Αλέξανδρος Κασιμάτης
Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εφάρμοσε συνειδητά και σκόπιμα πολιτική
εξοντωτικής φορολόγησης, προκειμένου να δημιουργήσει μεγάλα πλεονάσματα
που θα της έδιναν διαπραγματευτικά επιχειρήματα έναντι των δανειστών.
Λες και είναι δυνατόν οι δανειστές να αποδεχθούν ότι τα υπερπλεονάσματα
που κινούνται κατά πολύ πάνω από τους στόχους, μπορούν να επιτευχθούν
για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται κυρίως να εξασφαλίσει εκπτώσεις για την κομματική του πελατεία, από τα μέτρα που ψήφισαν οι βουλευτές του. Όμως η κομματική πελατεία μπορεί να φέρνει ψήφους, αλλά δεν εξασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη. Η πολιτική της υπερφορολόγησης που ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τερμάτισε ο ΣΥΡΙΖΑ, υπονόμευσε τις προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.
Η κυβέρνηση αδυνατεί να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον για να προσελκύσει νέες επενδύσεις. Αναλώνεται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, μήπως και καταφέρει να περάσει απαρατήρητη η συνεχιζόμενη πολιτική της υπερφορολόγησης. Για παράδειγμα αυξάνει τον ΕΝΦΙΑ, αλλά αιφνιδίως το υπουργείο Οικονομικών αποφασίζει ότι ο φόρος των ακινήτων θα πληρώνεται στο εξής σε 12 δόσεις. Αυτή η κατάσταση της συνεχούς ενίσχυσης των φορολογικών βαρών, καθιστά αδύνατη την ισχυρή οικονομική ανάκαμψη που χρειάζεται η χώρα. Είναι ενδεικτικό ότι το 2007 οι επενδύσεις στην Ελλάδα έφταναν τα 60 δις. ευρώ. Το 2016 υποχώρησαν στα 21 δις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αν και παίρνει αποφάσεις υψηλού πολιτικού κόστους χωρίς να συναντά σοβαρές αντιδράσεις, λόγω ιδεοληψιών και αγκυλώσεων δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να κινητοποιήσει τις δυνάμεις της οικονομίας. Πριν λίγες ημέρες στη γενική συνέλευση της ΤΙΤΑΝ ο Διευθύνων Σύμβουλος Δ. Παπαλεξόπουλος, είπε ότι «η παραμονή της έδρας μας στην Ελλάδα μας έχει στοιχίσει κατά το παρελθόν και συνεχίζει να μας στοιχίζει. Κάτι που μας έχει επισημανθεί και από αναλυτή του εξωτερικού. Εμείς παλεύουμε στα ίσα με τα ξένα μεγαθήρια ως μια ανεξάρτητη ελληνική εταιρεία. Επιθυμία μας είναι να μείνουμε στην Ελλάδα, αλλά έχουμε την υποχρέωση να εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα, ώστε να παραμείνουμε ανεξάρτητοι και ανταγωνιστικοί».
Είναι προφανές ότι οι βασικοί μέτοχοι της ΤΙΤΑΝ σεβόμενοι την επιχειρηματική τους ιστορία και προέλευση, προσπαθούν να διατηρήσουν την έδρα της εταιρίας στην Ελλάδα. Ωστόσο υπό τις συνθήκες που διαμορφώνονται, τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Η ΤΙΤΑΝ και η Μυτιληναίος είναι πλέον από τις ελάχιστες περιπτώσεις βιομηχανικών μονάδων με ιστορία, που εξακολουθούν να διατηρούν την έδρα τους στην Ελλάδα. Η ΦΑΓΕ έφυγε για το Λουξεμβούργο, η S&B για τη Γαλλία, η 3E -Coca Cola για την Ελβετία, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ για τις Βρυξέλλες. Ταυτόχρονα μια σειρά πολυεθνικών και ξένων εταιριών μεταφέρουν δραστηριότητες τους σε άλλες Βαλκανικές χώρες. Αν δεν μπορούμε ούτε να διατηρήσουμε τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται χρόνια στη χώρα μας, πως θα προσελκύσουμε νέες επενδύσεις;
Ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται κυρίως να εξασφαλίσει εκπτώσεις για την κομματική του πελατεία, από τα μέτρα που ψήφισαν οι βουλευτές του. Όμως η κομματική πελατεία μπορεί να φέρνει ψήφους, αλλά δεν εξασφαλίζει την οικονομική ανάπτυξη. Η πολιτική της υπερφορολόγησης που ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις και τερμάτισε ο ΣΥΡΙΖΑ, υπονόμευσε τις προοπτικές ανάκαμψης της οικονομίας.
Η κυβέρνηση αδυνατεί να δημιουργήσει το κατάλληλο περιβάλλον για να προσελκύσει νέες επενδύσεις. Αναλώνεται σε επικοινωνιακά τεχνάσματα, μήπως και καταφέρει να περάσει απαρατήρητη η συνεχιζόμενη πολιτική της υπερφορολόγησης. Για παράδειγμα αυξάνει τον ΕΝΦΙΑ, αλλά αιφνιδίως το υπουργείο Οικονομικών αποφασίζει ότι ο φόρος των ακινήτων θα πληρώνεται στο εξής σε 12 δόσεις. Αυτή η κατάσταση της συνεχούς ενίσχυσης των φορολογικών βαρών, καθιστά αδύνατη την ισχυρή οικονομική ανάκαμψη που χρειάζεται η χώρα. Είναι ενδεικτικό ότι το 2007 οι επενδύσεις στην Ελλάδα έφταναν τα 60 δις. ευρώ. Το 2016 υποχώρησαν στα 21 δις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αν και παίρνει αποφάσεις υψηλού πολιτικού κόστους χωρίς να συναντά σοβαρές αντιδράσεις, λόγω ιδεοληψιών και αγκυλώσεων δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και να κινητοποιήσει τις δυνάμεις της οικονομίας. Πριν λίγες ημέρες στη γενική συνέλευση της ΤΙΤΑΝ ο Διευθύνων Σύμβουλος Δ. Παπαλεξόπουλος, είπε ότι «η παραμονή της έδρας μας στην Ελλάδα μας έχει στοιχίσει κατά το παρελθόν και συνεχίζει να μας στοιχίζει. Κάτι που μας έχει επισημανθεί και από αναλυτή του εξωτερικού. Εμείς παλεύουμε στα ίσα με τα ξένα μεγαθήρια ως μια ανεξάρτητη ελληνική εταιρεία. Επιθυμία μας είναι να μείνουμε στην Ελλάδα, αλλά έχουμε την υποχρέωση να εξετάζουμε όλα τα ενδεχόμενα, ώστε να παραμείνουμε ανεξάρτητοι και ανταγωνιστικοί».
Είναι προφανές ότι οι βασικοί μέτοχοι της ΤΙΤΑΝ σεβόμενοι την επιχειρηματική τους ιστορία και προέλευση, προσπαθούν να διατηρήσουν την έδρα της εταιρίας στην Ελλάδα. Ωστόσο υπό τις συνθήκες που διαμορφώνονται, τίποτε δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Η ΤΙΤΑΝ και η Μυτιληναίος είναι πλέον από τις ελάχιστες περιπτώσεις βιομηχανικών μονάδων με ιστορία, που εξακολουθούν να διατηρούν την έδρα τους στην Ελλάδα. Η ΦΑΓΕ έφυγε για το Λουξεμβούργο, η S&B για τη Γαλλία, η 3E -Coca Cola για την Ελβετία, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ για τις Βρυξέλλες. Ταυτόχρονα μια σειρά πολυεθνικών και ξένων εταιριών μεταφέρουν δραστηριότητες τους σε άλλες Βαλκανικές χώρες. Αν δεν μπορούμε ούτε να διατηρήσουμε τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται χρόνια στη χώρα μας, πως θα προσελκύσουμε νέες επενδύσεις;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου