Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ

Δίδεται η εντύπωση στην Ελληνική κοινωνία ή οι πολιτικοί μας έχουν χάσει την επαφή με την βάση (λαϊκή κυριαρχία) ή είναι απομονωμένοι από αυλοκόλακες γύρω των οι οποίοι τους παραπλανούν για τις απαιτήσεις της σημερινής Ελληνικής κοινωνίας και δεν τους αφήνουν ν’ αφουγκρασθούν τους Έλληνες.

Στο εγγύς παρελθόν σε προεκλογική περίοδο βγήκε πολιτικός άνδρας, σε ραδιοτηλεοπτική εκπομπή και είπε μεταξύ άλλων, για τους πολιτικούς του άλλου κόμματος «θα τους πολεμήσουμε παντού. Θα τους πολεμήσουμε στους δρόμους, θα του πολεμήσουμε στα χωριά, στα καφενεία κ.λπ. – κ.λπ.»
Υπάρχει δηλαδή πολιτισμένη χώρα σήμερα και μάλιστα Ευρωπαϊκή της οποίας οι πολιτικοί άνδρες να χαρακτηρίζουν, σε πλήρη δημοκρατία, τις κοινοβουλευτικές εκλογές πόλεμο, για την άνοδο στην εξουσία ή την διατήρηση σ’ αυτήν;
Ο Συμπαθέστατος αυτός πολιτικός που ξεφούρνισε, αυτές τις σκέψεις για τα άλλα κόμματα που συνθέτουν την πεμπτουσία της

Δημοκρατίας, διότι ο νομοθέτης έτσι έχει χαρακτηρίσει τον θεσμό υπάρξεως κομμάτων, φαίνεται ότι είχε στο νου του, τον ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ που είπε: «ο πόλεμος ομοιάζει με την πολιτική είναι υπόθεσις ικανότητος και εμπειρίας» (Αλληλογραφία αριθ. 421) ή τον ΛΟΥΝΤΕΝΤΟΡΦ που επίσης είπε: «Πολιτική και πόλεμος, πόλεμος και πολιτική είναι εν και το αυτό πράγμα» (πολεμικές αναμνήσεις).
Ο πόλεμος αγαπητοί μου πολιτικοί γίνεται μόνο στα πεδία των Μαχών εκεί όπου το μοναδικό κίνητρο αγώνος και θυσίας των αγωνιζομένων είναι: η διατήρηση της ακεραιότητος της πατρίδος, η απελευθέρωση υποδούλων αδελφών μας και η διατήρηση της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ στην χώρα μας. 
Δεν κατανοούμε και δεν θέλουμε, στην καταταλαιπωρημένη χώρα μας, από πολιτικές αντιπαραθέσεις του παρελθόντος που την έφεραν στο χείλος του κρημνού, να χαρακτηρίζεται η προετοιμασία και διεξαγωγή των κοινοβουλευτικών εκλογών, για την επιλογή από τον ελληνικό λαό, των αντιπροσώπων των στο κοινοβούλιο με τέτοιες πολεμικές τυμπανοκρουσίες, ωσάν να πρόκειται οι υποστηρικτές των διαφόρων κομμάτων (για οιονδήποτε λόγο) να επιστρατεύσουν το μίσος μεταξύ των και να εισέλθουν στα χαρακώματα έτοιμοι για την μάχη.
Ενώ θα πρέπει να ζούμε σήμερα σε περίοδο συνεργασίας και κοινών προσπαθειών, προς επίτευξη των στόχων που απαιτεί η Ελλάς για την επιβίωσή της. Δυστυχώς! εμείς αγαπητοί μας πολιτικοί, ακόμη και σήμερα διαιωνίζουμε τον καταστροφικό διχασμό. Τόσα υπέφερε η Ελλάδα από αυτά τα καμώματα των πολιτικών συμπεριφορών, έναν υπερήφανο λαό τον κατάντησαν διακονιάρη των Ούννων, δεν σας ελέγχει γι’ αυτό η συνείδηση σας; Δεν αναφέρομαι βέβαια σε όλους, διότι υπήρξαν και υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις πολιτικών προσωπικοτήτων. 

Στη δημοκρατία ο λαός δεν είναι εκείνος που θα αποφασίσει για τους πολιτικούς ηγέτες του; Προς τι, αυτή η άθλια αντιπαλότητα και η θλιβερή πολεμολαγνεία; 
Πολλοί από εσάς πολιτικοί άνδρες της πατρίδος μας ζήσατε και σπουδάσατε έξω και είδατε το πνεύμα που επικρατεί, την περίοδο διεξαγωγής κοινοβουλευτικών εκλογών και την λοιπή περίοδο λειτουργίας του κοινοβουλίου, σε προηγμένα κράτη: Γιατί! Λοιπόν εμείς που μεταλαμπαδεύσαμε την φλόγα της Δημοκρατίας σ’ όλο τον κόσμο, ακόμη και τώρα προσπαθείτε να κρατήσετε τον Ελληνικό λαό δέσμιο πολιτικά σε ταπεινό λυχνάρι; Τέλος! Εάν παίρνουν οι πολιτικοί μας από ειλικρινείς συμβουλές, μία μόνο τους προτείνουμε να μην ξεχνούν ποτέ τα λόγια του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ: 
«Επιδίωξη των πολλών η ηδονή, των ολίγων η δόξα, των δε επιλέκτων η αρετή».