Και πάλιν έξεις Επτάλοφε το κράτος!

Γράφει ο Νίκος Ταμουρίδης Αντιστράτηγος (ε.α)

Επίτιμος Α' Υπαρχηγός ΓΕΣ

 

''Βασιλεύσουν μετά ταύτα, αναιδείς και άγνωστοί τε, άνδρες τοίνυν και γυναίκες, μιαροί και βέβηλοί τε'', αναφέρει χρησμός του Λέοντος του Σοφού και αναρωτιέμαι αν τον έγραψε για αυτά τα απίστευτα που βιώνουμε στη δύσμοιρη πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό.

 

Η άθεη και ασεβής στα εθνικά μας σύμβολα και ιδεώδη κυβέρνηση, αφού υπέγραψε το τρίτο μνημόνιο για να πάρει δανεικά και να μείνει στην εξουσία, παρέδωσε πρόσφατα και επισήμως τα κλειδιά στους δανειστές της Δύσης και αντικλείδια στους πασάδες της Ανατολής.

Με περισσή φασιστική σταλινική νοοτροπία, θαρρείς και η χώρα είναι τσιφλίκι της, συμφώνησε για την εγκατάσταση αναρίθμητων ξένων στη φτωχή Ελλάδα, προφανώς για να γίνει φτωχότερη και έτσι να πραγματοποιηθεί το όνειρο της ίδιας και των ομοϊδεατών της, δηλαδή η δημιουργία ενός πολυεθνικού λούμπεν προλεταριάτου στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, στη χώρα που έχυσε ωκεανούς αίματος για την ελευθερία.

 

Η εθνομηδενιστική ιδεολογία και πολιτική της ταιριάζει απόλυτα με αυτήν της άβουλης και ανήμπορης να αντιδράσει Ευρώπης, στα εθνο-ισοπεδωτικά σχέδια της νέας παγκόσμιας τάξης.

 

Επιπλέον, υπουργοί και πολιτικοί της κυβέρνησης εμπαίζουν καθημερινά το λαό, αρνούνται τα εθνικά μας δίκαια, πολτοποιούν κάθε έννοια δικαιοσύνης, ισοπεδώνουν κάθε έννοια δημοκρατίας, αλλοιώνουν κάθε έννοια ιδανικού και αξίας! Άνδρες και γυναίκες, απίστευτες μορφές, απίστευτα ήθη, απίστευτες ιδέες, με ένα κοινό παρανομαστή: το μηδέν!

 

Από την άλλη πλευρά, άπασα η ταριχευμένη αντιπολίτευση παρακολουθεί με απάθεια τα τεκταινόμενα, αναμένοντας την πολιτική φθορά και πιθανή πτώση της κυβέρνησης για να εισπράξει μέρος του τιμήματος του συμβολαίου του ετοιμόρροπου οικοδομήματος.

 

Οι Ευρωπαίοι μας πιέζουν και μας εμπαίζουν. Με όχημα την πτωχευμένη οικονομία, μας έχουν καταντήσει την χωματερή της Ευρώπης. Αυτοί κλείνουν τα σύνορά τους και επιλέγουν. Εμείς δε αυτοκτονούμε ηθελημένα με την διεθνιστική δήθεν ανθρωπιστική στάση μας. Επιπλέον, αντί να βασιζόμαστε στις αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, τα μόνα στηρίγματα που μας έμειναν, εμείς τα πολεμάμε. Και όσο πιο πολύ απομακρυνόμαστε από τις ρίζες μας, τόσο λιγότερο μας σέβονται, τόσο λιγότερο μας αποδέχονται. Γι' αυτό μας φέρονται με αυτό τον εξευτελιστικό τρόπο. Γιατί χωρίς Ελλάδα και Ορθοδοξία είμαστε ένα ΤΙΠΟΤΕ!

 

Αυτή δεν είναι η Ελλάδα που πρέπει! Αυτή δεν είναι η Ευρώπη των ονείρων μας! Πιστεύουμε στην ενωμένη Ευρώπη, αλλά όχι σε αυτό το υβρίδιο που φαίνεται κυοφορείται από την ύαινα της παγκοσμιοποίησης. Λέμε ΝΑΙ στην Ευρώπη των Ισχυρών Εθνών! ΟΧΙ στην Ευρώπη των αδύναμων κρατών!

 

Δεν θέλουμε να γίνουμε United States of Europe, αλλά Union of European Nations!

 

Χωρίς έθνη δεν υπάρχει πρόοδος. Η αποστολή των εθνών είναι να παράγουν πολιτισμό. Δεν μπορεί να παραχθεί πολιτισμός σε ένα χώρο από ένα συνονθύλευμα φυλών, θρησκειών, παραδόσεων, ηθών. Η πολυπολιτισμικότητα είναι ένα παραμύθι για την αποκοίμιση των συνειδήσεων και την συντριβή των εθνικών ταυτοτήτων! Δεν την θέλουμε. Δεν θα τους περάσει! Η χώρα αυτή δεν είναι τσιφλίκι τους, δεν είναι τσιφλίκι κανενός άθεου ή απάτριδος πολιτικού. Είναι η γης η Ελληνίς, κι ας μην το λησμονεί κανείς!

 

Ήρθε λοιπόν η ώρα οι Έλληνες πατριώτες που πιστεύουν στη Δημοκρατία, που πιστεύουν στις αξίες της Ελληνορθόδοξης παράδοσής μας, που πιστεύουν στην ελευθερία του μοναδικού αυτού λαού, να ενώσουν τις φωνές τους! Και να διακηρύξουν: Θέλουμε η πατρίδα μας να μείνει Ελληνική κι Ορθόδοξη! Θέλουμε να αποκτήσουμε και πάλι την χαμένη μας αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια. Θέλουμε να σταματήσει να πωλείται κάθε υλική, πνευματική και πολιτιστική μας περιουσία. Θέλουμε πίσω τα παιδιά μας που ξενιτεύτηκαν, να ζήσουν και να μεγαλουργήσουν στη γη που τα γέννησε. Θέλουμε να σταματήσουν τα ψέματα και οι κοροϊδίες. Θέλουμε να τιμωρηθούν όσοι μας έφεραν σ' αυτό σημείο.

 

Έχουμε ένα όνειρο, να ξαναδούμε την πατρίδα μας όπως της αξίζει! Και μπορούμε να το κάνουμε πραγματικότητα! Εξάλλου και ο προαναφερόμενος χρησμός του Λέοντος Σοφού τελειώνει με μια αισιόδοξη φράση: ''Και πάλιν έξεις, Επτάλοφε, το κράτος''!