Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Οι πιο αιματηρές χρονιές του πολέμου ήταν το 2013 και το 2014. Σε όλη τη Συρία μαίνονται οι μάχες, οι βομβαρδισμοί, οι σφαγές. Την ώρα που η κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου ξεκινά την δική της μάχη για την προστασία των συνόρων και ζητά από την Ευρώπη να παρέμβει εγκαίρως, ο
ΣΥΡΙΖΑ δίνει μάχη για να αποτραπεί η παρουσία της Frontex και ζητά να καταργηθούν οι συνοριακοί έλεγχοι.
Οι πρόσφυγες περνούν κατά χιλιάδες στην Τουρκία, αλλά τον Ιούνιο του 2013 οι αιτήσεις ασύλου στην Ελλάδα ήταν μόνο 385, ενώ όλοι όσοι μπαίνουν στη χώρα συλλαμβάνονται και κρατούνται. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε να κλείσει η Αμυγδαλέζα, να φύγουμε από το ΝΑΤΟ, να… χτυπήσουμε τον ιμπεριαλισμό!
Όλα αυτά ενώ ήδη στην Τουρκία είχαν εγκατασταθεί περί τους 700.000 πρόσφυγες, που τον Απρίλιο του 2014 είχαν ήδη φθάσει το ένα εκατομμύριο. Οι νεκροί αγγίζουν τον εφιαλτικό αριθμό 200.000!
Αξίζει μάλιστα να σημειώσουμε πως ήδη από τον Ιανουάριο του 2015, χάρη στους συμμαχικούς βομβαρδισμούς οι τζιχαντιστές είχαν δεχθεί καίρια πλήγματα και οι Κούρδοι προέλαυναν απελευθερώνοντας το Κομπάνι.
Αλλά η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περνούσε την ώρα της κουβεντιάζονται πώς θα κλείσει η Αμυγδαλέζα και πώς θα μοιράζουν ιθαγένειες!
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: Από την Ελλάδα πέρασαν ένα εκατομμύριο άνθρωποι, δημιουργήθηκε το αίσχος της Ειδομένης, οι Ευρωπαίοι μας έκλεισαν τα βόρεια σύνορα, ο νόμος του 2016 κατάργησε σύλληψη, κράτηση, απέλαση, πρόστιμα, καθώς η παράνομη είσοδος στη χώρα έπαψε να αποτελεί αδίκημα.
Είναι επομένως μεγάλο ψέμα ότι άλλαξαν ξαφνικά οι συνθήκες το 2015. Και όποιος υποστηρίζει κάτι τέτοιο, πρέπει και να είναι σε θέση να μας πει τι άλλαξε στη Συρία ανάμεσα στο πρώτο εξάμηνο του 2014 και στο πρώτο εξάμηνο του 2015.
Η αλήθεια είναι πως δεν υπήρξε καμιά δραματική μεταβολή. Ακόμη και μια «κάθετη» ματιά στο χρονικό που ακολουθεί, πείθει ότι όσα ακολούθησαν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, είναι αποκλειστικά αποτέλεσμα της καταστροφικής πολιτικής τους.
Κυρίως επειδή διέπραξαν και ένα ακόμη ολέθριο λάθος: Υποστήριξαν πως Ελλάδα και Τουρκία υπήρξαν τα «θύματα» του πολέμου στη Συρία. Μέγα ψέμα! Η Τουρκία έχει σημαντικό μερίδιο ευθύνης στον πόλεμο της Συρίας, προκάλεσε με τις επεμβάσεις της το προσφυγικό κύμα πολεμώντας εναντίον των Κούρδων. Και επομένως ήταν και είναι υποχρεωμένη να κρατά τους πρόσφυγες στο έδαφός της.
Το χρονικό του πολέμου
Στη Συρία, οι διαδηλώσεις κατά του καθεστώτος Άσαντ ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2011. Στα τέλη Μαρτίου, οι δυνάμεις του καθεστώτος άνοιξαν πυρ κατά νεαρών διαδηλωτών στην πόλη Ντεράα με τουλάχιστον 15 νεκρούς. Στις 23 και 24 Απριλίου του 2011 οι νεκροί σε διάφορες πόλεις της χώρας (Δαμασκός, Χομς, Χάμα, Λαττάκεια) ξεπέρασαν τους 120.
Τρεις μέρες αργότερα ανακοινωνόταν ότι τουλάχιστον 450 άνθρωποι είχαν χάσει τη ζωή τους από την έναρξη των κινητοποιήσεων. Στις 28 Απριλίου 2011 άρχισε η μεγάλη φυγή – αρχικά προς τον Λίβανο.
Οι διαδηλώσεις συνεχίζονταν και ο αριθμός των ανθρώπων που έπεφταν νεκροί από τα πυρά των δυνάμεων ασφαλείας αυξανόταν συνεχώς. Το ίδιο και ο αριθμός των συλληφθέντων.
Έξω η Frontex, ανοιχτά σύνορα
Το πράγμα έδειχνε πού πήγαινε, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝ τότε), στις 5 Μαΐου του 2011 διακήρυσσε την αντίθεσή του με τα σενάρια αναθεώρησης της Συνθήκης Σένγκεν. Έγραφαν τότε, μεταξύ άλλων, στην ανακοίνωσή τους:
«Τα πρόσφατα γεγονότα στις χώρες του Μαγκρέμπ και της Βόρειας Αφρικής, καθώς και η συνεχιζόμενη αιματοχυσία στη Λιβύη και τη Συρία, σπρώχνουν χιλιάδες ανθρώπους προς την αναγκαστική μετανάστευση «προς Βορρά». Το δίδυμο Μπερλουσκόνι-Σαρκοζί, αλλά και η ίδια η Κομισιόν, θεωρούν ότι θα μπορέσουν να ανακόψουν τα νέα αυτά μεταναστευτικά ρεύματα μέσω της «δυνατότητας προσωρινής επαναφοράς των ελέγχων στα εθνικά σύνορα του Χώρου Σένγκεν».
Ο ΣΥΝ και η Ευρωπαϊκή Αριστερά θεωρούν ως αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη την ελεύθερη διακίνηση σε ευρωπαϊκό έδαφος, γι’ αυτό και απορρίπτουμε κάθε σκέψη για εκ νέου επιβολή συνοριακών ελέγχων, αλλά και για ενίσχυση του κατασταλτικού μηχανισμού της FRONTEX, που προσφέρει ως «δέλεαρ» προς την ελληνική και τις άλλες νοτιοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, η Κομισιόν. Συνεχίζουμε αμείωτοι τη μάχη για την υπεράσπιση της δημοκρατίας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία πλήττεται βάναυσα εν μέσω κρίσης από τη νεοφιλελεύθερη πλειοψηφία της Ε.Ε».
Στις 13 Μαΐου 2011, οι νεκροί στη Συρία, σύμφωνα με ανακοίνωση του γραφείου ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, έφθαναν τους 850, ενώ χιλιάδες είχαν συλληφθεί.
Στις 24 Μαΐου, ο αριθμός των νεκρών αμάχων έφθανε τους 1.100. Τη νύχτα της 8ης Ιουνίου 2011 άρχισαν να φθάνουν οι πρώτοι πρόσφυγες στην Τουρκία, με τον Ερντογάν να δηλώνει ότι δεν θα κλείσει τα σύνορα στους πρόσφυγες. Μέσα σε μια μέρα, ο αριθμός τους είχε ξεπεράσει τους 1.000. Και από τότε, στην Τουρκία άρχισαν να φθάνουν 1.000 άτομα την ημέρα.
Ήδη, η Τουρκία μιλούσε για δημιουργία ζώνης ασφαλείας, καθώς γινόταν σαφές πως ήθελε να εκμεταλλευτεί τις συνθήκες για να πατήσει πόδι στη Συρία, χρησιμοποιώντας ως πρόσχημα την άφιξη των προσφύγων.
Σε διάφορες πόλεις της Συρίας σημειώνονταν σφοδρές μάχες μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των ανταρτών.
Στις 31 Ιουλίου, ο συριακός στρατός εξαπέλυσε μεγάλη επίθεση κατά της πόλης Χάμα, ενώ άρματα μάχης περικύκλωναν πολλές συριακές πόλεις. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 είχαν χάσει τη ζωή τους περί τα 200 παιδιά.
Τον Νοέμβριο, οι νεκροί είχαν ξεπεράσει τις 3.500. Στις 25 Νοεμβρίου σημειώνονταν σφοδροί βομβαρδισμοί κατά των πόλεων Χομς, Ιντλίμπ και Χάμα.
Στις 13 Δεκεμβρίου 2011, ο ΟΗΕ ανακοίνωνε περί τους 5.000 νεκρούς.
Ο πόλεμος μπαίνει στην πιο αιματηρή φάση του
Στις 14 Φεβρουαρίου 2012, η Χομς δεχόταν τον σφοδρότερο βομβαρδισμό από την έναρξη του εμφυλίου, ενώ η πολιορκία της συνεχιζόταν για δέκατη ημέρα. Οι νεκροί στη Συρία έχουν πια ξεπεράσει τους 6.000.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2012, ο ΟΗΕ ανακοίνωνε ότι ο αριθμός των νεκρών παιδιών είχε φτάσει τα 500. Σύντομα ο ΟΗΕ θα ανακοινώσει ότι 1,5 εκ. Σύροι χρειάζονται επισιτιστική βοήθεια.
Τον Μάρτιο, το κύμα προσφύγων προς την Τουρκία συνεχιζόταν αμείωτο. Τον Απρίλιο οι νεκροί είχαν ξεπεράσει τις 10.000.
Στις 5 Απριλίου του 2012 οι Σύροι πρόσφυγες στην Τουρκία είχαν ξεπεράσει τους 20.000. Και καθημερινά ανακοινωνόταν ότι τα σύνορα περνούσαν σχεδόν 2.000 άνθρωποι.
Τον Μάιο του 2012 ξεκίνησαν οι μάχες στο Χαλέπι. Στις 25 Μαΐου, στο Χαλέπι έκαναν την είσοδό τους τα τεθωρακισμένα. Την ίδια μέρα είχαμε την σφαγή στη Χούλα, με 108 νεκρούς, από τους οποίους 49 παιδιά και 34 γυναίκες. Ήδη στη Συρία είχαν χάσει τη ζωή τους 13.500 άνθρωποι.
Στις 6 Ιουνίου 2012, είχαμε τη σφαγή στη Χάμα με 100 νεκρούς. Το προσφυγικό κύμα προς την Τουρκία εντείνεται. Στις 15 Ιουνίου είχαν ξεπεράσει τους 30.000. Οι κάτοικοι της Δαμασκού εγκαταλείπουν την πρωτεύουσα λόγω των σφοδρών βομβαρδισμών. Στα τέλη Ιουνίου οι νεκροί υπολογίζονταν στους 16.000.
Έκτοτε, είχαμε 1.000 νεκρούς τον μήνα. Στις 13 Ιουλίου 2012, νέα σφαγή στη Χάμα με 200 νεκρούς.
Στις 20 Ιουλίου, ο ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλει την «κραυγαλέα η απουσία της ελληνικής κυβέρνησης από τις ειρηνικές πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται διεθνώς»…
Στις 24 Ιουλίου το Χαλέπι γίνεται στόχος σφοδρών βομβαρδισμών, με τον άμαχο πληθυσμό να τρέπεται σε φυγή.
Τα πρώτα μέτρα Σαμαρά
Η κυβέρνηση Σαμαρά ανακοινώνει μέτρα φύλαξης των συνόρων.
Τον Αύγουστο του 2012, μαίνονται οι μάχες και οι βομβαρδισμοί σε Χαλέπι και Δαμασκό. Ανακοινώνεται ότι ο Ιούλιος του 2012 ήταν ο πιο αιματηρός μήνας από την έναρξη του εμφυλίου με περίπου 4.500 νεκρούς. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών έχει πια ξεπεράσει τους 25.000.
Τα ειδησεογραφικά πρακτορεία αναφέρουν πως τα ξενοδοχεία στην Αντιόχεια της Τουρκίας κάνουν «χρυσές δουλειές», καθώς οι μάχες στο Χαλέπι συνεχίζονται με αμείωτη βιαιότητα. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι οι πρόσφυγες έχουν ξεπεράσει τους 200.000. Τον Αύγουστο του 2012 οι νεκροί ξεπέρασαν τους 4.000.
Στις 25 Αυγούστου ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επισκέπτεται την Γερμανία και την Γαλλία και ζητά ενίσχυση της Frontex, καθώς αυξάνονται οι πιέσεις στα ελληνικά νησιά.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2012 τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη και ελικόπτερα της πολεμικής αεροπορίας πραγματοποιούν επιθέσεις σε πιθανές περιοχές όπου βρίσκονται Κούρδοι αντάρτες, κοντά στα νοτιοανατολικά σύνορα της χώρας με τη Συρία και το Ιράκ, σε μια μεγάλη επιχείρηση από αέρος και εδάφους.
Έχει ξεκινήσει η συμμετοχή της Τουρκίας στον πόλεμο και την ενίσχυση των προσφυγικών ροών.
Τον Σεπτέμβριο του 2012 το σφυροκόπημα συριακών πόλεων συνεχίζεται και εντείνεται.
Στις 17 Σεπτεμβρίου πραγματοποιούνται συσκέψεις υπό τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου, με την σύσκεψη να συνεχίζεται το απόγευμα στο υπουργείο Άμυνας.
Το Λιμενικό Σώμα έχει ήδη ενισχύσει την επιτήρηση και τις περιπολίες στο νοτιοανατολικό Αιγαίο με πρόσθετα πλωτά μέσα ενώ έχει αποστείλει και ελικόπτερο στη Σάμο για εναέρια συνδρομή, καθώς κατά το πρώτο επτάμηνο του 2012 το Λιμενικό Σώμα-Ελληνική Ακτοφυλακή και η Ελληνική Αστυνομία επιλήφθηκαν σε 12 συνολικά περιστατικά παράνομης μετανάστευσης στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου (συνελήφθησαν 102 αλλοδαποί και 7 διακινητές).
Από τις αρχές Αυγούστου καταγραφόταν σημαντική αύξηση των περιστατικών, με αποτέλεσμα το χρονικό διάστημα 01/08-17/09/12 οι Αρχές να έχουν επιληφθεί σε συνολικά 44 περιστατικά, στα οποία συνελήφθησαν 831 αλλοδαποί, ενώ παράλληλα το Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. είχε συλλάβει 13 διακινητές.
Όλοι όσοι φθάνουν παράνομα στη χώρα συλλαμβάνονται και κρατούνται.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 2012, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ ανακοινώνει πως μέχρι το τέλος του χρόνου ο αριθμός των προσφύγων που εγκαταλείπουν τη Συρία ενδέχεται να φθάσει τους 700.000. Ήδη στην Τουρκία έχουν καταφύγει 100.000 άτομα.
Τον Οκτώβριο του 2012 βομβαρδίζονται ανηλεώς η Χομς, το Χαλέπι και η Ράκα.
Στις 9 Οκτωβρίου 2012 την Ελλάδα επισκέπτεται η Επίτροπος αρμόδια για τις εσωτερικές υποθέσεις, Σεσίλια Μάλμστρομ και υπόσχεται ενίσχυση της παρουσίας της Frontex, καθώς και τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού συστήματος επιτήρησης των συνόρων (EUROSUR), για καλύτερη φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων. Όπως επίσης είπε, εργάζεται προς την κατεύθυνση της καλύτερης συνεργασίας με την Τουρκία στο ζήτημα της διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών.
Την επομένη, στην Αθήνα φθάνει ο υπουργός των Εξωτερικών της Τουρκίας Ντσβούτογλου, στον οποίο ο Σαμαράς θέτει τα θέματα της μετανάστευσης.
Στις 18 Οκτωβρίου γίνεται γνωστό ότι οι νεκροί στη Συρία από την έναρξη του πολέμου είναι τουλάχιστον 34.000. Οι σφαγές και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται σε όλη τη χώρα, ενώ πληθαίνουν οι καταγγελίες για χρήση βομβών διασποράς.
Τον Νοέμβριο οι πρόσφυγες στην Τουρκία έχουν ξεπεράσει τους 170.000 και στην Ιορδανία τους 230.000. Οι νεκροί έχουν πια φθάσει τους 40.000. Στα τέλη του μήνα οι πρόσφυγες έφθασαν το μισό εκατομμύριο και στην Τουρκία λειτουργούν 14 καταυλισμοί.
Στα τέλη της χρονιάς οι νεκροί είναι 45.000, με το 90% των θυμάτων να έχουν χάσει τη ζωή τους μέσα στο 2012.
Το φονικό 2013
Τον Ιανουάριο του 2013 κυριάρχησαν οι σφοδροί βομβαρδισμοί και οι μάχες στη Δαμασκό και στο Χαλέπι. Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, την 11η Ιανουαρίου 2013 οι καταγεγραμμένοι πρόσφυγες ξεπερνούσαν τους 600.000. Και οι νεκροί, σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχαν φτάσει τους 48.000. Την ίδια ώρα, ο ΟΗΕ ανέβασε τον εφιαλτικό αριθμό στους 60.000.
Την ίδια ώρα, η Τουρκία συνέχιζε τις επιθέσεις της.
Στις 26 Φεβρουαρίου 2013, ο ΟΗΕ ανακοίνωνε ότι περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι είχαν εγκαταλείψει την Συρία μόνο τον Φεβρουάριο. Τον ίδιο μήνα συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στην Δαμασκό και στην Χομς.
Στις 25 Απριλίου σφοδρές μάχες ξέσπασαν στη Χάμα, ενώ συνεχίζονταν οι συγκρούσεις στη Δαμασκό.
Στις 4 Μαΐου, ο πληθυσμός εγκαταλείπει την πόλη Μπάνιας μετά την σφαγή 145 ανθρώπων.
Στις 12 Μαΐου, ο ΟΗΕ ανακοινώνει ότι ο συριακός εμφύλιος πόλεμος έχει εξαναγκάσει 4,2 εκατομμύρια πολίτες να εκτοπιστούν και από αυτούς 1,4 εκατομμύριο άνθρωποι είναι πια πρόσφυγες σε γειτονικές με τη Συρία χώρες όπως η Ιορδανία η Τουρκία, ο Λίβανος. Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοινώνει ότι οι νεκροί από τον Μάρτιο του 2011 ξεπερνούν τις 80.000.
Μόνο 385 αιτήματα ασύλου
Και ενώ όλα αυτά τα αποτρόπαια είχαν ήδη συμβεί, στην Ελλάδα, στις 27 Ιουνίου είχαν υποβληθεί μόνο 385 αιτήματα ασύλου. Δέκα μέρες νωρίτερα είχε ξεκινήσει η λειτουργία της Υπηρεσίας Ασύλου, ενώ εξετάζονταν περί τις 60 αιτήσεις ανά πενθήμερο.
Στις 7 Ιουλίου 2013, η πόλη Χομς βομβαρδιζόταν για εννέα συνεχόμενες ημέρες. Και στις 14 Ιουλίου σφοδρούς βομβαρδισμούς δεχόταν η επαρχία Ιντλίμπ. Στις 21 Ιουλίου μαίνονται οι μάχες στο Χαλέπι. Οι νεκροί ξεπερνούν πια τους 100.000, ενώ κατά το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων οι πραγματικοί νεκροί έχουν φτάσει τους 200.000. Στις 3 Αυγούστου η Γιούνισεφ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για 400.000 αμάχους στη Χομς.
Ο ΟΗΕ ανακοίνωνε ότι στη Συρία χάνουν τη ζωή τους 5.000 άνθρωποι τον μήνα, ενώ 1 εκ. παιδιά έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Ήδη καταγγέλλεται η χρήση χημικών όπλων κατά του πληθυσμού.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, στις 27 Αυγούστου 2013, καλεί την κυβέρνηση να αρνηθεί την χρήση της Βάσης της Σούδας για επίθεση στη Συρία, αν και ανακοινώνεται πως τέτοιο αίτημα δεν έχει υποβληθεί.
Την 1η Σεπτεμβρίου, ο αριθμός των νεκρών έχει ξεπεράσει τους 110.000 και το κόστος των καταστροφών τα 73 δις δολάρια.
Ζητούσαν να κλείσει η Αμυγδαλέζα και να φύγουμε από το ΝΑΤΟ
«Δεν πρέπει να επιτρέψουμε συντηρητικά αντανακλαστικά άρνησης υποδοχής των προσφύγων αυτών, ούτε να επιτρέψουμε, όπως γίνεται σήμερα, τον εγκλεισμό τους σε σύγχρονα κολαστήρια, όπως αυτό της Αμυγδαλέζας, ή άλλων περιοχών της χώρας, τα οποία πρέπει ούτως ή άλλως να καταργηθούν για όλους τους πρόσφυγες και μετανάστες», αναφέρεται σε ψήφισμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για την Συρία. Διότι «μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα παλέψει για το οριστικό κλείσιμο των Νατοϊκών βάσεων και την απομάκρυνση –απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ»…
«Και διότι, μόνο ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ειρήνης απ’ άκρου εις άκρον, στη χώρα μας και στην Ευρώπη μπορεί και πρέπει να σταθεί εμπόδιο στον πόλεμο με την Συρία που δεν άρχισε, ούτε θα τελειώσει»…
Στο μεταξύ, στις 17 Σεπτεμβρίου 2013, ο ΟΗΕ ανακοίνωνε πως σχεδόν επτά εκατομμύρια άνθρωποι που έχουν πληγεί από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία έχουν άμεση ανάγκη ανθρωπιστικής βοήθειας.
Σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR), περίπου 742.000 Σύροι πρόσφυγες βρίσκονταν στον Λίβανο, 519.000 στην Ιορδανία, 463.000 στην Τουρκία, 186.000 στο Ιράκ και 124.000 στην Αίγυπτο.
Στις 25 Οκτωβρίου 2013 οι Γιατροί χωρίς Σύνορα (MSF) έκαναν λόγο για μια «μαζική έξοδο» πολιτών που φεύγουν από την περιοχή γύρω από την πόλη αλ Σαφίρα στην επαρχία του Χαλεπιού στη Συρία, «όπου σημειώνονται σφοδροί βομβαρδισμοί από τις 8 Οκτωβρίου».
Σύμφωνα με την συγκεκριμένη ΜΚΟ «περίπου 130.000 άνθρωποι έχουν φύγει».
Στη Συρία, η «Εκστρατεία Λιμοκτονίας για την Υποταγή» περιλαμβάνει την απαγόρευση της εισόδου ειδών διατροφής και φαρμάκων και της εξόδου των ανθρώπων από τις πολιορκημένες περιοχές της Συρίας.
Στους 113.735 νεκρούς της εμφύλιας σύρραξης συγκαταλέγονταν 11.420 παιδιά. Στις 2 Δεκεμβρίου 2013, οι νεκροί είχαν φτάσει τους 126.000.
Στις 29 Νοεμβρίου 2013, στους καταυλισμούς της Τουρκίας και πέριξ αυτών έχουν καταφύγει 660.000 Σύροι πρόσφυγες.
Στις 20 Δεκεμβρίου 2013, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς θέτει πιεστικά το θέμα στη Σύνοδο Κορυφής.
Στις 29 Δεκεμβρίου 2013 ανακοινώνεται ότι σε δύο εβδομάδες βομβαρδισμών μόνο στο Χαλέπι έχουν χάσει τη ζωή τους 517 άνθρωποι.
Και στις 31 Δεκεμβρίου, τελευταία μέρα του χρόνου, οι νεκροί στη Συρία έχουν ξεπεράσει τους 130.000 και το 2013 κερδίζει τον αποτρόπαιο τίτλο της πιο αιματηρής χρονιάς του πολέμου.
Το 2014 και η επέλαση των τζιχαντιστών
Το 2014 ξεκινά με διοχέτευση φρικιαστικών βίντεο εκτελέσεων από τους τζιχαντιστές του ISIS.
Στις 13 Σεπτεμβρίου του 2014, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ανακοινώνει πως η κατάσταση στη Συρία είναι «καταστροφική». Στις πρώτες δύο εβδομάδες της νέας χρονιάς, οι νεκροί ξεπερνούν τους 1.000.
Οι κυβερνητικές δυνάμεις συνεχίζουν να σφυροκοπούν το Χαλέπι και τη Νταράγια.
Και ένας πικρός απολογισμός. Από τις 22 Ιανουαρίου που ξεκινούν οι ειρηνευτικές συνομιλίες μεταξύ της συριακής κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης ως τις 30 Ιανουαρίου, στη Συρία έχουν σκοτωθεί 1.870 άνθρωποι.
Τον Ιανουάριο έχουμε και το περιστατικό στο Φαρμακονήσι, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ανεβαίνει στα κάγκελα, καταγγέλλοντας το Λιμενικό για «κυνικό έγκλημα».
Την 1η Φεβρουαρίου 2014, το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοινώνει 136.227 ανθρώπους στα τρία χρόνια του πολέμου, ανάμεσά τους 47.998 πολίτες μεταξύ των οποίων 7.300 παιδιά. Οι εκτοπισμένοι υπολογίζονται σε 6 εκατομμύρια.
Την επομένη, στη δημοσιότητα δίνεται βίντεο αποκεφαλισμού στην κεντρική επαρχία Χομς.
Στις 7 Φεβρουαρίου εντοπίζονται και συλλαμβάνονται σε τρία νησιά του ανατολικού Αιγαίου 117 παράνομοι μετανάστες.
Την επομένη, ελικόπτερα του συριακού στρατού ρίχνουν και πάλι βαρέλια με εκρηκτικά στο Χαλέπι, όπου οι μάχες συνεχίζουν να μαίνονται. Στις 26 Φεβρουαρίου, οι νεκροί από την αρχή του χρόνου έχουν φθάσει τους 3.300.
Σφοδρές μάχες και φονικές επιθέσεις στη Χόμς, τη Χάμα, την Ιντλίμπ, τη Λαττάκεια και την Καλαμούν τον Μάρτιο, ενώ ο ISIS προχωρά σε μαζικές εκτελέσεις σε όλη τη χώρα.
Στις 22 Απριλίου 2014 ανακοινώνεται ότι στην Τουρκία βρίσκονται ήδη ένα εκατομμύριο πρόσφυγες.
Από στοιχεία του Λιμενικού προκύπτει αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς την Ελλάδα, καθώς το πρώτο 4μηνο του 2014 αυξήθηκαν κατά 142% οι συλλήψεις μεταναστών που είχαν εισέλθει παράνομα στην Ελλάδα, από τα ανατολικά θαλάσσια σύνορα. Το 2013 οι συλλήψεις από Λιμενικό και ΕΛ.ΑΣ. είχαν φτάσει περίπου τις 1.800 ενώ το πρώτο τετράμηνο του 2014 είχαν φτάσει τις 4.363.
Στη Συρία, τον Μάιο του 2014 οι μάχες συνέχιζαν να μαίνονται στα μεγάλα μέτωπα του πολέμου, ενώ ο ISIS συνέχιζε τις μαζικές εκτελέσεις. Στα τέλη του Μαΐου, μετά από πέντε μήνες βομβαρδισμών στο Χαλέπι, έχουν χάσει τη ζωή τους 2.000 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 500 παιδιά.
Στις 29 Ιουνίου 2014 γίνεται γνωστό ότι ο ISIS σταύρωσε οκτώ αντάρτες κοντά στο Χαλέπι. Στις 18 Ιουλίου καταγγέλλεται η σφαγή τουλάχιστον 90 ανθρώπων στην πόλη Χομς, από τους τζιχαντιστές του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους.
Τον Αύγουστο του 2014 ο ISIS προελαύνει σε πόλεις της βόρειας Συρίας, ενώ συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Δαμασκό και το Χαλέπι και ο ISIS καταλαμβάνει το τελευταίο προπύργιο των ανταρτών στη Ράκα, όπου εκτελεί 250 Σύρους στρατιώτες.
Στις 16 του μήνα ο ISIS εκτελεί 700 μέλη της φυλής Σάιτατ που αντιστέκεται στην τρομοκρατία του Ισλαμικού Κράτους. Ανακοινώνεται ότι το βίντεο του αποκεφαλισμού του δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ είναι αυθεντικό.
Οι νεκροί του πολέμου έχουν πια φθάσει τους 180.000. Στην Ελλάδα, στις 23 Αυγούστου ανακοινώνεται ότι το τελευταίο 48ωρο έχουν φθάσει στα νησιά 553 παράτυποι μετανάστες και ανακοινώνεται πως σε όλη την διάρκεια του Αυγούστου υπάρχει αύξηση των ροών. Παρ’ όλα αυτά, τα νούμερα δεν έχουν καμιά σχέση με αυτά που θα ακολουθήσουν το 2015.
Τον Σεπτέμβριο, ο ISIS προελαύνει στα κουρδικά χωριά που πέφτουν το ένα μετά το άλλο. Περί τους 70.000 Κούρδοι της Συρίας καταφεύγουν στην Τουρκία μέσα σε ένα 24ωρο.
Ξεκινούν οι συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές
Στα τέλη Σεπτεμβρίου, ξεκινούν οι αεροπορικές επιδρομές των ΗΠΑ και των Αράβων συμμάχων τους κατά των θέσεων του ISIS. Στόχος να προστατευτεί το Κομπάνι, η ηρωική κουρδική πόλη που πολιορκείται επί μέρες από τους τζιχαντιστές.
Τον Οκτώβριο, σφοδρές μάχες διεξάγονται στις πύλες του Κομπάνι. Ως τις 7 Οκτωβρίου, οι νεκροί στο Κομπάνι μετά από τρεις εβδομάδες πολιορκίας έχουν ξεπεράσει τους 400. Στις 10 Οκτωβρίου οι φανατικοί Ισλαμιστές καταλαμβάνουν το κτίριο του γενικού επιτελείου των κουρδικών δυνάμεων στο Κομπάνι και μια εβδομάδα αργότερα ανακοινώνονται 662 νεκροί.
