Η προεδρική παρέμβαση και η συναίνεση

Γράφει ο
Τάσος Παπαδόπουλος

Στην ανάγκη πολιτικής σταθερότητας, αναφέρθηκαν πηγές της Προεδρίας της Δημοκρατίας, για να προσθέσουν ότι, είναι «αδιανόητο να γίνεται λόγος για εκλογές ή άλλες εξελίξεις, που θα έθεταν σε κίνδυνο την κυβερνητική σταθερότητα, τώρα που η χώρα μετά την εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, δικαιούται να διεκδικεί από τους εταίρους της σημαντικά πράγματα, όπως είναι ιδίως η ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών και η ελάφρυνση του χρέους».

Η έμμεση θέση αυτή του Προέδρου της Δημοκρατίας, διά των κύκλων του, είναι συνέχεια της έκκλησης του Α. Τσίπρα για συναίνεση, εν όψει των νέων μέτρων που πλήττουν το σύνολο των πολιτών, και όχι τους λίγους έχοντες.


Παράλληλα οι «κύκλοι» ανέφεραν ότι η χώρα, έως το τέλος του 2016 πρέπει να προχωρήσει ομαλά για να καταλήξουν ότι, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα κάνει ότι αρμόζει στο πλαίσιο του ρυθμιστικού του ρόλου.

Όπως  ήδη γνωρίζουμε, η κίνηση του Α. Τσίπρα προς τον ΠτΔ για συναίνεση, έγινε την επομένη της απώλειας δύο ψήφων από την κυβερνητική πλειοψηφία, με αποτέλεσμα να περιορισθεί αυτή στους 153.

Πέρα από το γεγονός, αν η δήλωση των «κύκλων» είναι συνταγματικά ορθή, μια και με αυτήν παρεμβαίνει ουσιαστικά στα πολιτικά δρώμενα, υπάρχει και ένα ευρύτερο θέμα που αφορά τις πράξεις και τις παραλήψεις της κυβερνητικής τακτικής τους δέκα αυτούς μήνες, που ασκεί την εξουσία.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παρά το γεγονός ότι ενήργησε με τρόπο μη συναινετικό απέναντι στην κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που προηγήθηκε, μια και ακόμη και τον αρχικό  νόμο των 100 δόσεων δεν ψήφησε, και όταν ανέλαβε τα ηνία της χώρας, μετά τις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου, λειτούργησε αλαζονικά σε θέματα ευρύτερα, όπως ήταν για παράδειγμα το θέμα της Παιδείας και το Μεταναστευτικό-Προσφυγικό.

Από τη μια καταργώντας, χωρίς καμιάς μορφής διάλογο, την προηγηθείσα εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, που έτυχε ευρείας συναίνεσης και  ψηφίστηκε από τα τότε δύο μεγάλα κόμματα, με πλειοψηφία που ξεπέρασε τις 200 θετικές ψήφους, και από την άλλη, ανεξαρτήτως κάποιων θετικών στοιχείων που περιέχει, ψήφισε επίσης χωρίς διάλογο θέμα της ιθαγένειας με την αρνητική ψήφο του κυβερνητικού της εταίρου των ΑΝΕΛ και με την θετική ψήφο του ΠΑΣΟΚ.

Άλλα δεν είναι μόνο αυτό το ατόπημα, σε ότι αφορά την συναίνεση στα μείζονα θέματα, είναι και οι δηλώσεις του νέου υπουργού Παιδείας, που χωρίς επιστημονική κατάρτιση, μας είπε ως επιστημονική άποψη, ότι η γενοκτονία των Ποντίων ήταν εθνοκάθαρση, καθώς και η συναλλαγή, όπως αποκαλύφθηκε, συμβούλου του υπουργού Δικαιοσύνης με φυλακισμένους που κατηγορούνται ή καταδικάσθηκαν για πράξεις τρομοκρατίας, για το περιεχόμενο του νόμο που εισήγαγε στη Βουλή η κυβέρνηση, για θέματα δικαιοσύνης.

Τώρα αν η συναίνεση αυτή είναι αλά καρτ, δηλ. αφορά τα δύσκολα που δημιουργούν τριγμούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο, όπως το ασφαλιστικό, το συνταξιοδοτικό, το αγροτικό, ο προϋπολογισμός, που έχει επιπλέον εισπρακτικά μέτρα της τάξεως των 5,7 δις ευρώ, που υπάρχει πρόβλημα να στηριχθούν από την πλειοψηφία των 153, τότε η οποιαδήποτε παρέμβαση του ΠτΔ για την συνέχιση της παρουσίας του σημερινού κυβερνητικού σχήματος, και άκαιρη θα ήταν και εξωθεσμική.   

Χωρίς κανείς να παίρνει τη θέση κανενός εκ των μονομάχων στον πολιτικό στίβο, είναι απόλυτη ανάγκη να δούμε όλοι δεξιοί, ενδιάμεσοι και αριστεροί, με διαφορετική ματιά τα δημόσια πράγματα της Πατρίδας μας. Κι αυτό γιατί όλα δείχνουν για μια ακόμη φορά, ότι τα χειρότερα δεν είναι πίσω μας, αλλά δυστυχώς μπροστά μας.

Οι κίνδυνοι αυτοί δεν περιορίζονται μόνο στην οικονομική δυσπραγία και στην πρωτοφανή ανεργία, επεκτείνονται και στο εκρηκτικό πλέον διαστάσεων μεταναστευτικό, καθώς και με το ευρύτερο παιχνίδι της Αγκύρας σε βάρος της χώρας μας, που παρά τις ανατολίτικες φιλοφρονήσεις του Νταβούτογλου προς τον Τσίπρα  στο πρόσφατο ταξίδι του τελευταίου στην Τουρκία, που ουδέν χειροπιαστό απέφερε για την Ελλάδα. Αντίθετα ο πονηρός ανατολίτης απέσπασε από τον Α. Τσίπρα υπόσχεση για άνοιγμα παγωμένων κεφαλαίων, κάτι που δυσαρέστησε ιδιαίτερα την Λευκωσία.

Αυτά και άλλα πολλά οφείλει να δει η παρούσα κυβέρνηση και να κάνει από μόνη της βήματα προς την κατεύθυνση της συναίνεσης και ταυτόχρονα να μην εμπλέκει τον ΠτΔ σε ολισθηρούς θεσμικά δρόμους…