Στέφανος Τζανάκης
Τι πιστεύει ο Στέφανος Κασσελάκης ότι θα πρέπει να παρατηρούν οι διεθνείς εκλογικοί παρατηρητές που απαιτεί; Έχει αντιληφθεί ότι υπάρχει προσπάθεια της κυβέρνησης να μην πάμε σε κανονικές εκλογές; Πιστεύει ότι υπάρχει σχέδιο να ψηφίσουν δένδρα, θάμνοι και βρύα; Θεωρεί ότι μετά από 50 χρόνια κανονικής δημοκρατίας υπάρχει έδαφος για καλπονοθεία στην Ελλάδα; Ή απλώς μιμείται τις πρακτικές του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αρνιόταν να αποδεχθεί την ήττα του στις κάλπες και προκάλεσε την κατάληψη του Καπιτωλίου;
Όταν ένας πολιτικός αρχηγός ζητά παρατηρητές στις εκλογές – προφανώς
έξτρα παρατηρητές, διότι πάντοτε υπάρχουν στις εκλογικές διαδικασίες
στις πολιτισμένες χώρες – τότε είτε φοβάται ότι παράνομο και
αντιδημοκρατικό κάτι μπορεί να συμβεί, είτε στρώνει το χαλί για να
αμφισβητήσει το αποτέλεσμα. Εκτός αν έχει στο νου του κάτι από τα
ελληνικά ποδοσφαιρικά έθιμα – απλώς, αντι να φέρουμε ξένο διαιτητή, να
φέρουμε ξένο πρωθυπουργό για να κάνει τίμιες εκλογές. Είναι κι αυτό μια
άποψη…
Το εκλογικό αποτέλεσμα αμφισβητήθηκε τελευταία φορά στην Ελλάδα πριν από 63 χρόνια, μετά τις εκλογές του 1961, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε καταγγείλει «βία και νοθεία», κηρύσσοντας τον ανένδοτο αγώνα. Αλλά εκείνη την εποχή είχαν περάσει μόλις 12 χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου και μόλις 6 χρόνια από τις τελευταίες εκτελέσεις ανθρώπων που είχαν καταδικαστεί ως κομμουνιστές, οικογένειες είχαν αλληλοσκοτωθεί, υπήρχαν εκτοπισμένοι, υπήρχε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Μία άλλη Ελλάδα.
Αλλά σήμερα; Γιατί πιστεύει ο Στέφανος Κασσελάκης ότι χρειάζεται η Ελλάδα εκλογές με διεθνείς παρατηρητές; Απλώς για να πει μία κουβέντα παραπάνω από τους υπολοίπους αρχηγούς της αντιπολίτευσης; Για να εντυπωσιάσει το κοινό του, που δεν μπορεί να πιστέψει πώς γίνεται να κέρδισε στις κάλπες άλλο κόμμα, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως μας προετοιμάζει για το πώς θα υποδεχτεί το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, αν δεν είναι του γούστου του;
Πριν από τις πρώτες εθνικές εκλογές του 2023, ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος κάνει rebranding την εικόνα του, είχε φτάσει να δηλώσει ότι οι δημοκρατικοί πολίτες φοβούνταν να πουν ότι ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω απειλών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τελικά, το αποτέλεσμα έδειξε ότι εκείνοι που δήλωναν ότι ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ περισσότεροι από εκείνους που το έκαναν στην κάλπη. Και επειδή οι νεοδημοκράτες, οι πασόκοι και οι υπόλοιποι δεν είχαν κάποιον ιδιαίτερο φόβο να απαντήσουν για το κόμμα της επιλογής τους, μάλλον κάτι δεν μετρούσαν σωστά οι εταιρείες δημοσκοπήσεων.
Τώρα, ο Στέφανος Κασσελάκης το τερματίζει, ζητώντας διεθνείς παρατηρητές στις εκλογές. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι σκέφτεται πως αυτός είναι ο πλέον πρόσφορος τρόπος για να αντιμετωπίσει μία βαριά ήττα, που θα μπορούσε να του δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα. Είναι όμως λογικό να συμπεριφέρεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σαν οι ελληνικές εκλογές να πραγματοποιούνται στη Ρωσία του Πούτιν;
Ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτήρισε τη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας που και οι βουλευτές του είχαν υπογράψει, ως «κοκορομαχία». Αυτον τον χαρακτηρισμό τον έκανε από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσε την 15νθήμερη θητεία του. Αφού δεν του άρεσε η ιδέα, γιατί δεν τους απαγόρευσε να την υιοθετήσουν; Μήπως τελικά τους διεθνείς παρατηρητές τους θέλει για τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι για τις εκλογές;
Το εκλογικό αποτέλεσμα αμφισβητήθηκε τελευταία φορά στην Ελλάδα πριν από 63 χρόνια, μετά τις εκλογές του 1961, όταν ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε καταγγείλει «βία και νοθεία», κηρύσσοντας τον ανένδοτο αγώνα. Αλλά εκείνη την εποχή είχαν περάσει μόλις 12 χρόνια από τη λήξη του εμφυλίου πολέμου και μόλις 6 χρόνια από τις τελευταίες εκτελέσεις ανθρώπων που είχαν καταδικαστεί ως κομμουνιστές, οικογένειες είχαν αλληλοσκοτωθεί, υπήρχαν εκτοπισμένοι, υπήρχε το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Μία άλλη Ελλάδα.
Αλλά σήμερα; Γιατί πιστεύει ο Στέφανος Κασσελάκης ότι χρειάζεται η Ελλάδα εκλογές με διεθνείς παρατηρητές; Απλώς για να πει μία κουβέντα παραπάνω από τους υπολοίπους αρχηγούς της αντιπολίτευσης; Για να εντυπωσιάσει το κοινό του, που δεν μπορεί να πιστέψει πώς γίνεται να κέρδισε στις κάλπες άλλο κόμμα, πέραν του ΣΥΡΙΖΑ; Ή μήπως μας προετοιμάζει για το πώς θα υποδεχτεί το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών, αν δεν είναι του γούστου του;
Πριν από τις πρώτες εθνικές εκλογές του 2023, ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος κάνει rebranding την εικόνα του, είχε φτάσει να δηλώσει ότι οι δημοκρατικοί πολίτες φοβούνταν να πουν ότι ψηφίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω απειλών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τελικά, το αποτέλεσμα έδειξε ότι εκείνοι που δήλωναν ότι ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ ήταν πολύ περισσότεροι από εκείνους που το έκαναν στην κάλπη. Και επειδή οι νεοδημοκράτες, οι πασόκοι και οι υπόλοιποι δεν είχαν κάποιον ιδιαίτερο φόβο να απαντήσουν για το κόμμα της επιλογής τους, μάλλον κάτι δεν μετρούσαν σωστά οι εταιρείες δημοσκοπήσεων.
Τώρα, ο Στέφανος Κασσελάκης το τερματίζει, ζητώντας διεθνείς παρατηρητές στις εκλογές. Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι σκέφτεται πως αυτός είναι ο πλέον πρόσφορος τρόπος για να αντιμετωπίσει μία βαριά ήττα, που θα μπορούσε να του δημιουργήσει εσωτερικά προβλήματα. Είναι όμως λογικό να συμπεριφέρεται ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σαν οι ελληνικές εκλογές να πραγματοποιούνται στη Ρωσία του Πούτιν;
Ως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτήρισε τη συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας που και οι βουλευτές του είχαν υπογράψει, ως «κοκορομαχία». Αυτον τον χαρακτηρισμό τον έκανε από το στρατόπεδο όπου υπηρετούσε την 15νθήμερη θητεία του. Αφού δεν του άρεσε η ιδέα, γιατί δεν τους απαγόρευσε να την υιοθετήσουν; Μήπως τελικά τους διεθνείς παρατηρητές τους θέλει για τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι για τις εκλογές;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου