Habemus Trump

Γράφει ο
Νίκος Γιαννιός

Και βγήκαν οι πλερέζες της ανόητης και ρομαντικής αριστεράς να οδύρονται στην πασαρέλα των καναλιών που δεν μπόρεσαν να τα κλείσουν. Ο μπίξας ο δείξας, το κακό συναπάντημα, το τέλος του κόσμου. Αναφέρεστε στον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο της μεγαλύτερης Δημοκρατίας στον κόσμο και με προοδευτική π’ ανάθεμά σας απαξία, χλευάζετε και καταριέστε; Λες και σας ρώτησε κανείς, λες και νοιάζεται κανείς για το τι κατεβάζουν τα αρρωστημένα μυαλά σας. Η κατρακύλα της κρίσης έπιασε πάτο άκουσα να λέει γνωστό τίποτα αναφερόμενος στην εκλογή Τραμπ. Τον συνεχάρη πρώτη η Λεπέν για να καταλάβεις ποιος είναι, πρόσθεσε γνωστή τηλεοπτική γλάστρα. Εκπρόσωπος της λαϊκής δεξιάς, ανάλογος του Άδωνι, απεφάνθη περισπούδαστη πνευματική ανεπάρκεια, που διδάσκει μίσος προς τους πολιτικούς
του αντιπάλους.
Προτιμούσαν τα ανεγκέφαλα κορόμηλα τον Bill, που ήθελε και τρίτη θητεία στο ασπρόσπιτο και έβγαλε μπροστά την γυναίκα του να κοροϊδέψει τον κόσμο με χορηγό το σύστημα της οικονομικής ολιγαρχίας που εδρεύει στην Γουώλτ Στριτ και πουλάει χρήμα, όπλα και πόνο στον κοσμάκη. Προτιμούσαν τον Bill που κάποτε τον καταριόντουσαν όταν διέλυε με βόμβες μια γειτονική μας χώρα. Η κοντή μνήμη είναι ίδιον των ανοήτων ή των ηλιθίων; Διαλέξτε.    
Τι δεν καταλάβατε ρε καλόπαιδα. Ο κ. Τραμπ συγκρούστηκε μετωπικά με την οικονομική ολιγαρχία και το κατεστημένο της χώρας του. Υποσχέθηκε να στηρίξει την μεσαία τάξη που και εκεί όπως κι εδώ εισπράττει την απληστία του συστήματος. Υποσχέθηκε δουλειά στην άνεργη εργατιά που τις πήρε τα εργοστάσια η NAFTA και οι άλλες συνθήκες της Παγκοσμιοποίησης και τα πήγε στον τρίτο κόσμο, εκεί που υπάρχουν τα μεροκάματα της πείνας, εκεί όπου με περισσή ευκολία εκμεταλλεύονται την φτώχια και τον πόνο των ανθρώπων.
Τι δεν σας άρεσε ρε καλόπαιδα της ευδοκίμου αριστεράς που βγήκατε ασθμαίνοντες στο χαζοκούτι να ξεράσετε τα σωθικά σας. Ποιοι είστε και με ποιο δικαίωμα κρίνετε τον λαό μιας άλλης χώρας που εντελώς συμπτωματικά είναι η μεγαλύτερη και πλουσιότερη Δημοκρατία στον κόσμο. Δεν είστε πια με τους φτωχούς και τους αδικημένους. Τι δεν καταλάβατε;
Η εκλογή του κ. Τραμπ έρχεται αμέσως μετά το Brexit και αποτελεί την δεύτερη συνεχόμενη σφαλιάρα που τρώει ο κ. Σόιμπλε. Την νιώσατε την παγωνιά που απλώθηκε στην νεοφιλελεύθερη Ευρώπη; Την είδατε την κατρακύλα των χρηματιστηρίων; Η οικονομική ολιγαρχία άρχισε να φοβάται. Για τις αντιδράσεις και τους φόβους του ΔΝΤ έγραψα προ ημερών στο άρθρο μου «Οικονομικός Φασισμός», σχολιάζοντας την ετήσια έκθεσή, με την οποία αναπτύσσει τους φόβους του για τις προθέσεις προστατευτισμού που έχει εκδηλώσει ο κ. Τραμπ, οι οποίες φυσικά στρέφονται ευθέως κατά της παγκοσμιοποίησης και ζητά από τους Ευρωπαίους πολιτικούς επιστροφή στην πρακτική του Κεϋνσιανισμού: Βάλτε και λίγο νερό στο κρασί σας παιδιά γιατί θα σας την κάνει ο Τραμπ και αν δεν σας την κάνει αυτός ίσως σας την κάνουν η Λεπέν και οι όμοιοί της στην Ευρώπη και τότε θα είναι ασφαλώς χειρότερα. Την αριστερά όπως αποδείχθηκε δεν την φοβούνται γιατί όπως είπε κάποτε και ο Ανιέλι, είναι πάντοτε εκεί πρόθυμη να κάνει την βρώμικη δουλειά για το σύστημα, η μήπως δεν την κάνει σήμερα στον τόπο μας;
Εκείνο που θα έπρεπε όλοι, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, να φοβούνται είναι μήπως και ο κ. Τραμπ αποδειχθεί εκ των υστέρων άλλος ένας ανήθικος πομφόλυγας λαϊκιστής που θα κάνει γαργάρα τις υποσχέσεις που έδωσε και θα προδώσει τις ελπίδες εκείνων που τον ψήφισαν, σαν τον δικό μας τον Αλέξη.
Είναι θέμα ημερών, ή έστω ολίγων μηνών:

• Θα δείξει από τις επιλογές των προσώπων με τους οποίους θα συνεργαστεί.
• Θα δείξει από την ταχύτητα με την οποία θα ξηλώσει τους αντιλαϊκούς νόμους της διοίκησης Ομπάμα.
• Θα δείξει από την στάση απέναντι στις διεθνείς συνθήκες εμπορίου ως NAFTA, CETA και ειδικά της TTIP που μας αφορά άμεσα και μας φοβίζει αφού υπόσχεται την κατάργηση της Δημοκρατίας και την απόλυτη επικράτηση των οικονομικών κολοσσών επί των κρατών και των εθνών της Ευρώπης.
• Θα δείξει από την εξωτερική πολιτική φιλίας και συνεργασίας που υποσχέθηκε με τους άλλους λαούς του κόσμου.
• Θα δείξει από την αναμενόμενη στενή συνεργασία του με την Αγγλία και τον τρόπο που θα επιλέξει να αντιμετωπίσει τον Ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό της Γερμανικής Ευρώπης.

Η λύση δεν βρίσκεται στον Νεοφιλελευθερισμό ή άλλως στον ακραίο και απάνθρωπο καπιταλισμό, όπως εκφράζεται σήμερα από τις διεθνείς συνθήκες εμπορίου, ούτε όμως και στον λαϊκισμό του Κεϋνσιανισμού, όπως εκφράστηκε στην χώρα μας από τον Παπανδρεϊσμό. Η λύση βρίσκεται ανάμεσά τους, στον Φιλελευθερισμό που δίδαξε ο Πλάτων και κωδικοποίησε αξεπέραστα ο Τζων Στιούαρτ Μιλ.
Η λύση βρίσκεται στην παιδεία και αυτό φαίνεται πως δεν αρέσει στην πρόθυμη ξεβράκωτη αριστερά.