Λυσιτελής … ποντικοκαταφυγή

Κώστα  Δημ Χρονόπουλου

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

Ίσως θα πρέπει να δούμε με λιγότερη αντιπάθεια /αποστροφή τα ποντίκια.

Δεν αναφέρομαι μόνο στα χρήσιμα συμπαθή και επωφελή, για επιστημονικά πειράματα, ινδικά χοιρίδια /ινδόχοιρους.

Και τα άλλα είδη ποντικ(ι)ών και οι αρουραίοι, ενδέχεται να αποβούν χρήσιμα κοινωνικά, αρκεί να χρησιμοποιηθούν κατάλληλα.

Ένα παράδειγμα:

Όλοι –οι ευθυνόμενοι (εκάστοτε) κρατούντες /εξουσιαστές , αλλά και οι ταλανιζόμενοι πολίτες –«ανησυχούν» με την αύξηση της εγκληματικότητας . Ιδίως εκείνης των ανηλίκων οι οποίοι συγκροτούν συμμορίες , ξυλοφορτώνουν, κλέβουν, απειλούν , μαχαιρώνουν, δρώντας ανεξέλεγκτα.

Προδήλως οι αρμόδιοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει και αξιολογήσει τις  κοινωνικές , ψυχολογικές, σωματικές επιπτώσεις στα θύματα.

Γίνονται –λέει – προσαγωγές, αλλά όχι (ή ελάχιστες) συλλήψεις (;).

Για τους τυχόν σπανίως δικαζόμενους οι ποινές είναι , επιεικώς …. θωπευτικές. Το κοινωνικό λοιπόν δράμα συνεχίζεται.

Οι έκνομοι ανήλικοι ιδίως, χρήζουν ιδιαίτερης μεταχείρισης, και προσοχής, αφού είναι εν δυνάμει οι αυριανοί στυγνοί εγκληματίες. 

Η αυστηροποίηση των νόμων –ποινών και η υποχρέωσή τους να αποκαθιστούν τις υλικές φθορές που προξένησαν είναι επιβεβλημένη.

Κάτι μικρά ανήλικα –και μεγαλύτερα βέβαια –ίσως (μαζί με τα παραπάνω μέτρα), όταν προσάγονται, θα πρέπει να υφίστανται bulling –διαφορετικού τύπου, όχι ξυλοδαρμούς, αλλά κράτηση 48 ωρών με … ειδική μεταχείριση όπως: να τους αφαιρούν τα παπούτσια  και να τους βάζουν σε ένα χώρο χωρίς έπιπλα , με μία και μοναδική συντροφιά: ποντίκια που θα τους κάνουν –ενοχλητική και εκφοβιστική παρέα. Μπορεί βέβαια να μη θυμίζει ο εγκλεισμός Γκουαντάναμο, ή αίθουσα βασανιστηρίων , αλλά θα συνετίσει /εκφοβίσει πολλούς από αυτούς. Ίσως κάποιοι να διαφωνήσουν –κυρίως ευαίσθητοι περί των δικαιωμάτων των θυτών και ποτέ των θυμάτων – και να θεωρήσουν το μέτρο σκληρό , πρόξενο … ψυχικών τραυμάτων. Αν όμως συνυπολογίσουν το τι τα αλητόπαιδα διέπραξαν,(ακόμη και φόνους), τότε, ενδέχεται να αλλάξουν γνώμη.

Αν πάλι θέλουν να υποδείξουν διαφορετικούς τρόπους σωφρονισμού των ανηλίκων θυτών (όπως πχ τακτικός εκκλησιασμός, κατηχητικό, επίσκεψη στην Λυρική κ.ο.κ) τότε καλοδεχούμενοι.

Δυστυχώς δεν εγκληματούν μόνον οι εκγκληματούντες.  Αλλά και η Πολιτεία και όλοι εμείς οι πολίτες που ανεχόμαστε επικίνδυνα φαινόμενα κοινωνικής αυτοδιάλυσης.                  Η παχυδερμική ανοχή οδηγεί μοιραία σε ολέθρια αποτελέσματα.

 

 

ΥΓ Αλήθεια είναι θεμιτό, θεάρεστο , αναγκαιότητα, να στέλνουμε τα παιδιά μας σχολείο (ή να βγαίνουν για βόλτα) και να υφίστανται bulling και όχι μόνον;

       Τι είδους αποτροπιαστική /αηδιαστική κοινωνία οικοδομούμε άραγε;