισμα, βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο να προσπαθεί να διαχειρισθεί μία μεγάλη καταστροφή και έναν χείμαρρο ευθυνών που αγγίζει πλέον δικά της στελέχη. Οι πλημμύρες, τουλάχιστον προς το παρόν, έσβησαν το όποιο φιλολαϊκό αποτύπωμα από το μέρισμα, συμπαρασύροντας και την θετική εξέλιξη για το swap των ελληνικών ομολόγων του PSI.
Στις λάσπες, βέβαια, χάθηκε και ο αρνητικός πολιτικός αντίκτυπος της συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης και των συμβολαιογράφων για ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς με αστυνομικά μέτρα προστασίας από τις 29 Νοεμβρίου κόντρα στις ανεδαφικές προσδοκίες που η πρώτη καλλιεργούσε σε μεγάλη μερίδα οφειλετών ότι αν δεν πληρώσει δεν θα χάσει το σπίτι του. Από τον Δεκέμβριο οι πλειστηριασμοί ακινήτων μεγαλοοφειλετών στις τράπεζες θα είναι γεγονός. Και αργά ή γρήγορα μέσα στο 2018 θα αγγίξουν οφειλέτες μικρότερων ποσών, δίνοντας τον τόνο στην ούτως ή άλλως βαρειά καθημερινότητα των μεγάλων φορολογικών και ασφαλιστικών επιβαρύνσεων. Οι πωλήσεις μονάδων της ΔΕΗ μπορεί να είναι τοπικής εμβέλειας αλλά, μαζί με μία σειρά άλλες νευραλγικές ιδιωτικοποιήσεις που προωθεί το ΤΑΙΠΕΔ και τα μέτρα αναδιοργάνωσης των ΔΕΚΟ, θα βαρύνουν το κλίμα.
«Τα πολιτικά οφέλη από το μέρισμα θα εξαντληθούν μέσα στα Χριστούγεννα, ενώ η δέσμευση για πρωτογενές υπερπλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ το 2018 δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για προσδοκίες νέου μερίσματος του χρόνου. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, αφού η αρνητική πορεία των εσόδων εγκυμονεί κινδύνους νέων μέτρων. Αυτά είναι τα προβλέψιμα γεγονότα. Υπάρχουν και τα απρόβλεπτα», επισημαίνει ο αρθρογράφος των Νέων.
Προφανώς δεν έχει καθόλου άδικο…