Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τρίτη 3 Νοεμβρίου 2015

Γάγγραινα οι «αριστεροί» με δεξιές τσέπες

του Αριστοτέλη Βασιλάκη
   

Από την στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας, αναγκάστηκε εκ των πραγμάτων να ξεχάσει ότι είναι αριστερός, δεν είχε άλλη επιλογή από το να ανασύρει από το συρτάρι της πολιτικής δημαγωγίας τα αραχνιασμένα μεταπολιτευτικά συνθήματα, περί προοδευτικού κεντροαριστερού μετώπου, σοσιαλδημοκρατίας και λοιπών φθηνών πολιτικών σοφιστειών «ΤΩΝ ΓΛΟΥΤΩΝ»...
Μιλάω ασφαλώς γι’ αυτού του είδους τις μεταπολιτευτικές μπούρδες που έχουν ως απώτερο σκοπό να ταχτοποιούν πολιτικές καριέρες. Τόσοι και τόσοι άλλοι πριν από τον Τσίπρα, έπραξαν κάτι ανάλογο στο πρόσφατο παρελθόν και τα κατάφεραν, γιατί να μην το επιχειρήσει και ο Αλέξης; Από κοντά και οι «γνωστοί-άγνωστοι» βρικόλακες, παντός τύπου, οι οποίοι ξαφνικά αγάπησαν τον ΣΥΡΙΖΑ, επιθυμώντας να κερδίσουν την μερίδα του λέοντος στη νομή της εξουσίας.

  Μιλάμε για κάτι τύπους, οι οποίοι στο όνομα της «αριστεράς»

και του «σοσιαλισμού», έχτισαν βιλάρες κατακλέβοντας το δημόσιο χρήμα και καταστρατηγώντας κάθε έννοια αξιοκρατίας, ανάπτυξης και πατριωτισμού… Έχω γνωρίσει κάτι τέτοιους στον κύκλο μου, οι οποίοι πριν το Γενάρη καθύβριζαν μετά βδελυγμίας τον ΣΥΡΙΖΑ και όμως αυτή την στιγμή αποτελούν τους φανατικότερους υποστηρικτές του Τσίπρα… Ο λόγος είναι πολύ απλός… Παρέμειναν στις προσοδοφόρες θέσεις τους… Δεν τους πείραξε κανείς και εξακολουθούν να λειτουργούν παρασιτικά σε βάρος όλων των υπολοίπων…

  Θεωρώ ότι θα πρέπει να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με τους θλιβερούς χρεώστες της Μεταπολίτευσης και να βάλουμε εμπρός το δικό μας χρέος, «βουτώντας ως τον λαιμό μες στην Ιστορία»… Να αλλάξουμε τα πράγματα… Για να το καταφέρουμε αυτό, θα πρέπει να αποδειχτούμε πολύ πιο έξυπνοι, από τους «χρεώστες» της κομματικοκρατίας…

  Εγώ λοιπόν που ΔΕΝ δηλώνω αριστερός, παρόλο που ζω σαν αριστερός, δεν ντρέπομαι καθόλου να δηλώνω δεξιός στις πεποιθήσεις μου… Βέβαια αυτό δεν δικαιολογεί κανένα λαμόγιο της αεριτζίδικης μεγαλοαστικής τάξης να εξακολουθεί να ζει εις βάρος του κρατικού κορβανά. Δεν είναι δεξιά ή αριστερά να είναι κάποιος κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας και να επιμένει να προκαλεί το δημόσιο αίσθημα μέσα από μπουγέλα με πανάκριβες βότκες και αστακομακαρονάδες.

   Είτε είσαι δεξιός, είτε αριστερός δεν νομιμοποιεί καμιά ελεύθερη αγορά να μην κόβει αποδείξεις και να φοροδιαφεύγει. Δεν επιτρέπει σε κανέναν πατριδοκάπηλο να βάζει την Ελλάδα εμπρός του για να κρύβει τις πομπές του. Είτε είσαι δεξιός, είτε αριστερός στις πεποιθήσεις σου δεν σημαίνει πως θα πρέπει να προτάσσεις την ιδιωτικοποίηση μιας ΔΕΚΟ στρατηγικού χαρακτήρα, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος… Δεν έχω ιδεοληψίες γύρω από το δημόσιο και το ιδιωτικό. Με νοιάζει μονάχα το ιδιωτικό να είναι ευγενές και υψηλό, να συντηρεί μια επιχειρηματικότητα γεμάτη από πάθος για δημιουργία και καινοτομία. Μια επιχειρηματικότητα που έχει το βλέμμα στραμμένο ΚΑΙ προς τις ανάγκες της κοινωνίας, εκτός από το κέρδος. Από την άλλη θέλω ένα δημόσιο λιτό και δωρικό, να σέβεται το δημόσιο χρήμα, να θέτει τους κανόνες της κοινής συμβίωσης, να επιβλέπει την εφαρμογή τους για όλους και να στέκεται δίπλα στον ανήμπορο πολίτη μέσα από τις υπηρεσίες του.

  Είτε είσαι δεξιός, είτε αριστερός θα πρέπει παρέα ν’ αφήσουμε κατάχαμα τις ταμπέλες και αν κοιταχτούμε στα μάτια θα συνεννοηθούμε. Να πάμε κόντρα στους χρεώστες της πατρίδας, είτε αυτοί είναι δεξιοί, είτε αριστεροί… Με έξυπνο τρόπο… Όχι με εξαλλοσύνες και ακραίες συμπεριφορές, που αποτελούν βούτυρο στο ψωμί του κατεστημένου… Να χτυπήσουμε το σύστημα ακριβώς εκεί που πονάει… Να βρούμε τους τρόπους εκείνους, ώστε να τους αναγκάσουμε να εγκαταλείψουν την κουτάλα… Να τους κόψουμε την μάσα…

 aba.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου