Το ημερολόγιο λέει ότι σε 77 ημέρες θα κλείσουν δύο χρόνια πολέμου στην Ουκρανία
Η κοινή λογική λέει ότι ως τότε – αλλά και για ακόμα μεγαλύτερο διάστημα
– κανείς από τους δύο εμπολέμους δεν έχει κάποιο λόγο να
διαπραγματευτεί την ειρήνευση. Ο μεν Πούτιν έχει κάθε λόγο να περιμένει
τις αμερικανικές εκλογές – και την ενδεχόμενη επανεκλογή του Τραμπ, που
θα σηματοδοτούσε μία μεγάλη στροφή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ – ο
δε Ζελένσκι δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την επαναφορά του status quo
που ίσχυε στον έναν ή στον άλλο βαθμό από το 2014. Επομένως, ο
ξεχασμένος – από όλους τους υπολοίπους πλην των δύο λαών που έχουν
παγιδευτεί στην κρεατομηχανή - πόλεμος θα συνεχιστεί επ’ αόριστον.
Εκ πρώτης όψεως, η Ευρώπη φαίνεται να έχει ξεπεράσει το σοκ των πρώτων μηνών του ‘22, όταν οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είχαν εκτοξευθεί, συμπαρασύροντας και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Στην ευρωπαϊκή αγορά, το φυσικό αέριο έχει πέσει στο επίπεδο των 39 – 45 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ είχε φτάσει ακόμα και στα 300 ευρώ κάποια στιγμή. Το πετρέλαιο τύπου Βrent είναι γύρω στα 75 – 76 ευρώ το βαρέλι, παρά τις φιλότιμές προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας να μειώσουν την παραγωγή τους ώστε να ανεβάσουν τις τιμές.
Σε μία δεύτερη ανάγνωση, ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: λίγους μήνες πριν από την έναρξη του ξεχασμένου πολέμου, το φυσικό αέριο ήταν στα 17 ευρώ ανά MWh – εν ολίγοις, η σημερινή τιμή είναι αυξημένη κατά 250%. To πετρέλαιο πάλι, από τα 120 δολάρια τον Ιούνιο του ΄22 έχει πέσει στα 75 – 76, αλλά αυτή η τιμή ισχύει για τη Γερμανία, την Ελλάδα, όλη την Ευρώπη. Δεν ισχύει για την Κίνα και την Ινδία, όπως και για μία σειρά άλλων χωρών που δεν μπήκαν στη λογική των κυρώσεων προς τη Ρωσία: το δε ρωσικό πετρέλαιο , όπως και το ρωσικό φυσικό αέριο, πωλείται σε αυτές τις χώρες με πολύ μεγάλη έκπτωση: για παράδειγμα, η τιμή του χθες, στην αγορά της Αγίας Πετρούπολης ήταν στα 56 δολάρια το βαρέλι.
Εκ πρώτης όψεως, η Ευρώπη φαίνεται να έχει ξεπεράσει το σοκ των πρώτων μηνών του ‘22, όταν οι τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου είχαν εκτοξευθεί, συμπαρασύροντας και το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Στην ευρωπαϊκή αγορά, το φυσικό αέριο έχει πέσει στο επίπεδο των 39 – 45 ευρώ ανά μεγαβατώρα, ενώ είχε φτάσει ακόμα και στα 300 ευρώ κάποια στιγμή. Το πετρέλαιο τύπου Βrent είναι γύρω στα 75 – 76 ευρώ το βαρέλι, παρά τις φιλότιμές προσπάθειες της Σαουδικής Αραβίας και της Ρωσίας να μειώσουν την παραγωγή τους ώστε να ανεβάσουν τις τιμές.
Σε μία δεύτερη ανάγνωση, ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι: λίγους μήνες πριν από την έναρξη του ξεχασμένου πολέμου, το φυσικό αέριο ήταν στα 17 ευρώ ανά MWh – εν ολίγοις, η σημερινή τιμή είναι αυξημένη κατά 250%. To πετρέλαιο πάλι, από τα 120 δολάρια τον Ιούνιο του ΄22 έχει πέσει στα 75 – 76, αλλά αυτή η τιμή ισχύει για τη Γερμανία, την Ελλάδα, όλη την Ευρώπη. Δεν ισχύει για την Κίνα και την Ινδία, όπως και για μία σειρά άλλων χωρών που δεν μπήκαν στη λογική των κυρώσεων προς τη Ρωσία: το δε ρωσικό πετρέλαιο , όπως και το ρωσικό φυσικό αέριο, πωλείται σε αυτές τις χώρες με πολύ μεγάλη έκπτωση: για παράδειγμα, η τιμή του χθες, στην αγορά της Αγίας Πετρούπολης ήταν στα 56 δολάρια το βαρέλι.
Σημαίνει κάτι όλο αυτό για την ανταγωνιστικότητα της Ινδίας και της
Κίνας; Είκοσι δολάρια το βαρέλι είναι τεράστια διαφορά - δεν χρειάζεται
να είναι κανείς νομπελίστας στα Οικονομικά για να αντιληφθεί ότι η
«ατμομηχανή» της Ενωμένης Ευρώπης, η Γερμανία, χάνει εδώ και σχεδόν δύο
χρόνια πελατεία από τους ανταγωνιστές της. Όπως και η Γαλλία, που είχε
πέρυσι απίθανα ακριβό ηλεκτρικό ρεύμα, όπως και η Ιταλία, όπως και όλοι
οι υπόλοιποι, της Ελλάδας μη εξαιρουμένης.
To τι σημαίνει αυτό για τις εκλογικές συμπεριφορές στην Ευρώπη, το βλέπουμε ήδη. Τον Ιούνιο έχουμε τις ευρωεκλογές – εμείς ασχολούμαστε με το αν ο Κασσελάκης έριξε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που τα σημάδια από τις περισσότερες χώρες δείχνουν ότι οι δυνάμεις της Ακροδεξιάς ενισχύονται. Και ενισχύονται πολύ. Μπορεί να μην ισχύει αυτό για την Ελλάδα, καθώς είναι ακόμα ζωντανή η ανάμνηση της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, αλλά αν αλλάξει σε μεγάλες χώρες ο συσχετισμός, τότε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα αρχίσει να τρίζει. Αν αυτό συμβεί, οι κυρώσεις της Ευρώπης στον Πούτιν θα έχουν οδηγήσει στην συντριβή της.
To τι σημαίνει αυτό για τις εκλογικές συμπεριφορές στην Ευρώπη, το βλέπουμε ήδη. Τον Ιούνιο έχουμε τις ευρωεκλογές – εμείς ασχολούμαστε με το αν ο Κασσελάκης έριξε τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που τα σημάδια από τις περισσότερες χώρες δείχνουν ότι οι δυνάμεις της Ακροδεξιάς ενισχύονται. Και ενισχύονται πολύ. Μπορεί να μην ισχύει αυτό για την Ελλάδα, καθώς είναι ακόμα ζωντανή η ανάμνηση της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, αλλά αν αλλάξει σε μεγάλες χώρες ο συσχετισμός, τότε ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα θα αρχίσει να τρίζει. Αν αυτό συμβεί, οι κυρώσεις της Ευρώπης στον Πούτιν θα έχουν οδηγήσει στην συντριβή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου