Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2023

ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΟΙ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΡΕ ΠΑΠΑΡΑ😝😝Θ. Καρτερός για ΣΥΡΙΖΑ: Κύματα γελοιότητας μουλιάζουν την Αριστερά

 Στα παπούτσια του ψηφοφόρου του ΣΥΡΙΖΑ που είναι αντιμέτωπος με τον αλληλοσπαραγμό που βρίσκεται σε εξέλιξη στο κόμμα προσπαθεί να μπει με άρθρο του στην εφημερίδα Αυγή ο Θανάσης Καρτερός, ένας εκ των στενών συνεργατών του Αλέξη Τσίπρα ότνα αυτός ήταν πρωθυπουργός. 

«Η Αριστερά, οι αξίες, η κοινωνία, η συλλογικότητα, η συντροφικότητα έχουν μουλιάσει σε κύματα γελοιότητας. Τόσο βίαια και τόσο μαζικά, που προσθέτουν κάτι νέο στις Πολιτικές και Κοινωνικές Επιστήμες: η γελοιοποίηση είναι κολλητική. Είναι ένα είδος ασυγκράτητου ιού, που, όταν εισέλθει σε έναν πολιτικό ή κοινωνικό σχηματισμό, μεταδίδεται τάχιστα, ρίχνει στο καναβάτσο με πυρετό της γλώσσας και γιουσουρούμ της σκέψης ακόμα και ανθρώπους κατά τεκμήριο σοβαρούς. Μια επιδημία που κανένας γιατρός και καμιά έκκληση αυτοσυγκράτησης δεν φαίνονται ικανοί να αντιμετωπίσουν» γράφει χαρακτηριστικά ο κ. Καρτερός.

«Ένας γελοιοποιείται, εκατό κολλάνε. Τραμπ, Πέπε Γκρίλο, Στάλιν, κάτω ο αρχηγός, ζήτω ο αρχηγός, έξω ο αρχηγός, μέσα ο αρχηγός, συνέδριο χθες, έξω τώρα οι Αμερικανοί, μέσα τώρα οι πολισμάνοι. Κατά κύματα επέλαση του ιού. Κι αν δεν κλείσεις αυτιά και μάτια, πριν αλέκτορα φωνήσαι θα βρεθείς στο τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» συνεχίζει ο Θανάσης Καρτερός και καταλήγει:

«Κανένα στόμα δυστυχώς δεν το ’βρε και δεν το ’πε ακόμα πώς θεραπεύεται αυτό το κακό. Κι έτσι, σε ψηφοφόρους και πιστούς δεν μένει μπροστά στην ακράτεια γελοιοποίησης παρά το προφανώς απρόσφορο παράπονο: Εμείς, ρε παιδιά, τι φταίμε;»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου