Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
(Αρθρογράφου
-Σχολιογράφου)
Επιστροφή
στις (αρχέγονες) ρίζες του διαβόητου "Ασύλου", κάπου 35 χρόνια πριν,
όταν θεσπίστηκε το
"Πανεπιστημιακό Άσυλο".
Έγιναν
κάποιες παρεμβάσεις /τροποποιήσεις με σημαντικότερη εκείνη της κας Υπ/γου στο
παρελθόν και που έδινε το δικαίωμα στις πρυτανικές Αρχές να ζητούν την συνδρομή
/επέμβαση /είσοδο της Αστυνομίας εντός των χώρων των Ανωτάτων Ιδρυμάτων.
Έως
τότε η Αστυνομία δεν παρενέβαινε, ούτε την καλούσαν αφού θα έπρεπε να ζητηθεί η
άδεια του -μικτού φοιτητών και καθηγητών - πειθαρχικού. Οι φοιτητές απέρριπταν
κάθε τέτοια παρουσία. Τώρα ο νέος Υπ/γος Παιδείας ζητεί την κατάργηση
και την επαναφορά στο αρχικό /αρχέγονο καθεστώς Ασυλίας (;).
Ισχυρίζεται
πως δεν θα πρέπει τα ενδοπανεπιστημιακά ζητήματα παραβατικότητας να επιλύονται
με αστυνομικούς τρόπους. Πως όμως κύριε
θα επιλύεται η διακίνηση ναρκωτικών, οι
επιθέσεις, οι βιασμοί, η κατασκευή
εμπρηστικών μηχανισμών, βομβών μολότωφ και η μετατροπή των χώρων των ΑΕΙ σε
προστατευτικό καταφύγιο των πάσης φύσεως και προελεύσεως "Μπαχαλάκηδων
";
Στο
ερώτημα η απάντηση που δόθηκε από τον κο Υπ/γο (και πανεπιστημιακό δάσκαλο) δεν
είναι απίθανη, αλλά ανατριχιαστική!
"Τα
ζητήματα αυτά επιλύονται από μέσα, αν υπάρχει ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και
σύλλογος καθηγητών . Όχι με αστυνομικούς τρόπους".
Είναι
αδιανόητος , αποκομμένος από την κοινή λογική αυτός ο ισχυρισμός - πρόταση
αντιμετώπισης /επίλυσης.
Αναρωτιέμαι:
Έχει επίγνωση ο κος Υπ/γος του τι προτείνει;
Να τον
διευκολύνω: Προτείνει "ρωμαλέο φοιτητικό κίνημα και (γενναίους
/αποφασισμένους) πανεπιστημιακούς δασκάλους
(!...).
Προφανώς
γνωρίζει τι σημαίνει το "ρωμαλέο".
Φαντάζομαι
πως κυριολέκτησε αναφερόμενος στη σωματική ρώμη (αφού η ψυχική ρώμη δεν αρκεί
να εμποδίσει τους εμπόρους, τους χρήστες ναρκωτικών , τους καταστροφείς, τους
βιαστές).
Επομένως
το επόμενο βήμα θα είναι η σωματική ενδυνάμωση - με γυμναστήρια, άρση βαρών,
καράτε, μπόντι μπίλντινγκ κ.ο.κ. - των φοιτητών και των καθηγητών ώστε να
αντιμετωπίσουν σώμα με σώμα τους ταραξίες και όχι μόνον.
Για
αυτό στέλνουμε τα παιδιά μας στα Πανεπιστήμια; Ποιός ο ρόλος των δυνάμεων
καταστολής; Η υποκατάστασή τους από (ενδυναμωμένους /ρωμαλέους ) φοιτητές;
Το μόνο
ελαφρυντικό το οποίο - καλόπιστα- θα μπορούσα να σκεφτώ και να του προσφέρω, θα
ήταν ο επηρεασμός του από το Αρχαιοελληνικόν "Νους υγιής εν σώματι
υγιεί". Αλλά πως ο νους να καλλιεργείται και να λειτουργεί σε
αντιεκπαιδευτικό, επικίνδυνο περιβάλλον;
Έφτασαν
στα όρια τους ακόμη και οι φοιτητές. Ανησυχούν, καταγγέλουν, φοβούνται,
αποφεύγουν να κυκλοφορούν στον ... (υποτίθεται) προστατευόμενο χώρο του
Πανεπιστημιακού Ασύλου.
ΥΓ
Έχοντας κατ'επανάληψη ασχοληθεί - και επί μακρόν - με την παρεξηγημένη έννοια
του "Ασύλου" (Σ.Σ Από Άσυλο διακίνησης ιδεών και γνώσεων οδηγηθήκαμε
σε διακίνηση ναρκωτικών, καταστροφές, κατασκευές βομβών κ.α).
Φτάσαμε σε: Ά σ υ λ ο α ν ι ά τ ω ν Α σ υ λ
ι τ ώ ν Α λ η τ ώ ν, άβουλων δασκάλων, φιλοξενίας αλλά και - δια
χρησικτησίας - κατοχής χώρων , περιθωριακών, εμπρηστών.
Πρόταση: Ας πιστεύουν ό, τι θέλουν
οι εκάστοτε Υπουργοί και Κυβερνήτες. Αλλά αυτό το αίσχος πρέπει να τελειώνει
επιτέλους. Όχι βέβαια .. τηλεοπτικά (;).
Να κάνουν Δημοψήφισμα να τους πούμε αν
θέλουμε ή όχι το "Άσυλο". Να κλείσει οριστικά το ζήτημα και όχι να
.... ανοιγοκλείνει κάθε τρείς και λίγο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου