Ναυαγοσωστική Προσέγγιση του Ναυαγίου

Κώστα  Δημ  Χρονόπουλου 

(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

Στο πρόσφατο ναυάγιο καταποντίστηκε αύτανδρο το Κομματικό μας Σύστημα (ο καπετάνιος –Ναύαρχος, οι πολιτικοί αρχηγοί  Συμπολιτεύσεως και Αντιπολιτεύσεως κ.α). Τραγωδία. Δυστυχώς δεν υπάρχουν διασωθέντες. Η εκ των υστέρων απελπισμένη προσπάθεια απόδοσης ευθυνών από κομματανθρώπους , συμπαθούντες ή μη, αβανταδόρους, ΜΜΕ και λοιπούς εν ασυναρτησία και συνευθύνη συγγενείς δεν είχε νόημα, ούτε προσέφερε κάτι ουσιαστικό, θετικό. Μόνον φαιδρές, ξεπερασμένες κοκορομαχίες.

Θα ήθελα να σταθώ στην ουσία του ζητήματος. Όχι στα διάφορα πρόσωπα (σ.σ  Άλλωστε είναι και αυτά αξιοθρήνητα θύματα) , αλλά στην νοσηρή νοοτροπία των εξουσιαστών μας, οι οποίοι είναι παντελώς άγευστοι υποχρεώσεων, και αποστολής τους. 

Από το ναυάγιο αυτό διασώθηκαν μόνον η κατάπτυστη υποκρισία , η ακρισία, και η κραυγαλέα κοροϊδία των Εθνογονέων προς το πόπολο που τους θαυμάζει, στηρίζει, χειροκροτεί, ψηφίζει. Πιστοποιήθηκε η πλήρης αδιαφορία (μετά περισσής αναλγησίας) του Κ.Σ (=Κομματικού –πρώην Πολιτικού –Συστήματος) για το καλό του λαού. Ενδιαφέρει μόνον η επαγγελματική «πολιτική» πορεία πρωταρχικά , δευτερευόντως το κόμμα, καθώς και η –δυσεξήγητη - λαϊκή αποδοχή. Πήγαν περίπατο –καταβυθίστηκαν /καταποντίστηκαν όλα εκείνα τα φληναφήματα για συναίνεση , συναντίληψη , σύγκλιση, διακομματική και συναπόφαση τοποθέτησης προσώπων κοινής αποδοχής σε καίρια Υπουργεία , όπως εκείνο της «προστασίας». (Σ.Σ Ευελπιστώ πως τελικά –και ελλείψει κατάλληλων ατόμων –να μην καταφύγουν σε … προστάτες /νονούς της νύχτας!...).

Το βέβαιο είναι πως ούτε θέλουν τα κόμματα , ούτε πρόκειται ποτέ πράγματι να συνεννοηθούν. Δεν τους το επιτρέπει ο σκληρός επαγγελματικός ανταγωνισμός τους και –κυρίως  το ξανατονίζω – η νοσηρή  ν ο ο τ ρ ο π ί α τους.  Αυτός είναι και ο  λόγος που θεωρώ ότι το ΚΔΠολίτευμα προσμετρά το ζην του. Αλλά και το … δικό μας. Το βλέπουν όχι μόνον οι εθελοτυφλούντες , αλλά και οι τυφλοί κομματοπληγικοί καθώς και οι υπόλοιποι. Κάνουν όμως υπομονή. Άγνωστο γιατί (όχι πάντως και τόσο δυσεξήγητο).
Κάθε λογικός άνθρωπος, κάθε Έλληνας Πατριώτης ανησυχεί για την συνέχιση της ανευθυνότητας , της αδιαφορίας των εξουσιαστών προς το κοινωνικό σύνολο.

Το χάσμα ανάμεσα στα κόμματα (σ.σ μικρή σημασία έχει πόσο πραγματικό ή πλασματικό μοιάζει να διευρύνεται, να βαθαίνει).

Οι συνέπειες αυτών των κομματικών αντιπαλοτήτων είναι ολέθριες για τον Τόπο.

Ζητείται , κατεπειγόντως, Εθνική Ομοψυχία, ουσιαστική και όχι ως φραστική /παραπειστική διαβεβαίωση.

Όλοι εμείς ίσως βοηθήσουμε στην ανάσχεση αυτής της πορείας κατολίσθησης , ο καθένας από το δικό του μετερίζι/πόστο/δυνατότητες.

Ας μην ρίχνουμε νερό στο μύλο τους. Ας μην πέφτουμε στις καλοστημένες                 κ ο μ μ α τ ο π α γ ί δ ε ς και χωριζόμαστε /διχαζόμαστε σε «αντίπαλα /εχθρικά» στρατόπεδα. Οι απέναντι –όπως καταδείχθηκε εδώ και χρόνια, αλλά και πέραν αμφισβητήσεως, - δεν είναι άλλος από το θλιβερό , επικίνδυνο κομματικό Σύστημα και η ε θ ν ο β ό ρ ο ς   ν ο ο τ ρ ο π ί α  του. 

   

ΥΓ Αν πάλι –μιθριδατισμένοι και αμετανόητοι – θέλουμε να συνεχιστεί το δράμα μας, τότε θα πρότεινα (ως ιδιαζούσης σπουδαιότητας ζήτημα) να διενεργηθεί δημοσκόπηση με το ερώτημα: «ποιος οίκος μόδας πιστεύετε πως έραψε το φόρεμα της συζύγου του κου Ναυάρχου, προκειμένου να παραστεί στην ορκωμοσία του;».

     Ή, εναλλακτικά : «Πιστεύετε πως είναι καιρός να σοβαρευτούμε;».