Στις 21 Οκτωβρίου 2014 γίνεται γνωστό ότι η συριακή πολεμική αεροπορία έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 200 επιδρομές σε λιγότερο από δύο ημέρες.
Στις 2 Νοεμβρίου ο ISIS σκοτώνει 67 μέλη της σουνιτικής φυλής Άλμπου Νιμρ, αλλά τρεις μέρες αργότερα οι κυβερνητικές δυνάμεις ανακαταλαμβάνουν δύο σημαντικά κοιτάσματα φυσικού αερίου και μία εταιρεία φυσικού αερίου τα οποία οι τζιχαντιστές είχαν καταλάβει την προηγούμενη εβδομάδα στην επαρχία Χομς. Στις 9 Νοεμβρίου οι νεκροί στο Κομπάνι έχουν φτάσει τους 1.000, ενώ γίνεται γνωστό ότι από τον Ιούνιο, μετά την ανακήρυξη του χαλιφάτου, ο ISIS έχει εκτελέσει 1.500 ανθρώπους .
Στο μεταξύ, ανεβαίνει και ο αριθμός των νεκρών από τους βομβαρδισμούς του διεθνούς συνασπισμού. Τον Νοέμβριο, οι αεροπορικές επιδρομές έχουν ξεπεράσει τους 2.000.
Τον Δεκέμβριο του 2014 ανακοινώνεται ότι οι νεκροί του πολέμου έχουν ξεπεράσει τους 200.000, ενώ o ISIS αποκεφαλίζει και για βλασφημία. Την τελευταία ημέρα της χρονιάς γίνεται γνωστό ότι οι Κούρδοι έχουν επανακτήσει τον έλεγχο του 70% του Κομπάνι.
Την πρωτοχρονιά του 2015 ανακοινώνεται ότι μόνο το 2014 οι νεκροί ξεπέρασαν τους 76.000! Το 2014 ανακηρύσσεται πλέον ως η πιο αιματηρή χρονιά του πολέμου.
Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2015 συνεχίζονται οι αεροπορικές επιδρομές εναντίον των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτος, φθάνοντας ακόμη και τις 30 ημερησίως. Από την πλευρά του ο ISIS συνεχίζει τους αποκεφαλισμούς και στις 16 Ιανουαρίου ανακοινώνεται πως μέσα σε 48 ώρες αποκεφαλίστηκαν 17 άνθρωποι. Ο κυβερνητικός στρατός συνεχίζει να ρίχνει βαρέλια με εκρηκτικά.
Στα τέλη Ιανουαρίου οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί αποφέρουν καρπούς, βοηθώντας έτσι τις κουρδικές δυνάμεις να επιφέρουν στο Ισλαμικό Κράτος την μεγαλύτερη ήττα του από την εμφάνισή του το 2013. Το Κομπάνι απελευθερώνεται και οι κάτοικοί του επιστρέφουν.
Στις 7 Φεβρουαρίου γίνεται γνωστό ότι οι νεκροί του πολέμου έχουν ξεπεράσει τους 210.000.
Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση
Στην Ελλάδα, στην εξουσία βρίσκεται πια ο ΣΥΡΙΖΑ και ξεκινά αμέσως η συζήτηση για το πότε και πώς θα κλείσει η Αμυγδαλέζα και πώς θα μεταφερθούν σε ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας οι 4.500 κρατούμενοι μετανάστες που βρήκαν από την προηγούμενη κυβέρνηση των Σαμαροβενιζέλων.
Μας λένε μάλιστα ότι οι κρατούμενοι θα απελευθερωθούν σταδιακά και μετά από ψυχολογική υποστήριξη και ότι πριν απολυθούν θα… δίνουν στις αρχές τη διεύθυνσή τους!
Η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει μαζί με την ενίσχυση των γενικών προσκλητηρίων…
Στη Συρία οι μάχες συνεχίζονται αλλά με πιο σποραδικό τρόπο, με το Χαλέπι και την Λαττάκεια να παραμένουν στο επίκεντρο των συγκρούσεων.
Στις 15 Μαρτίου ανακοινώνεται ότι από τις 15 Μαρτίου 2011 που άρχισε η εξέγερση εναντίον του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ, την ζωή τους έχουν χάσει 215.518 άνθρωποι από τους οποίους οι 66.109 ήταν άμαχοι.
Οι συμμαχικές αεροπορικές επιδρομές συνεχίζονται την ώρα που μαχητές του συριακού βραχίονα της αλ Κάιντα και οργανώσεων που έχουν συμμαχήσει μαζί του μπαίνουν για πρώτη φορά σε συνοικίες στην περιφέρεια της πόλης Ιντλίμπ.
Οι αεροπορικές επιδρομές του συμμαχικού συνασπισμού συνεχίζονται και τον Απρίλιο του 2015.
Στην Αθήνα, στις 14 Απριλίου πραγματοποιείται διυπουργική σύσκεψη υπό τον κ. Τσίπρα και αφού διαπιστώνεται ότι υπάρχει αύξηση της ροής (γιατί άραγε;), σε πρώτη φάση ανακοινώνεται πως σε όσους δικαιούνται άσυλο «θα δίνονται άμεσα, τα νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα με τα οποία μπορούν να ταξιδέψουν στη χώρα προτίμησής τους»!
Προφανώς προκαλούνται αντιδράσεις και είκοσι λεπτά αργότερα, με νεώτερη ανακοίνωση, πληροφορούμεθα ότι σε όσους δικαιούνται άσυλο «θα δίνονται άμεσα όλα τα απαραίτητα έγγραφα»!
Την επομένη, η αναπληρώτρια υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Τασία Χριστοδουλοπούλου, διαβεβαιώνει πως δεν υπάρχουν μετανάστες, αλλά είναι όλοι πρόσφυγες.
Η ίδια ανακοινώνει πως το 2014 εισήλθαν 77.000 πρόσφυγες και μετανάστες ενώ μόνο το πρώτο τρίμηνο φέτος 19.488 που είναι υπερδιπλάσιοι από την αντίστοιχη περυσινή χρονική περίοδο. (Γιατί άραγε;)
Στις 20 Απριλίου 2015, κυβερνητικές πηγές χαρακτηρίζουν την κατάσταση στο προσφυγικό «εκρηκτική» - αλλά δεν μας λένε τι άλλαξε στο μέτωπο της Συρίας σε σχέση με το 2013 και το 2014.
Αντίθετα, οι στοχευμένοι συμμαχικοί βομβαρδισμοί είχαν ήδη περιορίσει τις επιθέσεις και τις συγκρούσεις μεταξύ κυβερνητικών δυνάμεων και ανταρτών, ενώ είχαν καταφέρει καίρια πλήγματα στον ISIS. Ήδη, στις 23 Απριλίου, γίνεται γνωστό ότι 2.000 τζιχαντιστές έχουν χάσει τη ζωή τους.
Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με τα Συμπεράσματα της Συνόδου, αλλά επισημαίνει ότι «είμαστε η κάθε λέξη της Σύμβασης της Γενεύη» και ότι «η προστασία της φιγούρας του πρόσφυγα, αποτελεί ιστορική παρακαταθήκη του ευρωπαϊκού πολιτισμού και ένα από τα σημαντικότερα διακυβεύματα για το μέλλον των κοινωνιών μας. Είναι η κοινή μας πυξίδα, και δεν πρέπει να τη χάσουμε από τα μάτια μας».
Τους έλεγε δηλαδή ότι εκείνοι μεν μπορούν να παραμένουν άβουλοι, εμείς δε είμαστε έτοιμοι να υποδεχτούμε τους πάντες.
Στις αρχές Μαΐου στη Συρία έχει επιτευχθεί η πλήρης ανακατάληψη του Κομπάνι. Οι εκτοπισμένοι από τις αρχές του 2014 πλησιάζουν τα τρία εκατομμύρια, ενώ από την πλευρά του και το καθεστώς Άσαντ συνεχίζει τους βομβαρδισμούς, ενώ στα χέρια των τζιχαντιστών πέφτει η Παλμύρα. Ακολουθεί η εκτέλεση άνω των 200 ανθρώπων.
Άρχισαν να μοιράζουν ιθαγένειες
Στις 11 Ιουνίου, η κ. Χριστοδουλοπούλου δηλώνει ότι σχεδόν 100.000 μετανάστες μπορούν να υποβάλουν αιτήσεις ιθαγένειας! Άλλωστε ο πρώτος μεταναστευτικός νόμος του ΣΥΡΙΖΑ αφορούσε την απονομή ιθαγένειας στα παιδιά δεύτερης γενιάς.
Δηλαδή οι ίδιοι που δήλωναν ότι το πρόβλημα είχε γίνει εκρηκτικό, υπόσχονταν να μοιράζουν ιθαγένειες!
Έτσι, στις 22 Ιουνίου πληροφορούμενα ότι «αύξηση κατά 45% παρουσιάζει ο μέσος όρος των αιτημάτων παροχής ασύλου το 2015 σε σχέση με το μέσο όρο μηνός για το 2014, όπως διαπιστώνεται στον απολογισμό που απέστειλε η Υπηρεσία Ασύλου για τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας της».
Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση, στα δύο χρόνια λειτουργίας της Υπηρεσίας Ασύλου (Ιούνιος 2013- τέλος Μαΐου 2015), η Υπηρεσία κατέγραψε σχεδόν 20.000 αιτήματα για παροχή διεθνούς προστασίας. Μόνο το 2015, καταγράφηκαν 5.115 αιτήματα.
Στη Συρία, στις 27 Ιουνίου ανακοινώνεται πως οι Κούρδοι εξεδίωξαν πλήρως τους τζιχαντιστές από το Κομπάνι.
Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ανακοινώνει ότι οι τζιχαντιστές εκτέλεσαν 3.027 ανθρώπους από την 29η Ιουνίου του 2014.
Δηλαδή, οι εκτελέσεις δεν άρχισαν μόλις ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, αλλά τον Ιούνιο του 2014.
Τον Ιούλιο του 2015, συνεχίζονται οι συμμαχικοί βομβαρδισμοί. Τον Αύγουστο οι νεκροί του πολέμου έχουν φθάσει τους 240.000.
Στην Ελλάδα, πρόσφυγες και μετανάστες συνεχίζουν να φθάνουν κατά κύματα και προωθούνται στην Ειδομένη. Σημειώνονται συμπλοκές μεταξύ των σκοπιανών συνοριοφυλάκων και προσφύγων. Στις 21 Αυγούστου, οι Σκοπιανοί κάνουν χρήση χειροβομβίδων κρότου-λάμψης και δέκα πρόσφυγες τραυματίζονται, μερικοί σοβαρά.
Για μέρες, πρόσφυγες και μετανάστες παρακάμπτουν κατά εκατοντάδες τον αστυνομικό και στρατιωτικό κλοιό της ΠΓΔΜ στην ουδέτερη ζώνη με την Ελλάδα, στο ύψος της Γευγελής και εισέρχονται αθρόα στο έδαφος της ΠΓΔΜ.
Στις 28 Αυγούστου, την κ. Χριστοδουλοπούλου διαδέχεται ο κ. Μουζάλας.
Στη Συρία, μαίνονται οι μάχες μεταξύ ισλαμιστών και Σύρων ανταρτών.
Το αίσχος της Ειδομένης
Στα Σκόπια οι πρόσφυγες και οι μετανάστες μπαίνουν κατά χιλιάδες. Καταγγέλλεται ότι η ελληνική κυβέρνηση μεταφέρει κόσμο από τα νησιά και αυτοί από τον Πειραιά φεύγουν με λεωφορεία για τα σύνορα. Παντού επικρατεί χάος.
