Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.
Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.
Πρόεδρος ΕΛ.Ι.Σ.ΜΕ.
Με την τρομοκρατική ισλαμική φρίκη στο Παρίσι ακόμη νωπή, κρίνεται σκόπιμη μία σύντομη αποτίμηση της παρουσίας του Ισλάμ στην Ευρώπη, καθ’ όσον αυτή εξελίσσεται και διογκώνεται, με επιπτώσεις δυσοίωνες και μάλλον καθοριστικού
χαρακτήρα για το μέλλον.
Το ακραίο Ισλάμ δεν μετέρχεται «εξαναγκαζόμενο» βιαίων τρομοκρατικών μεθόδων «αμυνόμενο» κατά της Δύσεως, όπως διατείνονται ορισμένοι «ανθρωπιστές» συμπολίτες μας. Αφθονούν τα καθημερινά παραδείγματα αντιστοίχων τρομοκρατικών ενεργειών το ίδιο βίαιων και μεταξύ αντιμαχομένων
μουσουλμανικών θρησκευτικών δογμάτων (π.χ. βόμβες σε τζαμιά Σουνιτών ή Σιιτών, μαζικές δολοφονίες αμάχων διαφορετικών φυλών και δογμάτων κ.λπ.). Είναι ο θεοκρατικός φανατικός Δογματισμός αυτός που επιβάλλει την βία ως «θεάρεστο έργο» στην οικογενειακή (π.χ. λιθοβολισμός θυγατέρας ή συζύγου για λόγους τιμής,
βασανιστήρια σε κορίτσια που επιθυμούν να μορφωθούν, κλειτοριδεκτομή γυναικών κ.λπ.), κοινωνική (π.χ. δημόσιοι ακρωτηριασμοί και βασανισμοί πολιτών, βίαιη στρατολόγηση ανηλίκων κ.λπ.), πολιτισμική (εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες μειονοτήτων, καταστροφή πολιτισμικών μνημείων) και διακρατική συμπεριφορά
(δημιουργία παγκοσμίου Χαλιφάτου με κάθε κόστος).
Πολλοί ισχυρίζονται ότι η βία εντοπίζεται στο μικρό ποσοστό του ακραίου Ισλάμ, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των «μετριοπαθών» μουσουλμάνων είναι δυνατόν
να συνυπάρχει με τους Δυτικούς, σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία. Η πολυετής
εμπειρία παρουσίας «μετριοπαθών» μουσουλμάνων στις Δυτικές κοινωνίες παρουσιάζει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
1. Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων στην Ευρώπη, έχει «γκετοποιήσει» την ζωή της, δεν υιοθετεί τις αξίες της χώρας που τους φιλοξενεί και δεν ενσωματώνεται στην κοινωνία.
2. Πέραν των εκατοντάδων χιλιάδων εισερχομένων ετησίως στην Ευρώπη, οι μουσουλμάνοι της Ευρώπης γεννούν με ρυθμό πολλαπλάσιο από αυτόν των
γηγενών Ευρωπαίων.
3. Μετά την ευρωπαϊκή ευφορία των δεκαετιών 1980 και 1990 περί του οράματος της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, σήμερα οι περισσότεροι Ευρωπαίοι ηγέτες ομολογούν ότι το πείραμα απέτυχε.
4. Με την πάροδο του χρόνου και καθώς η μουσουλμανική κοινότητα διευρύνεται, αρχίζει να διεκδικεί επιθετικά ότι τους επιτάσσει η θρησκεία τους στα σχολεία, στο φαγητό και κυρίως στον τρόπο συμπεριφοράς των Δυτικών έναντι των θρησκευτικών τους «ευαισθησιών» (π.χ. σκίτσα Μωάμεθ). Στο πλαίσιο του δογματισμού της, η κοινότητα δημιουργεί άτυπη μουσουλμανική αστυνομία προκειμένου να διασφαλίζει την μη ενσωμάτωση των μελών της στις Δυτικές συνήθειες (ενδυμασία, φαγητό, μουσική, ελεύθερη σκέψη και έκφραση κ.λπ). Οι αντιδράσεις τους εκδηλώνονται συχνά με βία και αίμα.
5. Όταν το πληθυσμιακό ποσοστό τους το επιτρέπει, εκμεταλλεύονται τις δυτικές δημοκρατικές διαδικασίες και διεκδικούν αυτοδιοίκηση ή αυτονόμηση προκειμένου να εφαρμόζεται ο ισλαμικός νόμος. Σε άλλες χώρες του κόσμου όπου το ισλαμικό στοιχείο είναι περισσότερο έντονο, δημιουργούνται ένοπλες παραστρατιωτικές ομάδες με επιθετική βίαιη τρομοκρατική δράση.
6. Ευρωπαίοι «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι δεύτερης και τρίτης γενεάς εντάσσονται με ευκολία στο ακραίο Ισλάμ, με ότι αυτό συνεπάγεται.
7. Μετά από κάθε «θεάρεστη» πράξη του ακραίου Ισλάμ, δεν έχει παρατηρηθεί μαζική αντίδραση των «μετριοπαθών» μουσουλμάνων και πολύ περισσότερο παράδοση από αυτούς, έστω και ενός ακραίου μουσουλμάνου στις αρχές. Αντιθέτως παρατηρείται χλιαρή (επιβαλλόμενη για λόγους διπλωματίας) φραστική αποδοκιμασία από τους εκπροσώπους των μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη, ενώ στον υπόλοιπο κόσμο οι «μετριοπαθείς» μουσουλμάνοι πανηγυρίζουν δημόσια για τα «κατορθώματα» αυτών που θεωρούν ως «μάρτυρες - πρότυπα».
Η χώρα μας ειδικότερα αντιμετωπίζει οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα οι επιπτώσεις του οποίου θα υποδιπλασιάσουν τον ελληνικό πληθυσμό στα μέσα του 21ου αιώνος. Επιπλέον η γεωγραφική θέση της χώρας την θέτει στο επίκεντρο της ροής των μεταναστευτικών μουσουλμανικών ρευμάτων από την Ασία και την Αφρική. Εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνων λαθρομεταναστών κατοικούν ήδη στην χώρα μας και ο αριθμός τους αυξάνεται ραγδαία. Τέλος η Τουρκία (και άλλα ξένα κέντρα) διεκδικούν την προστασία και καθοδήγηση των μουσουλμάνων της χώρας μας, με ότι αυτό σημαίνει για την εσωτερική μας ασφάλεια. Εάν τα ευρωπαϊκά κράτη κλείσουν τα σύνορά τους, ο εγκλωβισμός εκατομμυρίων μεταναστών στην Ελλάδα θα επιφέρει δομικές καθοριστικές ανατροπές στην χώρα.
Τα ανωτέρω συνιστούν απειλή όχι μόνο κατά των Εθνικών Ζωτικών μας Συμφερόντων αλλά και κατά των Εθνικών Συμφερόντων Επιβιώσεως των Ελλήνων.
Η ελληνική ηγεσία θα πρέπει ταχέως να αναθεωρήσει τις «διεθνιστικές» της ευαισθησίες και να συνειδητοποιήσει ότι έχει εκλεγεί από Έλληνες πολίτες προκειμένου να προασπίζει τα Ελληνικά Εθνικά Συμφέροντα. Αυτή είναι η
μοναδική της αποστολή ενώ τα υπόλοιπα αποτελούν έργο ΜΚΟ και Διεθνών
Οργανισμών. Η ελληνική πολιτική θα πρέπει να βασισθεί στους ακόλουθους άξονες:
1. Να πείσει την ΕΕ για ουσιαστική συνδρομή και συμμετοχή στην αποτροπή και αναχαίτιση του λαθρομεταναστευτικού φαινομένου στα ελληνικά/ευρωπαϊκά σύνορα, με ταυτόχρονες ευρωπαϊκές ενέργειες (όχι κατευναστικού χαρακτήρα) έναντι της Τουρκίας.
2. Στα πλαίσια των συμμαχιών, να συμβάλει με κάθε τρόπο στην λήξη του πολέμου στην Συρία.
3. Να εφαρμοσθούν επακριβώς τα κριτήρια που προβλέπονται στις Διεθνείς Συνθήκες περί προσδιορισμού των προσφύγων και διαχωρισμού αυτών από τους υπολοίπους λαθρομετανάστες (ενδεχομένως κυβερνητικά όργανα να έσφιξαν στοργικά στην αγκαλιά τους κάποιους από τους μακελλάρηδες των Παρισίων, που πέρασαν από την Λέρο ως «Σύροι πρόσφυγες»).
4. Να θεσπισθούν συγκεκριμένα ποσοτικά και ποιοτικά κριτήρια εισόδουμεταναστών στην χώρα.
5. Να ληφθεί σειρά αυστηρών μέτρων και προϋποθέσεων παραμονής αλλοδαπών μεταναστών (και ιδιαίτερα μουσουλμάνων) τα οποία να διασφαλίζουν τη απαιτούμενη αποτροπή, καθώς και την ένταξή τους στην κοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο νόμος περί ιθαγένειας και να μετατραπεί από τον πλέον ελαστικό της Ευρώπης που είναι τώρα στον πλέον αυστηρό. Επιπλέον η υιοθέτηση των αξιών, προτύπων και τρόπου ζωής της φιλοξενούσης χώρας θα πρέπει να αποτελεί απαίτηση εφαρμοστέα υποχρεωτικά.
6. Να διενεργηθεί αναθεώρηση της οργανωτικής, ποσοτικής και ποιοτικής δομής της δημόσιας ασφάλειας στο εσωτερικό της χώρας, βάσει των νέων δεδομένων καθώς και της δυναμικής αυτών, με ανάλογη τροποποίηση του σχετικού νομικού πλαισίου, σύμφωνα και με την πρακτική άλλων ευρωπαϊκών κρατών.
7. Σε συνεργασία με την Εκκλησία της Ελλάδος, να αναληφθούν άμεσα κατάλληλα μέτρα για την αντιμετώπιση του δημογραφικού ζητήματος των Ελλήνων πολιτών.
8. Να υπάρξει διαχρονική, συστηματική και συνεπής επένδυση στην παιδεία και τον πολιτισμό προκειμένου να διατηρηθεί η εθνική μας ταυτότητα και η εθνική μας παιδεία εκτός από την παροχή τεκμηριωμένη γνώσεως να γαλουχεί ενσυνείδητους Έλληνες πολίτες.
Η Δύση ως παγκόσμια όαση Δημοκρατίας, ελευθερίας σκέψεως και εκφράσεως, ισότητος πολιτών και φύλων, ίσων ευκαιριών και ευημερίας, μορφώσεως, πολιτισμού και τέχνης θα πρέπει να αυτοπροστατευθεί από την εκ των έσω άλωσή της. Το όλο θέμα δεν είναι θρησκευτικό ή ξενοφοβικό. Πρόκειται για την διαφύλαξη του κοσμικού κράτους και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου, αξίες οι οποίες κατακτήθηκαν με μεγάλες θυσίες μέσω των αιώνων. Οι ανθρωπιστικές, δημοκρατικές και ανεξίθρησκες επιφυλάξεις και ευαισθησίες πολιτικών μας δεν θα έχουν αντίκρισμα εάν καταλυθεί η κοιτίδα τους. Το διακύβευμα δεν είναι η θρησκεία του Ισλάμ αλλά οι πολιτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές επιπτώσεις του θεοκρατικού δογματικού φανατισμού του, οι οποίες βρίσκονται στον αντίποδα των Δυτικών κοσμικών και ανθρωποκεντρικών αξιών.
Η γηράσκουσα Ευρώπη η οποία δεικνύει σημάδια κοπώσεως και εκφυλισμού, δεν
πρέπει να πέσει θύμα του αξιακού της συστήματος, όταν η δράση των επιδόξων
καταλυτών στο εσωτερικό της, δεν διαπνέεται από αντίστοιχες αναστολές. Οι μετανάστες της Ευρώπης που επιθυμούν να μεταφέρουν (και αργότερα να επιβάλουν) τον Ισλαμικό τρόπο ζωής στην «άπιστη» και «αμαρτωλή» Δύση θα πρέπει να εκδιώκονται προς οιονδήποτε μουσουλμανικό χώρο της υφηλίου, προκειμένου να διάγουν ανεμπόδιστα τον επιθυμητό γι αυτούς βίο. Η Ευρώπη οφείλει να θέτει αυστηρούς όρους και κανόνες ενσωματώσεως των μεταναστών με άμεση απέλαση των μη συμμορφουμένων. Το τυφλό μαζικό κτύπημα στο Παρίσι θα πρέπει αντί να προβληματίζει τους στοχαστικούς και αναβλητικούς Ευρωπαίους ηγέτες, να τους χαλυβδώσει προκειμένου η Δύση να επικρατήσει στον κηρυγμένο πόλεμο δύο αντιπάλων κοσμοθεωριών.
Η έλλειψη μακροπρόθεσμης διακομματικής Εθνικής Στρατηγικής, με υπαιτιότητα
όλων των κομμάτων εξουσίας, έχει καταδικάσει την Ελλάδα να έπεται των γεγονότων σε κάθε τομέα, μεταξύ των οποίων και στο εθνικό θέμα του τρίπτυχου «Δημογραφικό – μετανάστευση – Ισλάμ» (είναι χαρακτηριστικό ότι σε πρόσφατη συνδιοργάνωση ημερίδος της Ακαδημίας Αθηνών με το Ελληνικό Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών, με κεντρικό θέμα την εσωτερική ασφάλεια της χώρας, στις 30 Οκτωβρίου 2015, πέραν του αναπληρωτού Γενικού Γραμματέως του Υπουργείου Εσωτερικών, ουδείς άλλος πολιτικός εκ των δεκάδων προσκληθέντων προσήλθε).
Είναι καιρός η κοινή γνώμη να εγκαταλείψει τον παθητικό της λήθαργο, να τεθεί σε
εγρήγορση πριν είναι αργά, να αναλογισθεί το μέλλον των παιδιών της και να πιέσει
ανάλογα την Κυβέρνηση ώστε αυτή να αφιππεύση από το επικίνδυνο για την χώρα
διεθνιστικό ρομαντικό της άρμα και να πράξει με ρεαλισμό τα δέοντα. Για όσους το λησμονούν, το έθνος συμπεριλαμβάνει τους απογόνους μας και οι ζώντες έχουν ιερό καθήκον να διασφαλίζουν το μέλλον τους και όχι να το υποθηκεύουν. Η Δημοκρατία και το αστικό κοινοβουλευτικό της σύστημα πρέπει να αυτοπροστατευθούν, με δρακόντεια μέτρα, άλλως με δική τους ευθύνη, το πολύ σημαντικό αυτό ζήτημα θα αφεθεί αποκλειστικά στα χέρια μη δημοκρατικών ακροδεξιών ιδεολογιών οι οποίες θα αποτελειώσουν ότι ελεύθερο και Δημοκρατικό
απομείνει στην Ευρώπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου