Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020

Είμαστε ΕΛΛΗΝΕΣ ε; τότε γιατί δεν ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ; ΔΕΙΤΕ & ΦΡΙΞΤΕ ΤΙ ΕΙΣΑΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΡΚΙΑ

ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ MONO EΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑΦακές, ντομάτες, αγγούρια, κρεμμύδια, κουνουπίδια, ραδίκια, πατάτες, σαλέπι, γλυκά κουταλιού, σκόνη κακάο, καφέ καβουρντισμένο, τσάι, βούτυρο, θαλασσινά, όστρακα, πλατύψαρα, σκουμπριά και νωπούς μπακαλιάρους, αλκοολούχα, αυγά πτηνών, έντερα, χουρμάδες, σύκα, ανανάδες– και να περάσουμε στα λουλούδια, τα σαπούνια, τα κεριά, τα γουνοδέρματα, τις βάτες, τις γκέτες, τα σπίρτα, τις πυρίτιδες και τις εκρηκτικές ύλες, τα φιτίλια, τα πούρα, τα βαμβάκια, τις γάζες, τους σπάγκους, τους σπόγγους, τα παπιγιόν, τα μπαστούνια, τις ομπρέλες, τις γόμες, τους φελλούς, τα λιπάσματα...
Η ελληνική αγορά εμφανίζεται εξαρτημένη από την Τουρκία και σε ένα σωρό είδη που έχουν να κάνουν ως επί το πλείστον με τη θεατρική, κινηματογραφική, τηλεοπτική παραγωγή. Εισάγουμε μουστάκια, περούκες και περουκίνια, φτερά και πούπουλα, τουρμπάνια, ακόμη και μαστίγια. Οι εισαγωγές σε περούκες άρχισαν, όπως εκτιμάται, το 2004 με αφορμή τις Απόκριες, και κατάφεραν να εκτοπίσουν – λόγω χαμηλού κόστους – τα γαλλικά προϊόντα που μεσουρανούσαν ως τότε στην αγορά, για να εξαπλωθούν εν συνεχεία στην καλλιτεχνική παραγωγή εκατομμύρια δαπανούμε για τις «περίεργες» αυτές εισαγωγές.
Ενα εμπάργκο θα στερούσε (δυστυχώς ή ευτυχώς) και το «Survivor» του τούρκου επιχειρηματία-παραγωγού Ατζούν Ιλίτζαλι από τα ελληνικά νοικοκυριά
Ο κατάλογος δεν σταματάει εδώ. Από την πιο κοντινή χώρα της Ανατολής, εισάγουμε και παιχνίδια, αυτοκίνητα, όπλα, κατσαβίδια, λεπίδες και κορδελοπρίονα, εργαλεία διάτρησης, ξυραφάκια, ψαλίδια, μαχαίρια και σουγιάδες, χρηματοκιβώτια, πόρτες θωρακισμένες, μέχρι και καμπάνες, και εξαρτήματα διαστημοπλοίων.
Να μην πιάσουμε τα νήματα, τα μαγιό, τα σώβρακα, τα κομπινεζόν, τα χαλιά, τα βελούδα, τα «made in Turkey» γενικώς, γιατί δεν θα τελειώσουμε ποτέ…
Κι αν ένα πρωί, οι Τούρκοι αποφάσιζαν αυτοί να μας κόψουν την καλημέρα;
Ζόρικο σενάριο, αν σκεφθεί κανείς ότι και οι εξαγωγές προς την Τουρκία αγγίζουν το όχι και τόσο ευκαταφρόνητο 1,9 δις ευρώ, ενώ πολλά από τα νησιά, στο ανατολικό Αιγαίο είναι εξ ανάγκης αγκαλιά με τους Τούρκους.
Τι θα απογίνονταν οι Χιώτες, οι Σαμιώτες, οι Μυτιληνιοί, που παίρνουν το καράβι για να ψωνίσουν από τα δυτικά τουρκικά παράλια τα χρειαζούμενα;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου