Θυμηθείτε τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα τη νύχτα της μεγάλης τραγωδίας στο Μάτι, να κάθεται στην ίδια θέση με αυτήν που καθόταν πριν λίγες ώρες στην Καλαμάτα προκειμένου να ενημερωθεί για το τραγικό ναυάγιο στα διεθνή χωρικά ύδατα. Το ίδιο απορημένο ύφος, παρόμοια γλώσσα του σώματος, με μια διαφορά: αυτήν τη φορά δεν ρωτούσε πότε θα σηκωθούν τα αεροπλάνα, αλλά τι έκανε το αεροπλάνο που πετούσε πάνω από το πλοίο-φέρετρο, αφήνοντας και πάλι αιχμές για το Λιμενικό.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πήγε να δώσει άλλη μια παράσταση, όπως τότε στο Μάτι, αλλά δεν πρόβλεψε ότι με το ύφος του και τις «πονηρές» ερωτήσεις προς τον υπηρεσιακό υπουργό Τουρνά

αποκάλυψε τις προθέσεις του: δεν πήγε να ενημερωθεί και στη συνέχεια να εκφράσει την εμπιστοσύνη του στις λιμενικές Αρχές, κατ’ επέκταση να κλείσει κάθε συζήτηση που κάποιοι κύκλοι ετοιμάζονται να ανοίξουν επιρρίπτοντας ευθύνες στην Ελλάδα, αλλά για να βάλει στο κάδρο τη χώρα με «πνευματώδεις» ερωτήσεις και εντελώς αυθαίρετα συμπεράσματα.

Αυτή είναι η σοβαρή πλευρά ενός ανθρώπου που διετέλεσε πρωθυπουργός και, αν μη τι άλλο, όφειλε να προσέχει λέξη - λέξη αυτά που λέει. Ελπίζουμε να μη ληφθούν σοβαρά οι απόψεις του από τα διεθνή ΜΜΕ, αν και κάποιοι ήδη τρίβουν τα χέρια τους. Υπάρχει, όμως, και η αστεία πλευρά που θυμίζει τα έργα του Καραγκιόζη: του λαϊκού ήρωα που είχε γίνει γιατρός, δάσκαλος, φούρναρης, πυροσβέστης, μέχρι και πρωθυπουργός, αλλά δεν πρόλαβε να γίνει εμπειρογνώμονας.

Easy Writer