Εδώ που φτάσαμε δεν μπορεί κανείς να μασά τα λόγια του:
Ο Νίκος Κοτζιάς δεν συμπεριφέρεται ως υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας.
Συμπεριφέρεται ως παραληρών πρώην Κνίτης.
Ως επαγγελματίας προπαγανδιστής τριτοδιεθνιστικού κομματιδίου.
Ως αυτό δηλαδή που ήταν κάποτε: Αυτό έμαθε κι αυτό ξέρει να κάνει...
Κι είναι δύσκολο να μάθει κάτι άλλο, να μπει σε άλλο ρόλο, να αλλάξει, να ωριμάσει. Κάποιοι το κατάφεραν. Αυτός όχι.
Άπαξ ΚΝΙτης - πάντα ΚΝΙτης!
Δεν είναι ένα και δύο τα ατοπήματα που έκανε στην χθεσινοβραδινή συνέντευξή που παραχώρησε στην ΕΡΤ.
Οι περισσότερες από τις ανοησίες που είπε έχουν ήδη απαντηθεί.
Εδώ θα σταθώ σε μερικά εμβληματικά.
* Πρώτον, ο Κοτζιάς προσπάθησε να πείσει πως οι «οι άλλοι», οι «προηγούμενοι» πούλησαν ή έδωσαν το όνομα της Μακεδονίας στα Σκόπια! Και στο «κράτος» τους και στη «μακεδονική εθνότητα» και στη γλώσσα τους…
Είπε ένα σωρό ψέματα επ’ αυτού.
Αλλά ξέχασε να μας πει τι έκανε και τι έλεγε ο ίδιος και το κόμμα τους τότε.
Εντάξει οι άλλοι «δεν το πάλεψαν», τους «ξέφυγε»
τέλος πάντων δεν τα κατάφεραν πολύ καλά (ας πούμε)…
Εσείς όμως τι κάνατε τότε, παιδιά;
Εσείς το «παλεύατε»; Τους προειδοποιούσατε; Θέλατε να κρατηθεί πιο αποφασιστική στάση;
Όχι! Εσείς τότε θέλατε να δοθεί το όνομα της Μακεδονίας, ολόκληρο, αμέσως, χωρίς γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς στα Σκόπια! Από τότε…
Αλήθεια που βρισκόταν ο κ. Κοτζιάς το 1977, επί Κωνσταντίνου Καραμανλή, όταν υποτίθεται ότι το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών «αναγνώρισε» τη «μακεδονική γλώσσα»;
Ο κ. Κοτζιάς, λοιπόν, τότε ήταν καθοδηγητικό στέλεχος του ΚΚΕ!
Υπερασπιζόταν με πάθος ολόκληρη την πολιτική του ΚΚΕ. Ακόμα και την πολιτική του στο τελευταίο μέρος του Εμφυλίου (1947-49) όταν το ΚΚΕ πάλεψε για «Ανεξάρτητη Μακεδονία»! Δηλαδή για ακρωτηριασμό του Ελληνικού εδάφους…
Υπερασπιζόταν επίσης τότε, κάθε σοβιετική εισβολή (και στην Ουγγαρία το 1956, και στη Τσεχοσλοβακία το 1968), λίγο αργότερα υπερασπιζόταν τη δικτατορία του Γιαρουζέλσκι στην Πολωνία (1981), ενώ κατήγγελλε τα «παραμύθια» των δυτικών για το σοβιετικο πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ (1986), που όπως αποδείχθηκε λίγο αργότερα - δεν ήταν καθόλου «παραμύθια»!
Αυτά έκανε ο κ. Κοτζιάς τότε.
Αφού θέλει να πάμε πίσω για να δούμε τι έκανε ο καθένας,
θα πάμε και στα δικά του.
Ενώ για το ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω. Μέχρι πριν λίγα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ συνολικά ήταν υπέρ αναγνώρισης των Σκοπίων ως «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» - σκέτο!
Αν θέλετε να συζητήσουμε ποιος «έδωσε το όνομα» να το συζητήσουμε με κάποιους άλλους – που τότε διαφωνούσαν και προειδοποιούσαν.
Όχι με σας που το είχατε δώσει, έτσι κι αλλιώς από την αρχή, και το φωνάζατε ανοικτά και δημόσια…
Άντε μπράβο!
* Δεύτερον, ο κ. Κοτζιάς κάνει και κάτι άλλο ανήκουστο: Επικαλείται την μυστική, απόρρητη και ανεπίσημη εσωτερική αλληλογραφία ελλήνων διπλωματών, κατά τη διάρκεια παλαιότερων διαπραγματεύσεων (1996, 1999, 2006) για να αποδείξει πως η «επίσημη Ελλάδα» εκείνης της εποχής είχε «αποδεχθεί» το τάδε ή το δείνα όνομα με τον όρο Μακεδονία μέσα…
Αν είναι δυνατόν! Το τι αναφέρει μια ελληνίδα διπλωμάτης στην (διαβαθμισμένη) ενημερωτική αλληλογραφία της προς το υπουργείο Εξωτερικών, δεν συνιστά «πολιτικό τετελεσμένο» διαπραγμάτευσης.
Την ίδια εποχή – και πιο πριν και πιο μετά - γράφτηκαν κι άλλες επιστολές Ελλήνων διπλωματών προς την «υπηρεσία» που υποστήριζαν τα αντίθετα! Τίποτε απ’ όλα αυτά δεν δημιούργησε «τετελεσμένα» σε ό,τι αφορά ποιο όνομα «δεχθήκαμε» και ποιο δεν δεχθήκαμε.
Αν ήταν η αλληλογραφία κάποιων διπλωματών προς το «κέντρο» να λύνει προβλήματα, θα είχε λυθεί και το Κυπριακό, και το Μεσανατολικό και όλα τα διεθνή ζητήματα…
Το ότι ένα διπλωμάτης διατυπώνει και αποστέλλει διαβαθμισμένα μια άποψη στην κυβέρνησή του, ΔΕΝ σημαίνει και ΔΕΝ μπορεί να σημαίνει ότι η κυβέρνηση του την αποδέχεται κι όλα!
Κάποιες από τις απόψεις αυτές εισακούονται. Οι περισσότερες δεν εισακούονται. Αποτελούν επίσημες απόψεις της κυβέρνησης όταν υιοθετηθούν επισήμως, όχι πριν. Και ΑΝ υιοθετηθούν…
Πρέπει να είναι κανείς πολύ άσχετος – ή πολύ φανατικός – για να υποστηρίζει το αντίθετο.
Πολύ σωστά ο Γιώργος Κουμουτσάκος απάντησε στον Κοτζιά:
--Εμείς διαπραγματευόμασταν, αλλά δεν κλείσαμε συμφωνία. Εσείς πάτε να την κλείσετε…
* Τρίτον, ο Κοτζιάς λέει πράγματα που ούτε οι Σκοπιανοί, ούτε άλλος κανείς δεν έχουν διανοηθεί να πούνε μέχρι σήμερα.
Ποτέ δεν ισχυρίστηκαν τα Σκόπια, πως επειδή υπήρχαν δεκάδες εμπορικές συμφωνίες, όλα τα μεταπολεμικά χρόνια, ανάμεσα στην Ελλάδα και την ενιαία Γιουγκοσλαβία του Τίτο (αλλιώς τα φορτηγά μας δεν θα μπορούσαν να μεταφέρουν εμπορεύματα από και προς την Ελλάδα και την Κεντρική Ευρώπη), κι επειδή στις συμφωνίες αυτές αναγράφονταν οι εσωτερικές περιοχές απ’ όπου πέρναγαν οι εμπορικοί δρόμοι - άρα και η «Ομόσπονδη Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας» - αυτό συνιστά τάχα… «διεθνή αναγνώριση» από την Ελλάδα!
Δεν διανοήθηκαν να το ισχυριστούν ποτέ, γιατί απλούστατα, η Ελλάδα αναγνώριζε την ενιαία Γιουγκοσλαβία τότε, όχι τις εσωτερικές υποδιαιρέσεις της. Και η ενιαία Γιουγκοσλαβία αποκαλούσε τις περιοχές στο εσωτερικό της όπως ήθελε.
Πρόβλημα διεθνούς αναγνώρισης – και από την Ελλάδα και από τις υπόλοιπες χώρες – τέθηκε μόνο όταν διαλύθηκε η ενιαία Γιουγκοσλαβία!
Και κανένα «προηγούμενο» δεν είχε δημιουργηθεί από πριν.
Κανείς δεν διανοήθηκε, ποτέ, να επικαλεστεί τέτοιο «προηγούμενο».
Απλά εδώ ο Κοτζιάς δίνει επιχείρημα στους Σκοπιανούς που είναι εντελώς άκυρο - και ποτέ οι ίδιοι δεν διανοήθηκαν να τα χρησιμοποιήσουν.
* Τέταρτο, εκείνο που δεν καταλαβαίνει ο Κοτζιάς, είναι πως όσο υπήρχε η ενιαία Γιουγκοσλαβία ό,τιδήποτε αφορούσε στις εσωτερικές υποδιαιρέσεις της – άρα και στην Ομόσπονδη «Δημοκρατία της Μακεδονίας» με πρωτεύουσα τα Σκόπια – ήταν εσωτερικό της ζήτημα. Η Γιουγκοσλαβία ενημέρωνε τον ΟΗΕ για ό,τι συνέβαινε εκεί – τι γλώσσες χρησιμοποιούσαν, τι εθνότητες επικαλούνταν οι κάτοικοί διάφορων περιοχών της κλπ. – αλλά ο υπόλοιπος κόσμος δεν αναγνώριζε διεθνώς ούτε δεσμευόταν για τους ισχυρισμούς της Γιουγκοσλαβίας σε ό,τι αφορά τις εσωτερικές της υποθέσεις.
Πρόβλημα διεθνούς αναγνώρισης τέθηκε μόνο μετά την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας (δηλαδή από τα μέσα του 1991). Όλα τα προηγούμενα ήταν «εσωτερικές υποθέσεις» της και δεν δέσμευαν κανένα.
Όπως ακριβώς όταν διαλύθηκε η ΕΣΣΔ δεν δεσμεύονταν τα ανεξάρτητα κράτη που προέκυψαν από τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες για το τι ακριβώς είχε δηλώσει για λογαριασμό τους το Κρεμλίνο προηγουμένως...
Ό,τι είναι «εσωτερική υπόθεση» δεν έχει διεθνή αναγνώριση.
Δεν αμφισβητείται από τους άλλους - αλλά και δεν δεσμεύει τους άλλους.
Επομένως, το πώς δηλώθηκε η εσωτερική γλώσσα των Σκοπίων σε μια ειδική Επιτροπή του ΟΗΕ το 1977 (για την μεταγραφή της σε λατινικό αλφάβητο) δεν ήταν θέμα… διεθνούς αναγνώρισης «μακεδονικής γλώσσας»!
Απλώς ενημέρωναν τότε οι Γιουγκοσλάβοι: πως έχουμε κι αυτή τη γλώσσα, που έτσι την ονομάζουμε και θέλουμε να μεταγραφεί σε λατινικούς χαρακτήρες όπως και η άλλη επίσημη γλώσσα μας τα Σερβοκροάτικα...
Δεν το έθεσαν σε διαπραγμάτευση!
Δεν έμπαινε θέμα να αποδεχθούμε εμείς η οποιοσδήποτε άλλος, ή να μην αποδεχθούμε, αν ήταν ή δεν ήταν «μακεδονική γλώσσα». Ενημέρωναν τους άλλους, για αυστηρά εσωτερική τους υπόθεση…
Και ταυτόχρονα ομολογούσαν και οι ίδιοι, πως είναι σλαβική κι αυτή η γλώσσα (όπως και τα Σερβοκροάτικα, που γράφονταν επίσης σε κυριλλικούς χαρακτήρες).
Θέμα αναγνώρισης «μακεδονικής γλώσσας» και μακεδονικής ταυτότητας, μπήκε μόνον όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία κι έπαψε να είναι «εσωτερική» υπόθεση (ενός κράτους που ΔΕΝ υπάρχει πια).
Κι έκτοτε εμείς δεν την αναγνωρίσαμε!
Μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα την αναγνώριζε, και τώρα πάει να την επιβάλει…
Αυτή είναι η αλήθεια (που δεν την λέει ο Κοτζιάς)
* Πέμπτον, αλλά κι έτσι όπως τα λέει να ήταν τα πράγματα, και πάλι κάνει λάθος. Διότι στη διεθνή πρακτική, μπορείς κάτι να τον αναγνωρίζεις μέχρι κάποιο σημείο, κι ύστερα να πάψεις να το αναγνωρίζεις.
Το έκανε η Τουρκία επανειλημμένως: Κάποτε (μέχρι το 1974) αναγνώριζε πλήρη εναέριο χώρο 10 μιλίων για την Ελλάδα στο Αιγαίο. Και το σεβόταν απολύτως. Αρχές Αυγούστου του 1974 με ειδική ανακοίνωση (NOTAM 714) διεκδικεί στη δική της δικαιοδοσία του FIR Κωνσταντινουπόλεως το… μισό Αιγαίο! Ύστερα από λίγο αναγκάζεται να ανακαλέσει τη ΝΟΤΑΜ 714, αλλά παράλληλα αρνείται να δέχεται πλέον, πως η Ελλάδα έχει εναέριο χώρο 10 μιλίων, πάνω από τα νησιά του Αιγαίου. Το γεγονός ότι το αναγνώριζε ως τότε, δεν σημαίνει ότι τη δεσμεύει σε κάτι. Μετά έπαψε να το αναγνωρίζει…
Και 20 χρόνια αργότερα, η Τουρκία ανακάλυψε «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο. Ως τότε δεχόταν απόλυτα τα Ίμια στην Ελληνική κυριαρχία. Μια μέρα έπαψε να τα δέχεται. Υπάρχουν σχετικά πρόσφατοι ναυτικοί χάρτες – και της Τουρκίας και διεθνείς και επίσημοι και του ΝΑΤΟ ακόμα – που αναγράφουν τα Ίμια ως «ελληνικά», μέσα στην ελληνική θαλάσσια κυριαρχία. Αυτό δεν δέσμευσε ούτε σταμάτησε την Τουρκία να αρχίσει να αμφισβητεί την κυριότητα των Ιμίων μετά. Και σήμερα τα διεκδικεί ευθέως ως «δικά της»!
Κάτι που μια χώρα αναγνωρίζει ως σήμερα μπορεί αύριο – επικαλούμενη οποιοδήποτε επιχείρημα – να πάψει να το αναγνωρίζει. Κι αν αυτό ισχύει για εδαφική ή θαλάσσια κυριαρχία, ισχύει κατά μείζονα λόγο για ζητήματα εθνικής ταυτότητας…
Τι μας λέει ο Κοτζιάς ακριβώς;
Ότι επειδή κάποτε πέρασαν «ζούλα» την Μακεδονική γλώσσα ως «εσωτερική υπόθεση της Γιουγκοσλαβίας, εμείς δεν έχουμε δικαίωμα όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία να αμφισβητήσουμε τη Μακεδονική ταυτότητα;
Που την αμφισβητεί σήμερα και ο πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Λούπστκο Γκεοργκιέφσκι και ο πρώην Δήμαρχος Σκοπίων και η πρώην πρέσβειρα των Σκοπίων και μια σειρά από ηγετικά στελέχη του γειτονικού κράτους;
Τι γίνεται παιδιά;
Οι ίδιοι οι Σκοπιανοί - άρχισαν να καταλαβαίνουν πως δεν είναι «Μακεδόνες» και να το φωνάζουν κι εσείς τώρα βρήκατε να τους… χαρίσετε το όνομα και την εθνότητα;
Τελικά όσοι μας σέρνουν σε συμφωνία τι ακριβώς είναι
Προδότες ή μνημειώδεις βλάκες ή πολύ «μπερδεμένοι»;
Ειδικά ο Κοτζιάς μου φαίνεται ότι είναι απλώς… καβαλημένο καλάμι!
Είπε τόσες φορές χθες «εγώ είμαι καθηγητής» και «εγώ ξέρω καλύτερα»
και να «μην ανακατεύονται οι άλλοι με πράγματα που δεν γνωρίζουν»…
Προφανώς του λείπει η πρώτη αρετή ενός πραγματικού διανοούμενου:
Η ταπεινότητα!
Αλλά τι περιμένεις από ένα πρώην οπαδό του Μπρέζνιεφ και το Γιαρουζέλσκι, που χωρίς να ζητήσει ούτε μισή συγγνώμη για όσα έλεγε τότε, βάλθηκε τώρα να…λύσει το «Μακεδονικό» που ποτέ δεν κατάλαβε, τρομάρα του.
ΥΓ κάποτε έλεγαν πως ΚΝίτης είναι εκείνος που
όταν του δείχνεις το φεγγάρι με το δάχτυλο, αυτός κοιτάει το… δάχτυλο!
Τελικά, μάλλον είχαν δίκιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου