Δηλώσεις Ν. Φίλη: Εθνομηδενισμός ή Ισοδύναμο;

Γράφει ο
Βασίλειος Κυρατζόπουλος

Στις 3/11/2015 σύσσωμος ο Ελληνικός και ο Τουρκικός Τύπος αναφέρουν τις δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας. Νίκου Φίλη περί άρνησης "Γενοκτονίας των Ποντίων". Στις 5/11/2015 ο Υπουργός επανέρχεται υπενθυμίζοντάς μας το άρθρο του που είχε δημοσιευθεί στην Αυγή στις 20/8/2014.
Επειδή οι δηλώσεις των υπουργών δεσμεύουν μία χώρα στο διεθνές στερέωμα και δεν περιορίζονται σε επίπεδο πολιτικών συζητήσεων στη Βουλή όπως του Τατσόπουλου [1] ή σε ραδιοφωνική κουβέντα όπως της Ρεπούση [2], επιβάλλεται ο Υπουργός Παιδείας ή να ανακαλέσει ή να αποπεμφθεί από την κυβέρνηση. Εξάλλου ο Ν. Φίλης μπορεί να στηρίξει τις όποιες ανιστόρητες παράνομες θέσεις του σε εθνικό - πολιτικό επίπεδο, που ναι μεν θα ακουστούν αλλά δεν θα δεσμεύσουν ανά την οικουμένη ένα πολυπαθέστατο έθνος.
Πριν συνεχίσουμε οποιαδήποτε αναφορά, καλό θα είναι να θυμηθούμε το διεθνές και εθνικό Δίκαιο σ' ότι αφορά την παρανομία του Υπουργού, και ιστορικά δεδομένα σ' ότι αφορά την αμάθειά του. Εξάλλου το θεωρητικό τμήμα του θέματος έχει εξαντληθεί από τον γράφοντα εδώ και μια δεκαετία[3]. Ας δούμε περιληπτικά το ιστορικό της θεσμοθέτησης του αδικήματος...

Η Γενοκτονία στο Διεθνές και Εθνικό Δίκαιο
Η προσπάθεια προστασίας "δικαίωμα στη ζωή" κάθε ανθρώπου,
ξεκινά από το 17ο αιώνα και θεσμοθετείται στα τέλη του 19ου αρχές του 20ου αιώνα [4]. Η έννοια δε "αδίκημα κατά της ανθρωπότητας", πρωτοεκφράζεται από τον Robespierre (Ροβεσπιέρο) στο Εθνικό Συμβούλιο της Γαλλικής Επανάστασης και επανέρχεται αρχές του 20ου αιώνα με την ιδέα να δημιουργηθεί Διεθνές Δικαστήριο για να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι που διέπραξαν εγκλήματα κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου (Π.Π.). Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στην 15μελή Επιτροπή Υπευθυνότητας στο Παρίσι, που είχε συσταθεί με την λήξη του Α' ΠΠ, ο Έλληνας Υπ. Εξ. Νικόλαος Πολίτης προκειμένου να τιμωρηθούν τα εγκλήματα κατά των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, προτείνει να χρησιμοποιηθούν δύο διαφορετικές έννοιες: "Εγκλήματα κατά των νόμων του πολέμου" και " Εγκλήματα κατά των νόμων της Ανθρωπότητας". Όμως αν και η επιτροπή υιοθετεί την εν λόγω πρόταση, αντί των δικαστικών διαδικασιών, η εν ιδρύσει Κοινωνία των Εθνών αποφασίζει να εφαρμοστούν οι αρχές του Woodrow Wilson (Ουίλσον)[5].
Η έννοια «γενοκτονία» εκφράζεται για πρώτη φορά το 1943 από τον Πολωνοεβραίο Νομικό Raphael Lemkin (Ραφαέλ Λέμκιν). Ο ορισμός ως παγκόσμιο έγκλημα ψηφίστηκε από τα Ηνωμένα Έθνη στη Γενική Συνεδρίαση της 9/12/1948 με αριθ. απόφασης 260(ΙΙΙ) και τέθηκε σε ισχύ από τις 12/1/1951. Η Τουρκία χωρίς επιφυλάξεις υπογράφει τη σχετική απόφαση στις 31/7/1950 και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 19/3/1954[6].
Ως προς την συνθήκη ο ορισμός της γενοκτονίας δίδεται:
" Άρθρο 2. … Γενοκτονία σημαίνει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες πράξεις οι οποίες διαπράττονται με την πρόθεση καταστροφής, εν όλω ή εν μέρει, μίας εθνικής, εθνοτικής, φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας, ως τέτοιας:
α) Ανθρωποκτονία μελών της ομάδας.
β) Πρόκληση βαρείας σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας.
γ) Με πρόθεση επιβολή επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της εν όλω ή εν μέρει.
δ) Επιβολή μέτρων που σκοπεύουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων εντός της ομάδας.
ε) Δια της βίας μεταφορά παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα.
Επίσης αναφέρεται,
"Άρθρο 3. Οι παρακάτω αξιόποινες πράξεις τιμωρούνται:
α) Γενοκτονία,
β) Συνωμοσία προς διάπραξη γενοκτονίας,
γ) Άμεσα ή Έμμεσα η υποκίνηση διάπραξης γενοκτονίας,
δ) Απόπειρα διάπραξης γενοκτονίας,
ε) Συμμετοχή σε γενοκτονία.
Άρθρο 4. Τιμωρούνται τα άτομα που συνωμοτούν και πράττουν τα προαναφερόμενα στο άρθρο 3, ανεξαιρέτως αν έδρασαν με συνταγματικότητα, με δημόσια εντολή ή ατομικά.
Ο Υπ. Παιδείας πρέπει να μας υποδείξει ποιο από τα προαναφερόμενα αδικήματα του άρθρου 2 δεν διαπράχτηκαν κατά των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων της Ανατολίας την περίοδο 1912 - 1925[7].
Τα όργανα του Ο.Η.Ε. από το 1993 ξεκινούν να συζητούν για την εγκαθίδρυση ad hoc δικαστηρίων που θα προσέδιδαν μία άλλη διάσταση στο ζήτημα της διεθνούς ατομικής ποινικής ευθύνης, που ήδη καθιέρωνε η σύμβαση για την πρόληψη και καταστολή του εγκλήματος της γενοκτονίας του 1948 και, κυρίως οι τέσσερις Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 και τα δύο Πρόσθετα Πρωτόκολλά τους του 1977, που συναπαρτίζουν το κύριο σώμα του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου.
Στις 17/7/1998 στη Διπλωματική Διάσκεψη του Ο.Η.Ε. στη Ρώμη, εγκρίνεται το Καταστατικό του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (Δ.Π.Δ.), το οποίο διορθώθηκε στις 19/11/1998 και στις 12/7/1999. Στις διασκέψεις αποφασίζεται η έδρα του Δ.Π.Δ. να είναι η Χάγη και να έχει διεθνή νομική προσωπικότητα. Η Βουλή των Ελλήνων κυρώνει τον Καταστατικό Χάρτη της Ρώμης με τον Ν. 3003 (ΦΕΚ Α'-75, 8/4/2002).
Όμως στα κράτη μέλη που υπέγραψαν τη διακήρυξη περί "Πρόληψης και Τιμωρίας της Γενοκτονίας" διατυπώνεται το ερώτημα: "Από ποιο μέγεθος θυμάτων και μετά θα θεωρηθεί γενοκτονία;"
Για να απαντηθεί το συγκεκριμένο ερώτημα, όπως και για να λυθούν τυπικά, οργανικά και ουσιαστικά προβλήματα, στις 17/7/1998 συστήνεται η Preparatory Commission for the International Criminal Court (Προπαρασκευαστική Επιτροπή για το Δ.Π.Δ.). Η επιτροπή από την 1/1/1999 μέχρι τα τέλη του 2002 συνεδριάζει δέκα φορές. Μία από τις βασικές εντολές που είχε δεχθεί ήταν η διευκρίνιση των στοιχείων του εγκλήματος[8, παρ.Β'].
Η Προπαρασκευαστική Επιτροπή στη Νέα Υόρκη στις 30/6/2000 διευκρινίζει[9], με αναδρομική ισχύ, τον ορισμό της γενοκτονίας ανά παράγραφο ως εξής:
α) Εάν δράστης (-ες) δολοφονήσει (-ουν) ένα η περισσότερα μέλη της ομάδας.
β) Εάν δράστης (-ες) προκαλέσει (-ουν) βαριά σωματική ή διανοητική βλάβη σε ένα ή περισσότερα μέλη της ομάδας.
γ) Εάν δράστης (-ες) με πρόθεση επιβάλει (-ουν) επί της ομάδας συνθήκες ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική καταστροφή της σε ένα ή περισσότερα μέλη της ομάδας.
δ) Επιβολή μέτρων που σκοπεύουν στην παρεμπόδιση των γεννήσεων σε μέλος ή μέλη της ομάδας.
ε) Δια της βίας μεταφορά παιδιού ή παιδιών της ομάδας σε άλλη ομάδα.
Η Προπαρασκευαστική Επιτροπή του Δ.Π.Δ. στην ίδια απόφαση τονίζει ότι: "Η γενοκτονία πρωτίστως είναι έγκλημα και μετά ιστορικό ή κοινωνιολογικό φαινόμενο, και καθιστά υπεύθυνους πολίτες και κυβερνήσεις για τη γνωστοποίηση κάθε στοιχείου εγκλήματος στο Δ.Π.Δ.".
Άρα η Ελληνική Κυβέρνηση και οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση μπορούσε να καταγγείλει τις απάνθρωπες πράξεις. Έτσι η Ελληνική Βουλή:

• Με το Ν.2193 (ΦΕΚ Α'-32, 11/3/1994) και το Π.Δ.99 (ΦΕΚ Α'-78, 13/5/1994) καθιερώνει την 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και διευκρινίζει τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι εκδηλώσεις μνήμης.
• Με το Ν.2645 (ΦΕΚ Α'-234, 13/10/1998) και το Π.Δ.304 (ΦΕΚ Α' - 207, 21/9/2001) ορίζει την 14η Σεπτεμβρίου ως ημέρα εθνικής μνήμης της γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος και διευκρινίζει τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι εκδηλώσεις μνήμης.

καταγγέλλει την εν λόγω γενοκτονία, που υπέστησαν οι Έλληνες της Ανατολίας.
Όταν οι απόγονοι των επιζησάντων στην Ελλάδα μετά από 70 χρόνια κατορθώνουν να καθιερώσουν ημέρα μνημόσυνου των χαμένων προγόνων τους, στο διεθνές στερέωμα οι Ακαδημαϊκοί προσπαθούν να παγιώσουν την έννοια της γενοκτονίας, ούτως ώστε ο όρος να μην χρησιμοποιείται καταχρηστικά από οποιαδήποτε πλευρά. Έτσι ο πρόεδρος της στηριζόμενης από τον Ο.Η.Ε οργάνωσης Genocide Watch (Παρατηρητήριο Γενοκτονιών), καθηγητής G. H. Stanton (Στάντον) το 1996 διατυπώνει και αναλύει τις οκτώ φάσεις γενοκτονίας και τις δημοσιοποιεί το 1998 στο Πανεπιστήμιο Yale των Η.Π.Α.[10]
Κατά τον Stanton, οι οκτώ φάσεις γενοκτονίας έχουν ακολουθηθεί σε κάθε περίπτωση που διαπράχθηκαν γενοκτόνες πράξεις ανά την οικουμένη. Η τελειοποίηση κάθε φάσης απαιτεί χρόνο και εμφανείς διαδικασίες που μπορούν να επισημανθούν από τους τοπικούς παρατηρητές (δημοσιογράφοι, ξένοι διπλωμάτες, εσωτερική αντιπολίτευση κ.ά.).
Ο οργανισμός Genocide Watch ισχυρίζεται ότι με τις αναφορές που συλλέγονται μέσω των παρατηρητών του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και των Μη Κρατικών Οργανώσεων (N.G.O. ή Μ.Κ.Ο.), η διεθνής κοινότητα μπορεί να προλάβει «το κακό» και να σωθούν πολλές ανθρώπινες ζωές, μέχρι το γεγονός να εξελιχθεί στην τέταρτη φάση[11]. Ο οργανισμός ισχυρίζεται ότι τη στιγμή που επισημαίνεται κάποιο αντίστοιχο γεγονός, το Δ.Π.Δ. πρέπει να επέμβει μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. για να εμποδιστούν οι εξελίξεις που θα αμαυρώσουν την ανθρωπότητα[12].
Οι οκτώ φάσεις είναι:

• 1η Classification (Ομαδοποίηση)
• 2η Symbolization (Στιγματισμός ή Συμβολισμός)
• 3η Dehumanization (Απανθρωποποίηση ή Θηριοποίηση)
• 4η Organization (Οργάνωση)
• 5η Polarization (Πόλωση)
• 6η Preparation (Προετοιμασία)
• 7η Extermination (Εξολόθρευση)
• 8η Denial (Απόσειση ευθυνών, Άρνηση ενοχής).

Όταν Ποντιακά, Μικρασιατικά και Κωνσταντινουπολίτικα σωματεία σημείωσαν ότι στην (κατά τον Υπ. Παιδείας Ν. Φίλη) Καταστροφή[13] εφαρμόστηκαν όλα τα στάδια τέλεσης γενοκτονίας, ξεκίνησαν την προσπάθεια της διεθνούς αναγνώρισης "Γενοκτονίας Ελλήνων Πόντου, Μικράς Ασίας, Θράκης και Κωνσταντινούπολης" και απευθύνθηκαν στην Διεθνή Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών[14] [International Association of Genocide Scholars (I.A.G.S.)]. Η Ένωση που ιδρύθηκε το 1994 ξεκινά τις δραστηριότητές της για την μελέτη του Ολοκαυτώματος του Β' ΠΠ και μετά το 1997 των Αρμενίων της Ανατολίας τον Α' ΠΠ. Το 2007 στη Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών Γενοκτονιών που διεξήχθη στο Σαράγιεβο της Βοσνίας, αναγνωρίζεται η Γενοκτονία με ψήφους 75% περίπου[15] των μελών της και οι γενοκτόνες πράξεις που υπέστησαν οι Έλληνες του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Θράκης συμπεριλαμβάνονται ως αντικείμενο στις μελέτες της Ένωσης με σκοπό την πρόληψη μελλοντικών ομοίων πράξεων.
Αμφότερες οι οργανώσεις διαπιστώνουν ότι εάν επέλθει και η 8η φάση, κατά μεγάλη πιθανότητα ή ο θύτης θα επαναλάβει τις απάνθρωπες πράξεις του ή το θύμα θα υποστεί τις ίδιες δοκιμασίες. Έτσι έχοντας ως αφετηρία το ολοκαύτωμα ποινικοποιούν την απόσειση / άρνηση της ενοχής, η οποία μπορεί να εμφανιστεί:

• Με απευθείας άρνηση
• Με παραμόρφωση των πραγματικών περιστατικών και κοινές στρεβλώσεις
• Με αλγεβρική πράξη απαλοιφής γεγονότων
• Με κατάχρηση γεγονότων

Η άρνηση, παραμόρφωση, ισοσκέλιση και κατάχρηση αποδεδειγμένων γενοκτονιών θέτουν υπό αμφισβήτηση την κατανόηση της ιστορίας.
Στις 20/4/2009 ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Ban Ki-Moon τονίζει: "το 2007, η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενέκρινε ψήφισμα που αναφέρει ότι αγνοώντας το ιστορικό γεγονός των εν λόγω τραγικών γεγονότων αυξάνει ο κίνδυνος να επαναληφθούν". Και καλεί τη διεθνή κοινότητα να εντείνει τις προσπάθειες για την καταπολέμηση της γενοκτονίας και τις άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνεχίζουν να μαστίζουν τον κόσμο μας. Προτρέπει όλους να αντιμετωπίσουν το ρατσισμό και το μίσος. Έτσι η Ελληνική Βουλή με το Ν.4285 (ΦΕΚ Α'-191, 10/9/2014) αρθ. 2. ποινικοποιεί την δημόσια επιδοκιμασία ή άρνηση εγκλημάτων που έχουν αναγνωριστεί με αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων ή της Βουλής των Ελλήνων!
Βέβαια το θέμα μένει ανοικτό εάν η συζήτηση μπορεί να διεξαχθεί σε Ακαδημαϊκό περιβάλλον έχοντας υπόψη το Ακαδημαϊκό Άσυλο αλλά σίγουρα όχι σε τηλεοπτικές κουβεντούλες χωρίς αντίλογο. Σ' ένα άλλο σημείο που τα μέλη της συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν αδιάβαστα είναι ότι στις αποφάσεις της Γενικής Συνεδρίασης του Ο.Η.Ε. (47/121) στις 18/12/1992, στην 9^η παράγραφο του προοιμίου αναφέρεται ρητά:
"… η απεχθής πολιτική της εθνικής κάθαρσης, ως σχέδιο γενοκτονίας …»"
Άρα η πολιτική "εθνικής κάθαρσης" και οι πρακτικές αυτής από αρχές του 1993 νοούνται ως γενοκτονία και από τα όργανα του Ο.Η.Ε...
Οι προσωπικές εμπειρίες
Είχα την τιμή και το καθήκον να είμαι ένας από τους εισηγητές στο Σαράγιεβο στις 9-13/7/2007. Η Ελληνική αντιπροσωπία προσπάθησε να πείσει το Δ.Σ. του I.A.G.S να θέσει στα μέλη του σε ψήφισμα την Ελληνική απαίτηση. Το εγχείρημα είχε αίσιο τέλος [κοίτα σημ. 15] και μία δύσκολη αρχή. Να πείσουμε την οικουμένη για την σχετική αναγνώριση, και κυρίως να καμφθεί η εν Ελλάδι εσωτερική αντίσταση!
Το θέμα της εισήγησης μου ήταν οι μεταπολεμικές γενοκτόνες πράξεις που υπέστησαν οι εναπομείναντες Έλληνες (Κωνσταντινούπολη - Ίμβρος - Τένεδος) εστιάζοντας στην γενοκτόνο πράξη των Σεπτεμβριανών (6 - 7/9/1955). Στη διάσκεψη ανακοινώθηκαν οι διαχρονικές παραβιάσεις της Τουρκικής Δημοκρατίας σ' ότι αφορά τα άρθρα της Συνθήκης της Λοζάνης, του Καταστατικό Χάρτη της Ρώμης και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και Πρωτοκόλλων της Σύμβασης[16].
Η επιστροφή αντί για δάφνες με βρήκε με άρθρο της Αυγής[17] που περιείχε συκοφαντικά σχόλια και απευθείας επιθέσεις στο πρόσωπό μου. Όταν δεν υπήρξε αντίδραση στην εξώδικη διαμαρτυρία μου, που παρέλαβε στις 10/8/2007 η διοίκηση της Αυγής, κάλεσα προσωπικά τον Ν. Φίλη. Αποκρινόμενος είπε "Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υφίστανται γενοκτονίες κατά των Ελλήνων στην Ανατολία" και αν ήθελα να προχωρούσα στην αγωγή. Τότε που ελάμβαναν 3,26% των ψήφων[18] του εκλογικού σώματος της Ελλάδας, ίσως μερικές συνιστώσες στήριζαν τον Ν. Φίλη (δεν πιστεύω ότι συμμεριζόταν την άποψή του οι Ν. Κωνσταντόπουλος, Μ. Γλέζος, Α. Αλαβάνος) και θα είχε κάποια ποσόστωση στο κόμμα του, όμως σήμερα ως Υπουργός Παιδείας πόσους Έλληνες εκφράζει;
Δεν μου προκάλεσε ουδεμία έκπληξη η λασπολογία των συνιστωσών, όσο η αντίδραση του προεδρεύοντος της Ελληνικής αποστολής στο Σαράγιεβο καθ. Ν. Ουζούνογλου, ο οποίος μετά τις λεκτικές επιθέσεις που δεχτήκαμε, επιλεκτικά διαχώρισε την θέση του δηλώνοντας ότι "απλώς προέδρευε, χωρίς να υιοθετεί τις απόψεις". Βέβαια ως μελλοντικός πρόεδρος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών είχε κάποιο δίκιο, εφόσον ήταν αναγκασμένος να ταξιδεύει συχνά στην Τουρκία. Όμως πώς προεξοφλούσε από εκείνες τις ημερομηνίες την προεδρία;
Γεγονότα και επαφές, που είχαμε στο Σαράγιεβο[19] μας είχαν προβληματίσει αρκετά, όπως η ομολογία των Αρμενίων αντιπροσώπων του Μουσείου Γενοκτονίας του Yerevan, οι οποίοι μας είχαν εκμυστηρευτεί ότι είχαν χωρίσει ένα μεγάλο τμήμα του Μουσείου για να εκφραστούν οι Έλληνες, όμως είχαν αρνητική απάντηση την περίοδο που Υπουργός Εξωτερικών ήταν ο Κάρολος Παπούλιας. Η Γενική Συνέλευση του I.A.G.S. συνέπεσε την περίοδο που Τούρκοι και Αρμένιοι επιστήμονες προσπαθούσαν να συντάξουν την κοινή βάση που θα κατέληγε στην Αρμενο - Τουρκική Συνθήκη φιλίας[20]. Τότε ο αείμνηστος Νεοκλής Σαρρής μας εκμυστηρεύτηκε ότι η Τουρκική πλευρά ήταν διατεθειμένη σε σημαντικές υπαναχωρήσεις εάν οι Αρμένιοι σταματούσαν την παγκόσμια εκστρατεία προς αναγνώριση της γενοκτονίας που υπέστη ο Αρμενικός λαός. Δεν ενέδωσαν οι Αρμένιοι και έτσι στην Ζυρίχη στις 10/10/2009 υπογράφτηκε πρωτόκολλο διάρκειας μίας ημέρας! [21]
Οι εκπλήξεις μου δεν περιορίστηκαν στις προαναφερόμενες καταστάσεις. Όταν έσβησαν τα φώτα της γιορτής, Μικρασιάτες και Κωνσταντινουπολίτες εγκαταλείπουν τις προσπάθειες και "στον αγώνα" αφήνουν μόνο τους Πόντιους. Οι Πόντιοι ιθύνοντες παγκοσμίως προβάλουν τα γεγονότα ως "Γενοκτονία των Ποντίων", περιορίζοντας το γεγονός σε μία μικρή γεωγραφική περιοχή και σε μία Ελληνική υποομάδα. Έτσι προβάλλεται αποκλειστικά το γεωγραφικό χαρακτηριστικό παρά η εθνική προέλευση. Οι εν λόγω πράξεις στηρίζονται από τα "μεγάλα" Ελληνικά Μ.Μ.Ε. και από Έλληνες που αγωνιούν για την παγκόσμια αναγνώριση. Δυστυχώς η στρατηγική αυτή αποκρύπτει τραγικά γεγονότα, όπως:

• Οι γενοκτόνες πράξεις στον Πόντο είχαν τερματιστεί πριν τις 29/10/1923. Όταν η Τουρκική Δημοκρατία πιεστεί ασφυκτικά θα επικαλεστεί, όπως θα πράξει και με τους Αρμένιους, ότι τα αδικήματα διαπράχτηκαν επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που μετά τη Συνθήκη της Λοζάνης δεν υφίσταται και είναι απλώς μία ιστορική ανάμνηση. Άρα η Τουρκική Δημοκρατία δεν φέρει καμία ευθύνη.
• Το γεγονός υποστηρίζεται και από πολλούς Τούρκους Πόντιους, τους οποίους αγκαλιάζουν και οι εν Ελλάδι Πόντιοι. Όμως έτσι η θιγόμενη ομάδα θα παραμείνει στην ιστορία μόνο με τον γεωγραφικό της προσδιορισμό, αφαιρώντας την δυνατότητα του εθνικού προσδιορισμού.
• Αφαιρεί όποια δίκαια αιτήματα προκύπτουν στην Ανατολία, αφού θα προβληθεί η "εκούσια" εγκατάλειψη των εστιών των Μικρασιατών, Θρακών και Κωνσταντινουπολιτών. Εξάλλου και στην χώρα μας σημειώνονται αρκετές του αυτού είδους αναφορές, που πηγάζουν από τις συγκεκριμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ανήκει και ο Ν. Φίλης.

Διεθνείς Συγκυρίες
Είναι γεγονός ότι η Γενοκτονία που υπέστησαν οι Αρμένιοι έχει αναγνωριστεί από 26 χώρες[22] με την πολιτική, οικονομική ενίσχυση και την προσπάθεια των Αρμενίων της διασποράς (κυρίως της Γαλλίας, των ΗΠΑ και της Αργεντινής). Η ειρηνική προσπάθεια (μετά ASALA περίοδο) των Αρμενίων απέδωσε κυρίως μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τον I.A.G.S. το 1997[23]. Έτσι οι 24 από τις 26 αναγνωρίσεις επήλθαν μετά το 1997. Όμως η μεγαλύτερη κεκαλυμμένη αντιπολίτευση που έζησε η Ελληνική αντιπροσωπία στο Σαράγιεβο το 2007 ασκήθηκε από το Αρμενικό lobby των ΗΠΑ εν αντιθέσει αυτών της Ευρώπης και της Αρμενίας, από όπου δεχθήκαμε την μεγαλύτερη υποστήριξη. Τότε το γεγονός είχε μεταφραστεί ως εσωτερική διαμάχη της ομάδας των Αρμενίων, που είχαν στόχο την διεθνή αναγνώριση...
Ειδικά οι Κωνσταντινουπολίτες (ή/και αυτοί που υιοθετούν την Κωνσταντινουπολίτικη ταυτότητα) είχαμε να κινηθούμε σε πολύ ευαίσθητες γραμμές, τις οποίες θα πρέπει να τις έχουν υπ' όψιν και οι υπόλοιποι αγωνιστές της προσπάθειας διεθνούς αναγνώρισης των γενοκτόνων πράξεων που υπέστησαν οι κοινότητες της καθ' ημάς Ανατολής. Η ευαισθητοποίηση των Ελληνικών κοινοτήτων της οικουμένης μετά το 2007 θα είχε σημείο αφετηρίας το ψήφισμα του I.A.G.S. Στις ΗΠΑ, οι προσπάθειες ευδοκίμησαν την περίοδο 2007 - 2011, έχοντας επίσης ως επιχείρημα το ψήφισμα της Κεντρικής Γερουσίας Η.Π.Α. υπέρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου από το 1995 [24]. Μετά το 2007 επιτεύχθηκαν συνολικά 57 ψηφίσματα υπέρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου από τις Γερουσίες 48 πολιτειών[25].
Τα ψηφίσματα που καλύπτουν το 90% του πληθυσμού των ΗΠΑ, ζητούσαν την τήρηση ενός θεμελιώδους ανθρώπινου δικαιώματος, το σεβασμό στον "άλλο", και την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, σχολή που επί των ημερών μας παραμένει παράνομα κλειστή και ως προς τους νόμους της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Και το 2011 ξαφνικά η Ελλάδα, χωρίς να είναι απαραίτητο, βρέθηκε στα νύχια του ΔΝΤ [26]! και οι Ρωμιοί (οι Ελληνορθόδοξοι) της Μέσης Ανατολής ή με κομμένα τα κεφάλια (ενήλικες) και τα χέρια (ανήλικες) ή ξεριζωμένοι από την γενέτειρά τους [27]. Και η Δύση να σιωπά στην εν εξελίξει Γενοκτονία!
Η δε Τουρκική Δημοκρατία να διαπραγματεύεται την ζωή "των άλλων", (εφόσον δεν είναι πολίτες της Τ.Δ.). Στην επίσκεψη της Angela Dorothea Merkel στις 18/10/2015 εζήτησαν 3 δις.Ε. ενίσχυση για να "φιλοξενήσουν προσωρινά" τους πρόσφυγες. Η δε Γερμανία που δεν αντέχει ούτε να αποδεχτεί 4 εκ. πρόσφυγες αλλά ούτε να πληρώσει 3 δις.Ε, προφανώς αναζήτησε "ισοδύναμα". Την ίδια ακριβώς περίοδο η Τρόϊκα ζητούσε από την Ελλάδα 2 δις.Ε "ισοδύναμα" για να κλείσει ο προϋπολογισμός του 2015, ενώ η ίδια με προγενέστερα μέτρα (μνημόνια) είχε διαλύσει την Ελληνική οικονομία. Και έρχεται από το πουθενά η δήλωση Ν. Φίλη, που την πίστευε, την πιστεύει και ας κάμει φυλακή!
Κλείνοντας
Η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση, το να τιμολογείται κάθε υλικό και άυλο, έχει εισχωρήσει βαθιά στις συνειδήσεις αρκετών συμπολιτών μας. Σήμερα η χώρα που δημιούργησε το θεσμό της Δημοκρατίας, αποδεικνύει ότι έχει καταρρεύσει ο θεσμός της Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας (εφόσον το 61% ΌΧΙ της βάσης μετατρέπεται σε 80% ΝΑΙ από τους  αντιπροσώπους). Άρα όσο είναι νωρίς πρέπει να ενημερωθεί η οικουμένη ότι ούτε οι δηλώσεις αλλά ούτε και οι υπογραφές των "ισοδύναμων του ναι σ' όλα" αντιπροσωπεύουν την χώρα και το Έθνος. Εξάλλου το Αρθ.120 παρ. δ' του Συντάγματος δίνει και επιπλέον δικαιώματα στους Έλληνες πολίτες!


Σημειώσεις
[1]Κοίτα  https://www.youtube.com/watch?v=_ukUDCunCDc, 2/9/2014
[2]Κοίτα δηλώσεις σε Ραδιόφωνο Αθήνα 9.84, στις 4/11/2015. http://www.iefimerida.gr/news/234196/i-repoysi-stirizei-fili-ta-koinovoylia-den-ehoyn-doyleia-na-apofainontai-gia-tin-istoria.
[3]Κοίτα Β. Κυρατζόπουλος, Η Άγραφη Γενοκτονία, Κωνσταντινούπολη Σεπτέμβριος 1955, Εκδ. Τσουκάτου, Αθήνα 2006.
[4] Κοίτα Β. Κυρατζόπουλου, Άγραφη Γενοκτονία, σελ. 86-87
[5] Κοίτα Β. Κυρατζόπουλου, Άγραφη Γενοκτονία, σελ. 88-89
[6] Κοίτα United Nations — Treaty Series, No. 1021. CONVENTION ON THE PREVENTION AND PUNISHMENT OF THE CRIME OF GENOCIDE. ADOPTED BY THE GENERAL ASSEMBLY OF THE UNITED NATIONS ON 9 DECEMBER 1948
[7] Κοίτα Β. Κυρατζόπουλου σελ. 95-97
[8] Η Προπαρασκευαστική Επιτροπή προς διευκρίνηση έχει τις εξής εντολές:
α) Rules of Procedure end Evidence,
b) Elements of Crime,
c) A relationship agreement between the Court and the United Nation,
d) Basic principles governing a headquarters agreement to be negotiated between the Court and the host country,
e) Financial regulations and rules,
f) An agreement on the privileges and immunities of the Court,
g) A budget for the first financial year,
h) The rules of procedure of the Assembly of States Parties.
[9] Για προτάσεις βλ. U.N. PCNICC/1999/L.5/Rev.1/Add.2.
[10] http://www.genocidewatch.org/aboutgenocide/8stagesofgenocide.html
[11] Βλ. την έκθεση του διεθνούς συμποσίου περί ανακριτικών διαδικασιών της γενοκτονίας στη Ρουάντα (Rwanda: The Preventable Genocide 7/2000). Επίσης τα: Preventing Genocide: The Role of the International Community, έκθεση του Christian Scherrer Στοκχόλμη 1/2000 και Διεθνής Διακήρυξη της Στοκχόλμης περί πρόληψης της γενοκτονίας (2004).
[12] Για περαιτέρω πληροφορίες κοίτα Β. Κυρατζόπουλου  σελ. 105 - 110
[13] Τονίζεται ιδιαίτερα στο άρθρο του. Κοίτα Αυγή 20/8/2014, Φίλης Νίκος, Παλαιοκομματισμός και "Γενοκτονία".
[14] Η Διεθνής Ένωση Μελετητών Γενοκτονιών είναι μία παγκόσμια, διεπιστημονική, μη κομματική οργάνωση που αποβλέπει στην προαγωγή της έρευνας και της διδασκαλίας σχετικά με την φύση, τις αιτίες και τις συνέπειες της γενοκτονίας, και μελέτες πολιτικής εκ των προτέρων σχετικά με την πρόληψη της γενοκτονίας. Η Ένωση, που ιδρύθηκε το 1994, συνέρχεται τακτικά για να εξετάσει συγκριτικές έρευνες, σημαντικές νέες εργασίες, μελέτες περιπτώσεων, δεσμούς μεταξύ γενοκτονίας και άλλων παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και την πρόληψη και την τιμωρία της γενοκτονίας. Η Ένωση διεξάγει διετή συνέδρια (Γενικές Συνελεύσεις) και συνδημοσιεύει τις επιστημονικές μελέτες στο περιοδικό Γενοκτονία και Πρόληψη. Ένας κεντρικός στόχος της Ένωσης είναι να επιστρατεύσει ακαδημαϊκούς, ακτιβιστές, καλλιτέχνες, όσους επέζησαν γενοκτονίας, δημοσιογράφους, νομικούς, διαμορφωτές της δημόσιας πολιτικής, και άλλους συναδέλφους στην διεπιστημονική μελέτη της γενοκτονίας, με στόχο την πρόληψη.
[15] Για το χρονικό της Ελληνικής Αντιπροσωπίας στο Σαράγιεβο κοίτα άρθρο Β. Κυρατζόπουλου, Σαράγιεβο 14 χρόνια μετά, μηνιαία εφημερίδα "ο Πολίτης" αριθ. φυλ.485, Σεπτέμβριος 2007.
Το ψήφισμα έχει ως εξής:
International Association of Genocide Scholars (IAGS)  2007
WHEREAS the denial of genocide is widely recognized as the final stage of genocide, enshrining impunity for the perpetrators of genocide, and demonstrably paving the way for future genocides;
WHEREAS the Ottoman genocide against minority populations during and following the First World War is usually depicted as a genocide against Armenians alone, with little recognition of the qualitatively similar genocides against other Christian minorities of the Ottoman Empire;
BE IT RESOLVED that it is the conviction of the International Association of Genocide Scholars that the Ottoman campaign against Christian minorities of the Empire between 1914 and 1923 constituted a Genocide against Armenians, Assyrians, and Pontian and Anatolian  Greeks.
BE IT FURTHER RESOLVED that the Association calls upon the government of Turkey to acknowledge the genocides against these populations, to  issue a formal apology, and to take prompt and meaningful steps toward restitution.
[16] Κοίτα https://www.academia.edu/6487178/The_violations_of_the_Treaty_of_Lausanne
[17] Κοίτα άρθ. Διονύση Γουσέτη, Σρεμπρένιτσα, 12 χρόνια, Αυγή αριθ. φύλ. 9979, 21/7/2007
[18] Κοίτα Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 2007, https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82_%CE%B5%CE%BA%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CF%82_2007
[19] Κοίτα μηνιαία συνδρομητική εφημερίδα "Ο Πολίτης", Β. Κυρατζόπουλος, Σαράγεβο 14 χρόνια μετά, αριθ. φύλ. 485, Σεπτέμβριος 2007. Κοίτα συνημμένο άρθρο.
[20] Κοίτα Nigar Göksel, Turkey and Armenian Post-Protocols: Back to Squere One ?, TESEV, Κωνσταντινούπολη 2002
[21] Κοίτα άρθ. Ihsan Bal, Protocol In Zurich, The Armenian Diaspora In a Fury, Haberturk 13/10/2009.
[22]Κοίτα http://www.armenian-genocide.org/recognition_countries.html
[23] Κοίτα https://en.wikipedia.org/wiki/Armenian_Genocide_recognition
[24]  Κοίτα Senate Concurrent Resolution 25 - Relative to the Eastern Orthodox Ecumenical Patriarchate, Congressional Record  S12414, 11/8/1995.
[25] Κοίτα  http://www.archons.org/resolutions/
[26] Κοίτα Άρθρο Β. Κυρατζόπουλου, Οι νάρκες του παγκόσμιου οικονομικού γίγνεσθαι, Νοέμβριος 2011, http://www.elzoni.gr/html/ent/179/ent.16179.asp
[27]  Κοίτα άρθρα Β. Κυρατζόπουλου:
Οι εξελίξεις στο Τραπέζιο Ανατολικού ζητήματος Ι, Δεκέμβριος 2011
http://www.elzoni.gr/html/ent/935/ent.16935.asp

Οι εξελίξεις στο Τραπέζιο Ανατολικού ζητήματος ΙΙ, Ιανουάριος 2012
http://www.elzoni.gr/html/ent/816/ent.17816.asp

Οι εξελίξεις στο Τραπέζιο Ανατολικού ζητήματος ΙΙΙ, Μάρτιος 2015
http://www.elzoni.gr/html/ent/483/ent.53483.asp

Οι εξελίξεις στο Τραπέζιο Ανατολικού ζητήματος ΙV, Αύγουστος 2015.
http://www.elzoni.gr/html/ent/749/ent.56749.asp