Την τελευταία μέρα του Σεπτεμβρίου, μόνο στη Λέσβο είχαν καταγραφεί 73.179, ενώ από τα επίσημα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ προκύπτει ότι τους πρώτους μήνες του 2015 από τη Λέσβο πέρασαν 186.720 πρόσφυγες και μετανάστες.
Στη Συρία, στον χορό έχουν μπει και οι Ρώσοι που επίσης πραγματοποιούν αεροπορικές επιδρομές κατά των ισλαμιστών. Στην Τουρκία ο αριθμός των προσφύγων έχει ξεπεράσει τα 2 εκ. Στα τέλη Οκτωβρίου ο συνολικός αριθμός των νεκρών του πολέμου έχει φθάσει τους 250.000.
Και ενώ από την Ελλάδα έχουν περάσει εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι (υπολογίζονται στο 1 εκ), η κυβέρνηση στήνει φιέστα στο αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος με φόντο την περίφημη φωτογραφία των γιαγιάδων της Μυτιλήνης για να γιορτάσουμε την μετεγκατάσταση στην ΕΕ… δύο ιρακινών και τεσσάρων συριακών οικογενειών! Παρόντες στην «τελετή», ο κ. Τσίπρας και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι.
Στην Ειδομένη, η ένταση συνεχίζεται, η ουδέτερη ζώνη παραμένει κλειστή και οι πρόχειροι καταυλισμοί βουλιάζουν από κόσμο. Η Τουρκία καταγγέλλεται για παραδόσεις όπλων στους αντάρτες. Στις 4 Δεκεμβρίου ανοίγει και πάλι η ουδέτερη ζώνη, με τους πρόσφυγες να περνούν τα σύνορα με ρυθμό 1.000 την ημέρα.
Από τις ΗΠΑ γίνεται γνωστό ότι το Ισλαμικό Κράτος έχει τη δυνατότητα να τυπώνει πλαστά συριακά διαβατήρια. Έχει ήδη αποκαλυφθεί ότι ένας από τους τρομοκράτες της 14ης Νοεμβρίου στο Παρίσι είχε περάσει από την Ελλάδα.
Στις 28 Νοεμβρίου 2015, η Δαμασκός ανακοινώνει ότι «οι τουρκικές αρχές εσκεμμένα δημιουργούν μια κατάσταση χάους σε επίπεδο ασφάλειας στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία με αποτέλεσμα να βοηθούν στην ελεύθερη μετακίνηση των τρομοκρατών από τη Συρία στην Ευρώπη προκειμένου να διαπράξουν τρομοκρατικά εγκλήματα».
Έκαναν την Ελλάδα «ασφαλή δίοδο»
Αλλά στις 13 Δεκεμβρίου 2015, η Απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρει:
«Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες αλληλέγγυους πολίτες, που σε καθημερινή βάση στέκονται στο πλάι των προσφύγων. Στηρίζουμε μια συγκροτημένη διαδικασία επανεγκατάστασης απευθείας από την Τουρκία προς την Ευρώπη και ταυτόχρονα μετεγκατάστασης για όσους ήδη έχουν περάσει στην Ελλάδα προς άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η ασφαλής δίοδος για τις προσφυγικές ροές είναι ο μόνος τρόπος προστασίας της ανθρώπινης ζωής και καταπολέμησης της παράνομης διακίνησης των προσφύγων και των μεταναστών. Πέρα από την υποχρέωση της Ελλάδας να διασφαλίσει την ασφαλή δίοδο των προσφύγων προς την υπόλοιπη Ευρώπη, η χώρα μας οφείλει να αναλάβει το μερίδιο της ευρωπαϊκής ευθύνης που της αναλογεί και να δημιουργήσει (νομικά και τεχνικά) τις απαραίτητες συνθήκες κοινωνικής ένταξης όσων προσφύγων αναλογούν στην Ελλάδα, με βάση τη συμφωνία για την μετεγκατάσταση».
Καταλάβατε;
Και στις 24 Δεκεμβρίου 2015, έρχονται τα επίσημα στοιχεία μέσω Αθηναϊκού Πρακτορείου:
«Σύμφωνα με στοιχεία του Λιμενικού Σώματος που έχει στη διάθεσή του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, οι μετανάστες που έχουν περάσει στην Ελλάδα ή έχουν μετακινηθεί κάποιοι από αυτούς σε χώρες της Ευρώπης από τις αρχές του 2015 έως τις 21 Δεκεμβρίου, ανέρχονταν σε 804.465, εκ των οποίων οι μισοί, 457.149, ήταν πρόσφυγες από τη Συρία. Συνολικά, 77 εθνικότητες απαρτίζουν το σύνολο των υπόλοιπων οικονομικών μεταναστών.
Από τις αρχές του έτους έως τις 21 Δεκεμβρίου έχουν καταγραφεί από τα διάφορα κέντρα των τοπικών λιμενικών Αρχών στα νησιά 347.316 άτομα που δεν αποτελούν πρόσφυγες από τη Συρία, αλλά είναι οικονομικοί μετανάστες από αραβικές και αφρικανικές χώρες. Για τους οικονομικούς μετανάστες, ορισμένες από τις περιπτώσεις κρίνονται απελάσιμες και ορισμένες μη απελάσιμες».
Στις 28 Δεκεμβρίου 2015 ανακοινώνεται πως καθημερινά φθάνουν στη Λέσβο 2.500 άνθρωποι και στη Χίο 500.
Την τελευταία μέρα του χρόνου γίνεται γνωστό ότι το 2015 στη Συρία έχασαν τη ζωή τους 55.000 άνθρωποι – ενώ το 2014 οι νεκροί είχαν ξεπεράσει τις 76.000.
Το 2013 και το 2014 παραμένουν οι πιο αιματηρές χρονιές του πολέμου…
Αλλά έπρεπε να έλθουν στην εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για να προκληθεί το απόλυτο χάος, να μας κλείσουν τα βόρεια σύνορα και να ψηφιστεί (τον Απρίλιο του 2016) ο νόμος που αποτέλεσε το μεγαλύτερο προσκλητήριο.
Ένας νόμος που «δούλεψε» επί τρία χρόνια και του οποίου τις συνέπειες βιώνουμε σήμερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου