Οι υπερκομματικές αθλιότητες που ακούστηκαν στο ΕΛΙΑΜΕΠ

Σταύρος Καλεντερίδης

Νομίζω πως όλοι γνωρίζουν τι εστί πραγματικά ΕΛΙΑΜΕΠ, και δεν εκπλήσσεται κανείς με το αναμενόμενα ανθελληνικό πρόσημο της εκδήλωσης με τίτλο «Μας συμφέρει η Χάγη;», που πραγματοποιήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου στην Αθήνα.

Ούτε βέβαια πρέπει να μας εκπλήσσει η αναμενόμενα εθνοβόρα απάντηση της εκδήλωσης στο ερώτημα του τίτλου της, αν αναλογιστεί κανείς τους ομιλητές της: Γ. Παπανδρέου, Ν. Μπακογιάννη, Γ. Κατρούγκαλος και Χ. Ροζάκης. Άλλωστε η κ. Μπακογιάννη το ξεκαθάρισε πως ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ
ομονοούν για την προσφυγή στη Χάγη. Αυτά να τα ακούν οι ψηφοφόροι των τριών κομμάτων..
Αυτό όμως που πραγματικά συνέβη ήταν δίχως προηγούμενο. Αντί για τις αναμενόμενα μειοδοτικές τους θέσεις περί Χάγης, φιλοτουρκισμού, κτλ., η ανωτέρω ομάδα επιδόθηκε σε συναυλία ανθελληνισμού! Ας αντικρίσουμε λοιπόν κατάματα τον «πάτο του βαρελιού» – τις δηλώσεις αυτών των ανθρώπων που πέρασαν δυστυχώς από τις υψηλότερες θέσεις ευθύνης της πατρίδας μας.
ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Πρώτος λοιπόν πήρε τον λόγο ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος όσο διάβαζε την έτοιμη και προκατασκευασμένη του ομιλία, φάνηκε ιδιαίτερα μετριοπαθής. Όταν όμως, στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, αφέθηκε ελεύθερος να αναπτύξει τη δική του σκέψη, έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Εν πολλοίς, ο πρώην πρωθυπουργός, εξύμνησε το ναυάγιο του Ελσίνκι και την αρρωστημένη σύλληψη υποστήριξης κάποιας δήθεν ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας. Στη συνέχεια επιχείρησε να δέσει τη μοίρα της χώρας μας με το κάλεσμα του Ελσίνκι για προσφυγή στη Χάγη. Αναλυτικότερα:
Παπανδρέου: «Είναι λόγια του αέρα η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας εάν δεν μπορεί να μας πει, όποιος την προτείνει, πώς θα αντιμετωπίσουμε τα πιθανά σενάρια μετά από την οριοθέτησή της, διασφαλίζοντας της εθνικής μας κυριαρχίας».
Δηλαδή ένας πρώην πρωθυπουργός υποστηρίζει πως η πατρίδα μας είναι αδύναμη να υποστηρίξει τα εθνικά της δικαιώματα; Και αν ισχύει κάτι τέτοιο, ποιος είναι υπεύθυνος για αυτή την άθλια κατάσταση της Ελλάδας που περιγράφει; Δεν είναι και ο ίδιος συνυπεύθυνος και δεν πρέπει να πληρώσει το τίμημα της κατάστασης που περιγράφει; Το τραγικό είναι πως η κ. Μπακογιάννη έσπευσε να συμφωνήσει μαζί του. Αυτό που όμως αμέλησε να αναφέρει, είναι πως ως πρώην ΥΠΕΞ, έχει και αυτή ευθύνη και πρέπει εξίσου να λογοδοτήσει.
Παπανδρέου: «Μου είχε κάνει έκπληξη όταν ο Ισμαήλ Τζεμ μου εξήγησε πως στην Τουρκία φοβούνται την ύπαρξη ενός ορθόδοξου τόξου συμμαχίας, με Ρωσία, Αρμενία, Ουκρανία, Βουλγαρία, Κύπρο, Ελλάδα. Μου είπε μας έχετε περικυκλώσει. Κάτι τέτοιο βέβαια, δεν υπάρχει ουσιαστικά».

Απίστευτη παραδοχή Έλληνα πολιτικού, που αποκαλύπτει τις συμμαχίες της χώρας μας, ή μάλλον την ανυπαρξία αυτών, από δημόσιο κιόλας βήμα! Θα μπορούσε να ήταν μια απλή γκάφα, αν ο κ. Παπανδρέου δεν είχε υπάρξει διαχρονικά επιζήμιος για την πατρίδα μας.

Παπανδρέου: ««Δεν πρέπει να έχουμε φοβική στάση έναντι μιας πιθανούς προσφυγής στο Δικαστήριο της Χάγης».
Εδώ το πολιτικό σύστημα θέλει να κρύψει το δικό του φοβικό σύνδρομο απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, η οποία τους παγώνει το αίμα και τρέμουν να ανακηρύξουν ΑΟΖ ή/και να επεκτείνουν τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ.. Από το φόβο του λοιπόν, ο Παπανδρέου χαρακτηρίζει «φοβικό σύνδρομο» την αποφυγή της Χάγης. Δεν είναι όμως φοβικό σύνδρομο. Εθνική θέση είναι.
ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Τη σκυτάλη ανέλαβε η κ. Μπακογιάννη η οποία συνηγορούσε τακτικά υπέρ του Παπανδρέου, ενώ οι δυο τους φάνηκε πως συμφωνούσαν σε όλα. Μάλιστα, φαινόταν πως ο ένας υποστήριζε τον άλλο στα διάφορα θέματα, εκ περιτροπής.
Όπως ήταν αναμενόμενο η πρώην ΥΠΕΞ, υποστήριξε πλήρως το πεθαμένο ΠΑΣΟΚικό Ελσίνκι και την προσφυγή μας στη Χάγη. Οι παραδοχές της ωστόσο υπήρξαν σκανδαλώδεις και αποκαλυπτικές:
Μπακογιάννη: «Είχαμε συζητήσει εκτενώς για τα Ελληνικά χωρικά ύδατα, και είχαμε φτάσει σε προχωρημένο επίπεδο συμφωνίας με τους Τούρκους».
Τις λεπτομέρειες της προδοτικής «συμφωνίας», την οποία ποτέ δεν πέρασαν από τους πολίτες, έσπευσε να διευκρινίσει ο συνένοχος Παπανδρέου, ομολογώντας πως «οι διερευνητικές είχαν καταλήξει στην επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. όπου δεν γειτνίαζε η Ελλάδα με την Τουρκία, και σε λιγότερα μίλια όπου βρίσκονταν απέναντι οι τουρκικές ακτές, για να έχουν πρόσβαση στα διεθνή ύδατα οι Τούρκοι»! Πρόκειται περί υπερκομματικής προδοσίας. Λες και είναι υποχρεωμένη η Ελλάδα να συναποφασίσει με τους Τούρκους και να πάρουμε την άδειά τους για τα δικαιώματά μας, και μάλιστα να τα περιορίσουμε επειδή αυτοί το απαιτούν! Η ξεφτίλα των πολιτικών μας, και με παραδοχή των ιδίων, δεν έχει τελικά όριο.