Στο σημείωμα αυτό όμως θα ασχοληθώ με την εξωτερική πολιτική στην συνέντευξη του πρωθυπουργού, και μάλιστα με το Μακεδονικό, που, υποτίθεται, “έκλεισε” οριστικά… με τις Πρέσπες! Ήδη, βέβαια, η ιστορική νομοτέλεια “εκδικείται” αυτούς που την αγνοούν κι έτσι οι πρωτεργάτες της καταστροφικής αυτής Συμφωνίας, τότε πρωθυπουργοί Α. Τσίπρας, Ζ. Ζάεφ και οι υπουργοί Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς και Ν. Ντιμιτρώφ, βρέθηκαν σταδιακά εκτός εξουσίας!

Ο κ. Μητσοτάκης επανέλαβε τη θέση του, που είχε εκφράσει και στη Βουλή στις 24.01.2019 (κατά τη συζήτηση για την κύρωση της Συμφωνίας) ότι η εκχώρηση της “μακεδονικής” εθνότητας και “μακεδονικής” γλώσσας στους Σκοπιανούς ήταν λάθος. Δήλωσε όμως ότι δεν έχει αντίρρηση για την κρατική ονομασία “Βόρεια Μακεδονία”. Επίσης, τόνισε ότι η Ελλάδα ως νομοταγής χώρα οφείλει να εφαρμόσει την κακή αυτή Συμφωνία, με βάση την συνέχεια του κράτους πέρα από κυβερνητικές αλλαγές.

Πάντως, δεν δέχθηκε την “προκλητική” ερώτηση του κ. Χατζηνικολάου, «τελικά κ. πρόεδρε, μήπως η Συμφωνία ήταν καλή;», που προφανώς προσπάθησε να τον παρασύρει να αποδεχθεί τους γνωστούς ισχυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ ότι η ΝΔ πρέπει να απολογηθεί γιατί καταδίκασε έντονα την “Συμφωνία των Πρεσπών” και την χρησιμοποίησε για να κερδίσει τις εκλογές!

Τί ισχύει για τη Συμφωνία των Πρεσπών

Είπε επίσης ο κ. Μητσοτάκης ότι η Ελλάδα επιθυμεί την έναρξη της ενταξιακής διαδικασίας των Σκοπίων με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε μέσα απ’ αυτήν να επιδιωχθεί η ορθή εφαρμογή των όρων της Συμφωνίας. Τόνισε βέβαια, απαντώντας στον κ. Χατζηνικολάου, ότι τα σφάλματα της εκχώρησης της εθνότητας και της γλώσσας δεν διορθώνονται! Αυτή ήταν, κατά τη γνώμη μου, και η σημαντικότερη είδηση που έδωσε για το θέμα η συνέντευξη του πρωθυπουργού!

Ότι δηλαδή, παρά το ότι ήταν σοβαρό λάθος η παροχή στη γειτονική χώρα του εθνοτικού και γλωσσικού ονόματος Μακεδόνες-μακεδονική (και δυστυχώς και “Μακεδονία” στο άρθρο 7), η σημερινή κυβέρνηση, δεν πρόκειται να επιδιώξει την άρση αυτών των σφαλμάτων! Όταν μάλιστα πληθαίνουν καθημερινά οι παραβιάσεις των Σκοπίων του μοναδικού “αντισταθμίσματος” που πήρε η Ελλάδα με το σύνθετο γεωγραφικό όνομα “Βόρεια Μακεδονία”!

Το σκέτο “Μακεδονία” (και βέβαια το επίθετο “μακεδονικός”) βρίσκεται σε συνεχή, εσωτερική, αλλά και σε διεθνή χρήση, από την πλευρά του πολυεθνικού, κυρίως σλαβο-αλβανικού, κράτους στα βόρεια της Μακεδονίας μας. Όταν μάλιστα χρειάστηκε, υποκριτικά βέβαια, να απολογηθεί για τα “λάθη” αυτά ο κ. Ζάεφ όσο ήταν πρωθυπουργός! Θα ήθελα να υπενθυμίσω, λοιπόν, στον κ. πρωθυπουργό, ότι, όπως επισημαίνει ευθέως και ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Πρ. Παυλόπουλος, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 2021 (constitutionalism.gr), το εξής:

Αν τα Σκόπια αμφισβητήσουν στο μέλλον την “Συμφωνία των Πρεσπών”, όπως απείλησε το αντιπολιτευόμενο (και κυβερνητικό στο παρελθόν κόμμα) VMRO-DPMNE, θέλοντας να ακυρώσουν τον γεωγραφικό προσδιορισμό “Βόρεια” από τον κρατικό της τίτλο, τότε βεβαίως η Ελλάδα δικαιούται, με βάση τα άρθρα 56 και 60 της Συνθήκης της Βιέννης (1969) για το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών, να προβεί είτε στην καταγγελία της Συμφωνίας, είτε να αποχωρήσει από αυτήν, με όποια βέβαια προδικασία απαιτείται.

Ελληνική Μακεδονία

Πέραν όμως από αυτή την δυνατότητα, και οι συχνές παραβιάσεις των όρων της Συμφωνίας, που ήδη σημειώνονται από την γειτονική χώρα και φορείς της, κυρίως στο ζήτημα της χρήσης των όρων αλλά και της Ιστορίας, στο εκπαιδευτικό και ευρύτερο κρατικό της σύστημα, δίνουν σοβαρή νομική και πραγματική βάση για μονομερή καταγγελία της βλαπτικής και ετεροβαρούς αυτής Συμφωνίας, που ιδιοποιείται παρανόμως την πολιτιστική πτυχή του δικαιώματος στην αυτοδιάθεση του ελληνικού λαού, αναπόσπαστο τμήμα του οποίου αποτελεί το μακεδονικό όνομα, ταυτισμένο για τουλάχιστον 3.000 χρόνια με τον Ελληνισμό, την Ιστορία, την γλώσσα και την παράδοσή του.

Σε μία γεωγραφική περιοχή, μάλιστα, που βρίσκεται διαχρονικά, και σήμερα βέβαια, στη συντριπτική πλειοψηφία του εδάφους της (33.835km²) εντός του ελληνικού κράτους και κατοικείται από Μακεδόνες Έλληνες, που είναι σαφώς περισσότεροι ως πληθυσμός, από τους Σλάβους των Σκοπίων (τους δήθεν “Μακεδόνες”), που δεν ξεπερνούν το 1,25 εκατομμύριο, όταν μόνο η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας κατοικείται από 1,9 εκατομμύρια Μακεδόνων Ελλήνων (συνολικά 2,41 εκατομμύρια στις τρεις περιφέρειες της ελληνικής Μακεδονίας).

Αντίθετα, το σύνολο της κρατικής επικράτειας των Σκοπίων είναι 25.713χλμ2, από την οποία μικρό μόνο τμήμα, στον Νότο, ανήκει στην γεωγραφική Μακεδονία! Συνεπώς, εφόσον η Ελλάδα έχει το κυριαρχικό δικαίωμα του veto για την ένταξη νέων χωρών (όπως τα Σκόπια) στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οφείλει να το αξιοποιήσει για να διορθώσει ουσιωδώς τα ημαρτημένα της “Συμφωνίας των Πρεσπών”, τα οποία προκάλεσε η διαπραγματευτική απροθυμία ή οι αβλεψίες και τα λάθη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ!

Η εμπειρία του πώς εφαρμόζεται η Συμφωνία των Πρεσπών από το 2019, αποδεικνύει ότι η χορήγηση του μακεδονικού ονόματος (έστω ως “Βόρεια Μακεδονία”), συμπαρασύρει και το όνομα του λαού, της εθνότητας, της ιθαγένειας και της γλώσσας, που ηθελημένα, ή και λόγω κεκτημένης ταχύτητας από το 1991 (και προφανώς και από το 1944), καταλήγει στην καθημερινή αλλά στην επίσημη χρήση, στο σκέτο Μακεδονία, Μακεδόνες, μακεδονική!

Πλήρης λοιπόν η ήττα της Ελλάδος και η απώλεια ενός απόλυτα ελληνικού εθνικού όρου και πολιτιστικού κεκτημένου (brand name) που ανήκε αδιάλειπτα για 3.000 χρόνια στον Ελληνισμό! Η κρατική ονομασία των Σκοπίων, με τη χρήση του μακεδονικού όρου, μοναδική παγκοσμίως, αλλά και τις πολλές παραβιάσεις που σημειώνονται και σταδιακά θα πυκνώσουν, αναμένεται να απαλλοτριώσει σε βάθος χρόνου την ελληνική προέλευση και άυλη ιδιοκτησία στον όρο Μακεδονία και τα συναφή επίθετα.

Οι τρεις περιφέρειες της ελληνικής Μακεδονίας θα αγωνίζονται (με άνισους όρους) με την οικονομική, επενδυτική, πολιτιστική, τουριστική, εμπορική παρουσία τους στο διεθνές πεδίο, να αντιρροπήσουν τα πλεονεκτήματα ενός κρατικού υποκειμένου που, μέσω της “Συμφωνίας των Πρεσπών”, νομιμοποίησαν τα Σκόπια (και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ), συμπεριλαμβάνοντας το όνομα Μακεδονία, Μακεδόνες, κ.λπ., χωρίς βέβαια το “Βόρεια” να αλλάζει σε τίποτα την σταδιακή συνολική διεκδίκηση του “Μακεδονία”.