Όλα στη Δικαιοσύνη, και ας γίνουμε… «κράτος δικαστών»

Γιάννης Σιδέρης

«Όλα εδώ πληρώνονται»! Η αλήθεια είναι ότι δεν συμβαίνει πάντα, αλλά μάλλον συμβαίνει συχνά για να έχει κατασταλάξει η λαϊκή θυμοσοφία. Και αυτό συμβαίνει στον Μητσοτάκη. Η αιτία ξεκινάει από την απόφασή του να διαγράψει με μονοκοντυλιά τα πεπραγμένα του ΣΥΡΙΖΑ, της πιο αντιθεσμικής κυβέρνησης της μεταπολίτευσης.

Εκείνη η απόφασή του, η οποία εμπεριέχεται στις φράσεις της ΔΕΘ το 2019 «δεν θα κάνω τη Βουλή βιομηχανία Εξεταστικών», και «κλείνουμε τα κεφάλαια εκείνης της περιόδου και κοιτάμε μπροστά», είναι το απόσταγμα των σημερινών. Είναι το ελληνικό «παπικό συγχωροχάρτι» που έδωσε άνευ αντιτίμου - τουλάχιστον ο Πάπας τα χορηγούσε έναντι χρημάτων, υποσχέσεων ή άλλων παραχωρήσεων. Εν προκειμένω στην πολιτική οι παραχωρήσεις λέγονται «deal», που μάλλον δεν έκανε με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αν η αντιθεσμικότητα κυοφορήθηκε και στην δική του κυβέρνηση, όπως καταγγέλλεται τελευταία, είναι θέμα δικαιοσύνης να επιληφθεί. Όπως ήταν όμως και για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ουδέν πλήρωσε. Ο νυν Πρωθυπουργός δεν έκανε εξεταστική και για τα πλέον στοιχειώδη. Ας πούμε για την περήφανη διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου. Δεν ήταν το θέμα μας να τιμωρηθούν κάποιοι. Ήταν κάτι ουσιαστικότερο: Να μάθουμε τι ακριβώς έγινε και πόσα δις μας στοίχισε.

Την ίδια άποψη διατυπώναμε και επί ΣΥΡΙΖΑ. Ταχθήκαμε υπέρ της άποψης της Φώφης Γεννηματά να γίνει εξεταστική για την οικονομία από το 2000. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ μικροπολιτικά (φτηνιάρικα θα λέγαμε) ήθελε μόνο για την περίοδο που ο Παπανδρέου μας έβαλε στα μνημόνια. Και πάλι δεν το υποστηρίζαμε τότε για να τιμωρηθεί κάποιος. Αλλά γιατί θα ήταν ακτινογραφία της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Θα έτεμνε τα λάθη και τις παραλείψεις, τις ανορθολογικές στοχεύσεις, το υπερκαταναλωτικό και στρεβλό αντιπαραγωγικό μοντέλο που στήθηκε.

Αλλά για να γίνει αυτό χρειαζόταν η συγκατάθεση μιας μεγάθυμης Αριστερά. Η οποία δεν ξέρουμε αν υπάρχει ή αν υπήρξε ποτέ, αλλά αυτή την εικόνα μας έχει κληροδοτήσει η μυθολογία 70 τουλάχιστον χρόνων. Και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν.

Αντί του αναμενόμενου, είδαμε κομπορρημονούντες, μίζερους, εκδικητικούς, απαίδευτους, ανίερους, νεανίσκους ( ακόμη και τραμπουκίζοντες μεσήλικες στα κοινωνικά δίκτυα), οι οποίοι εκ του ασφαλούς, και κάνοντας παντιέρα τις θυσίες των προπατόρων τους, διεκδίκησαν ένα «ηθικό πλεονέκτημα» που οι ίδιοι ποτέ δεν κατέκτησαν. Τώρα παρουσιάζονται ως επίδοξοι τιμωροί συμπεριφορών που - και - οι ίδιοι διέπραξαν (ε, κε Πιτσιόρλα;).

Ο χρόνος ως τις εκλογές πλέον είναι λίγος. Έστω και σε αυτή τη μικρή διάρκεια, ας επιληφθεί η Δικαιοσύνη για όλα όσα καταγγέλλονται από όλες τις πλευρές και για όλες τις πλευρές. Γιατί όσοι έμειναν ατιμώρητοι σήκωσαν κεφάλι με περίσσιο θράσος, με αναισχυντία και τοξικότητα. Η τελευταία απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου για την σκευωρία της Novartis το επιβεβαιώνει. Κάποιοι που έστησαν κρεμάλες σε δημόσια θέα για τους πολιτικούς τους αντιπάλους, έπεσαν στα πολύ μαλακά. Και κάποιοι που έπαιξαν τον ρόλο των ιμάντων μεταφοράς, πέρασαν αβρόχοις ποσί.

Εάν επικρατήσει η απόλυτη νομιμότητα είναι σίγουρο ότι θα αρχίσουν (από τους διαχρονικά σκόπιμους ευαίσθητους) οι οιμωγές και οι «δημοκρατικές ανησυχίες» ότι ο Μητσοτάκης δημιουργεί «κράτος δικαστών». Μα ούτως ή άλλως ό,τι και να κάνει θα βρίσκεται «εν αδίκω». Στα δίκτυα φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ θα τον ενοχοποιούν για όλα. Είτε (παράδειγμα) για την ελευθερία του τύπου, για την οποία ανθρώπινα δίκτυα δικαιωματικών ομάδων και «αλληλέγγυων νοοτροπιών» στην Ευρώπη, θα κατατάσσουν τη χώρα στο 108 της λίστας ελευθερίας. Τη χώρα που ο καθένας γράφει ό,τι θέλει, που Αυγή, Κόκκινο, και ΕφΣυν, συμμετείχαν «στη λίστα Πέτσα», και στην οποία το «Μακελειό» αναρτάται ανενόχλητο στα περίπτερα.

Είτε θα κατηγορηθεί για «πνιγμούς» μεταναστών από το Λιμενικό, είτε για - προς απόδειξιν - αντιθεσμικές συμπεριφορές. Γι’ αυτό το μόνο που θα μπορούσε να τα λύσει όλα, θα ήταν η παραπομπή κάθε υπόθεσης στη Δικαιοσύνη. Αλλά άμεσης παραπομπής. Και όταν πρόκειται για θέματα δημοσίου συμφέροντος, αυτή να δράσει άμεσα και να μην τα παραπέμπει στις ελληνικές καλένδες. Όσοι φταίνε, κυβέρνηση ή τα εκτελεστικά όργανα της αντιπολίτευσης, να υποστούν τα νόμιμα. Γιατί αν περιμένουμε πότε θα έρθει στη χώρα ο πολιτικός πολιτισμός με υγιείς συμπεριφορές… θα περιμένουμε δεκαετίες.

liberal.gr