Μείναμε όλοι μας έκπληκτοι με την απάθεια του δικαστή του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, όταν είδε τον Κροατοβόσνιο Σλόμπονταν Πράλγιακ, να καταπίνει μπροστά του ένα μπουκαλάκι με υγρό, που ήταν προφανέστατο ότι ήταν δηλητήριο για να αυτοκτονήσει, την στιγμή που άκουσε την οριστική απόφαση της καταδίκης του για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στην Βοσνία.
Καταπίνοντας το δηλητήριο φώναξε, "Δικαστές, δεν είμαι εγκληματίας πολέμου, περιφρονώ την απόφαση σας".
Σαν να μην συνέβαινε τίποτε, με απάθεια, ο Δικαστής συνέχισε να
αγορεύει, μέχρι που έπεσε κάτω ο αυτόχειρας, ετοιμοθάνατος εκεί
μπροστά του.
Καμία ανησυχία, κανένα ενδιαφέρον για την ζωή του καταδικασθέντος, δεν φώναξε καν τους φρουρούς, τις πρώτες βοήθειες, τίποτε.
Κάκιστο παράδειγμα από ένα Ανώτατο Δικαστικό διεθνούς κύρους, με τα μάτια όλου του κόσμου στραμμένα πάνω του. (Αλήθεια οι άλλοι Δικαστές της έδρας τι έκαναν;)
Μόνο η γεροντική άνοια θα δικαιολογούσε την παθητική αυτή στάση, μπροστά στο επερχόμενο θάνατο ενός ανθρώπου, έστω και αν αυτός καταδικάστηκε για τα χειρότερα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας.
Προσέβαλε την υπόσταση του ιδίου του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, με την απαθή αυτή συμπεριφορά του.
μπροστά του.
Καμία ανησυχία, κανένα ενδιαφέρον για την ζωή του καταδικασθέντος, δεν φώναξε καν τους φρουρούς, τις πρώτες βοήθειες, τίποτε.
Κάκιστο παράδειγμα από ένα Ανώτατο Δικαστικό διεθνούς κύρους, με τα μάτια όλου του κόσμου στραμμένα πάνω του. (Αλήθεια οι άλλοι Δικαστές της έδρας τι έκαναν;)
Μόνο η γεροντική άνοια θα δικαιολογούσε την παθητική αυτή στάση, μπροστά στο επερχόμενο θάνατο ενός ανθρώπου, έστω και αν αυτός καταδικάστηκε για τα χειρότερα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας.
Προσέβαλε την υπόσταση του ιδίου του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης, με την απαθή αυτή συμπεριφορά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου