ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ ΔΩΣΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!!!

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΠΙΝΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

Η ελληνική γραμματεία και λογοτεχνία είναι πολυεπίπεδη. Ένα έργο δεν εξαντλείται με την πρώτη ανάγνωση. Άλλωστε, τι μπορεί να συναγωνισθεί την ποίηση, την μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας; Ποιος μπορεί να σταθεί δίπλα στον χαρισματικό Όμηρο, όταν περιγράφει την εικόνα ενός πλοίου που σχίζει τα κύματα και με τις λέξεις που χρησιμοποιεί σε κάνει να ακούς το πάφλασμα της θάλασσας στην πλώρη;;. Γλώσσα που μιμείται την φύση και είναι γέννημά της. Καμία γλώσσα δεν έχει τον πλούτο της αρχαίας ελληνικής γιατί είναι η ευγενέστατη από όλες τις ανθρώπινες γλώσσες, που σε όλα τα εσωτερικά της μέρη έχει στο έπακρο την συμμετρία και αρμονία.

Όλος ο κόσμος έχει διαπεραστεί από το Ελληνικό πνεύμα. Δεν υπάρχει πολιτισμένη γλώσσα, εκτός από την Κινεζική, στην οποία τα πιο βασικά πράγματα της πνευματικής ζωής να μην εκφράζονται με Ελληνικές λέξεις, χωρίς καν να υπάρχουν αυτές οι έννοιες με άλλες λέξεις σ’ αυτές τις γλώσσες. Θέατρο, δράμα, τραγωδία, κωμωδία, ποίηση, λυρική, λογική, ηθική, φιλοσοφία, πολιτική, δημοκρατία, μουσείο, γυμνάσιο… δεν έχουν στις ευρωπαϊκές γλώσσες αντίστοιχες, που σημαίνει, ότι αυτές οι έννοιες δεν υπήρχαν στη συνείδηση των λαών… Παντού είναι παρόντες οι Έλληνες.

Οι βάσεις και ο εξοπλισμός του επιστημονικού λεξιλογίου ήλθαν από την Ελλάδα ακόμη και στην Αρχαιότητα. Τα δάνεια όμως από την Ελληνική εξακολούθησαν ακόμη και μετά θάνατο της ελληνικής επιστήμης, και όχι μόνο από συνήθεια. Συνέχισαν, διότι η ελληνική γλώσσα προσφέρεται με αξιοθαύμαστο τρόπο, πολύ περισσότερο απ’ ό,τι η λατινική, για την δημιουργία νέων λέξεων ανάλογα με τις ανάγκες.  

Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μία σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική, ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα. Κατά βάθος παρουσιάζει ομοιογένεια και είναι περισσότερο πλούσια της γερμανικής, είναι διαυγής όπως η γαλλική, πιο πολύ ευλύγιστη από την ιταλική και πιο αρμονική από την ισπανική και δεν της λείπει τίποτε για να θεωρηθεί ως η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης. Είναι υπέροχο να γνωρίζει κανείς αυτήν την μυθική γλώσσα που γέννησε όλες τις άλλες.

Ο Ιταλός καθηγητής, ποιητής και Ακαδημαϊκός, Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας για την διάδοση του Πολιτισμού Φραγκίσκος Λιγκόρα δήλωσε τον Μάρτιο του 1997 στο Πάντειο: «Έλληνες να είστε υπερήφανοι που μιλάτε την ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείται, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριά σας για το παγκόσμιο πολιτισμό. Ζωντανέψτε τους αρχαίους σας συγγραφείς, κάνετε γνωστό τον συλλογισμό τους.»

Και ο Μάριος Πλωρίτης έγραψε για την γλώσσα μας στο «ΒΗΜΑ» της 15/1/1995: «Οι αρχαίοι Έλληνες έπλασαν μια γλώσσα, που στα όριά της έφθασαν στα πέρατα του κόσμου. Οι ξένοι την μελετούν, την μιμούνται, την χρησιμοποιούν για να πλουτίσουν τις δικές τους γλώσσες. Πανάξιος ο μισθός τους. Κι εμείς όχι μόνο δεν τη ν «επισκεπτόμαστε», αλλά την αγνοούμε, την περιφρονούμε, την κακοποιούμε, χωρίς όρια. Άξιος κι εμάς ο μισθός μας, όπως όλων των απαίδευτων και άσοφων».

Ο επιφανής Γερμανός φιλόσοφος Martin Heideggen διακήρυττε ότι: «Η αρχαία Ελληνική γλώσσα, ανήκει στα πρότυπα, μέσα από τα οποία προβάλλουν οι πνευματικές δυνάμεις της δημιουργικής μεγαλοφυΐας, διότι αναφορικά προς τις δυνατότητες που παρέχει στην σκέψη, είναι η πιο ισχυρή και συνάμα η πιο πνευματώδης απ’ όλες τις γλώσσες του κόσμου».

Ο Ισπανός συγγραφέας και πολιτικός Federico Krutwig Sagredo (15.5.1921 - 15.11.1998), ο οποίος υπήρξε άριστος γνώστης 17 γλωσσών, ο ιδρυτής και πρώτος πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Χώρας των Βάσκων προτιμούσε να εκφράζει τις ιδέες του, τόσο γραπτώς όσο και προφορικώς, στην Αρχαία Ελληνική, γιατί «η μελέτη και η χρήση αυτής της διεθνούς γλώσσας», όπως δήλωνε, «καθιστά τον άνθρωπο ικανό να αγγίξει τα ανώτατα πνευματικά επίπεδα».

Στο βιβλίο του με τίτλο «El Milagro Griego» (το Ελληνικό Θαύμα) γράφει ότι: «Η Ελληνική παιδεία και ο Ελληνικός πολιτισμός έγιναν παγκόσμιοι και οι Ευρωπαίοι δυνάμεθα επιτέλους να λέμε ότι είμεθα Έλληνες από απόψεως παιδείας και μορφώσεως. Διότι αν εμείς οι Ευρωπαίοι απαρνηθούμε την Ελληνική παιδεία και την κλασική Ελληνική γλώσσα, απαρνούμεθα την εθνική μας και ανθρώπινη ουσία». Και στην συνέχεια αποφαίνεται ότι: «Το να μιλά κανείς για ενωμένη Ευρώπη χωρίς Ελληνική Γλώσσα είναι σαν να μιλά με ένα τυφλό για χρώματα. Δεν μπορεί να επέλθει μια νέα αναγέννηση εάν δεν πάμε στις πηγές. Εννοούμε σαφώς την Ελληνική Γλώσσα, την οποία ευρίσκομε μερικώς σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, με την μορφή των επιστημονικών και τεχνικών όρων αλλά και λέξεων της πνευματικής ζωής, ακόμη και της καθημερινής ομιλίας, διότι αυτή αποτελεί την γεννήτορα γλώσσα των Ευρωπαϊκών γλωσσών».