Στις 17 Μαίου 1937 ο Ιωάννης Μεταξάς μειώνει τα αγροτικά χρέη και απαλλάσσει τους αγρότες από τη μάστιγα της τοκογλυφίας.
Η
ρύθμιση (διαγραφή) των αγροτικών χρεών προς τους ιδιώτες τοκογλύφους
που δάνειζαν (και που σχεδόν πάντα έπαιρναν για αντάλλαγμα τη γη τους
όταν οι αγρότες δεν είχαν λεφτά να πληρώσουν..), έγινε με τον
Αναγκαστικό Νόμο 677 «Περί Ρυθμίσεως Χρεών», όπου ο νόμος αυτός
προέβλεπε την οριστική διαγραφή όλων των καθυστερημένων τόκων στα
ιδιωτικά χρέη που αφορούσαν την περίοδο προ της 1/1/1935 και καθιέρωσε
αποπληρωμή του κεφαλαίου σε 12 ετήσιες δόσεις με τόκο 3%.
Έκτοτε,
ο δανεισμός των αγροτών γινόταν από κρατικούς πιστωτικούς οργανισμούς
-κυρίως από την Αγροτική Τράπεζα- και τα επόμενα έτη αυξήθηκε κατακόρυφα
η αγροτική παραγωγή της χώρας, με αποτέλεσμα, αφενός μεν την επίτευξη
της αυτάρκειας και αφετέρου δε την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των
αγροτών.
Μεταπολεμικά, το ίδιο έπραξε και ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, χαρίζοντας τα αγροτικά χρέη.
Δύο στα δύο, λοιπόν, δύο «δικτάτορες» ήταν οι ευεργέτες των αγροτών στην Ελλάδα.
Και πολλοί «δημοκράτες», οι δήμιοι τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου