Όχι, δεν ήταν αιφνιδιασμός. Ήταν ανικανότητα και απροθυμία

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Απαντώντας στη Βουλή για το μεταναστευτικό-προσφυγικό σε επίκαιρη ερώτηση του κ. Λεβέντη, ο κ. Τσίπρας επιδόθηκε στη γνωστή πρακτική των επιθέσεων στους άλλους.
Μίλησε για «επικίνδυνους λαϊκισμούς, κινδυνολογίες και καταστροφολογίες», κατηγόρησε την Ευρώπη για «βάρβαρο λαϊκισμό της βίας των φρακτών και των τειχών», κατήγγειλε τους τέσσερις δημάρχους των νοτίων προαστίων για λαϊκισμό και ψηφοθηρία, αναφέρθηκε σε «αναπαραγωγή αναληθών δημοσιευμάτων, να εμφανιστεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θέτει θέμα εξόδου της χώρας από το Σένγκεν», υποστηρίζοντας ότι «αναπαράγονται απειλές, οι οποίες, όμως, δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα».
Όλα αυτά λέχθηκαν την ίδια ακριβώς ημέρα (11 Δεκεμβρίου) που οι υπουργοί κ.κ. Μουζάλας και Τόσκας έστειλαν στον Επίτροπο κ. Αβραμόπουλο κοινή επιστολή, με εμφανή την ανησυχία τους για τον κίνδυνο αποβολής της χώρας μας από τη Ζώνη Σένγκεν.
Αν δεν υπήρχε πρόβλημα, θα έγραφαν δύο κοτζάμ υπουργοί τα ακόλουθα;
«Η ελεύθερη κυκλοφορία των φυσικών προσώπων μέσα στο χώρο Σένγκεν είναι αναπόσπαστο μέρος της ευρωπαϊκής ιθαγένειας (άρθρα 20-21 της Λισαβόνας) και συνεπώς είναι σημαντικό, όταν εξετάζουμε οποιεσδήποτε προτάσεις στον κώδικα να μην
σπαταλήσουμε τις προσπάθειες στο πλαίσιο της διαφύλαξης αυτής της θεμελιώδους αρχής, η οποία αποτελεί μέρος της ταυτότητάς μας ως Ένωση. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να εξετάσουμε τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην ασφάλεια και την ελευθερία μετακίνησης». Γι’ αυτό και:
«Είναι λοιπόν επιτακτική ανάγκη να γίνουν προσπάθειες, προκειμένου να διαφυλαχθεί αυτή η θεμελιώδης αρχή, που αποτελεί μέρος της ταυτότητάς μας ως Ένωση». 
Το καταπληκτικό είναι ότι ο κ. Τσίπρας, προκειμένου προπαγανδιστικά να δείξει ότι κάνει την αυτοκριτική του, εμφανίστηκε να παραδέχεται ότι η κυβέρνηση αιφνιδιάστηκε από τις μεγάλες ροές.
Είπε: «Όλο το καλοκαίρι, που αιφνιδιαστήκαμε, δεν υπήρχε Κέντρο Ταυτοποίησης». Και επίσης:
«Πρέπει να σας πω ότι προφανώς αιφνιδιαστήκαμε στο πρώτο διάστημα και το καλοκαίρι οι δυνατότητές μας να ανταποκριθούμε σε αυτήν την υποχρέωση ήταν χαμηλές».
Πρόκειται για μεγάλη ομολογία ανικανότητας – αν και ο κ. Τσίπρας θέλησε να το παρουσιάσει ως κάτι το φυσιολογικό και αναμενόμενο, ποντάροντας στο γεγονός ότι ουδείς θυμάται τι έχει συμβεί.
Η αλήθεια είναι πως από τον περασμένο Απρίλιο πραγματοποιήθηκαν τέσσερις διυπουργικές συσκέψεις υπό τον ίδιο τον κ. Τσίπρα, μία διυπουργική υπό τον κ. Βούτση, άλλη μία υπό τον κ. Φλαμπουράρη και μία διυπουργική επί υπηρεσιακής κυβέρνησης.
Αν αιφνιδιάστηκαν, αυτό δεν οφείλεται σε τίποτε άλλο εκτός της ανικανότητα και την απροθυμία του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησής του να αντιμετωπίσουν εγκαίρως το πρόβλημα.
Και κάτι ακόμη: Τώρα, ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει (το είπε στη Βουλή στις 11 Δεκεμβρίου), πως «από την αρχή δεν υπήρξε αντίρρηση και νομίζω ότι εδώ υπάρχει μια παρεξήγηση σε σχέση με τη συνδρομή στην Ελληνική Ακτοφυλακή από τη FRONTEX στα θαλάσσια σύνορα. Ούτως ή άλλως, η FRONTEX είναι εκεί» και «πρέπει να σας πω ότι δεν έχουμε καμία αντίρρηση και στη δημιουργία της λεγόμενης Ευρωπαϊκής Ακτοφυλακής, δρομολογούμενη και από δική μας παρότρυνση».
Η αλήθεια, όμως, είναι πως (σχεδόν θριαμβολογώντας), ο κ. Τσίπρας, τα ξημερώματα της 26^ης Οκτωβρίου, μετά την ευρωπαϊκή σύνοδο για το προσφυγικό, δήλωσε πως μία από τις τρεις «παράλογες προτάσεις» που ο ίδιος απέρριψε ήταν η δυνατότητα για μια νέα επιχείρηση της Frontex στα βόρεια σύνορά μας.
Βέβαια, μόλις μας απείλησαν με έξοδο από τη Σένγκεν, όχι μόνο δέχθηκε την Frontex στα βόρεια σύνορά μας, αλλά και την ζήτησε, ενώ τώρα δεν έχει, όπως λέει, αντίρρηση και για περιπολίες της ευρωπαϊκής ακτοφυλακής.
Η οποία προφανώς θα φρουρεί τα σύνορά μας, διότι αυτό είναι κάτι που ζητάμε από τον καιρό που θυμόμαστε τον εαυτό μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση!