Η ιστορία
μας έχει διδάξει και είναι αμείλικτη με όσους αγνοούν τα διδάγματά της,
ότι οι εξουσίες και τα κομματικά συμφέροντα είναι πρόσκαιρα. Το μέλλον
όμως της πατρίδας είναι πρωταρχικό μέλημα με διάρκεια στους αιώνες.
Σήμερα έχουμε πλέον πειστεί ότι οι κυβερνώντες είναι αδίστακτοι και
συγχρόνως ανίκανοι. Τους ενώνει το μίσος για τους πολιτικούς τους
«εχθρούς», τους τυφλώνει το πάθος τους για την εξουσία.Κατά το μαραθώνιο των είκοσι ωρών στη Βουλή, πέτυχαν να εκθέσουν σε κοινή θέα, για μια ακόμη φορά, το πόσο επικίνδυνοι είναι.
Η πολιτική διαχείριση του υπαρκτού σκανδάλου της Novartis
υπήρξε, κατά γενική ομολογία, άθλια και εντόνως διχαστική.
Η πολιτική σύγκρουση που ακολούθησε, έκανε πράξη το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν».
Ωστόσο η ελληνική πολιτική σκηνή δεν παύει να απογοητεύει. Με ευθύνη της κυβέρνησης, Πολιτική και Δικαστική εξουσία βρίσκονται στο μάτι του κυκλώνα.
Ενώ τα περισσότερα προβλήματα της χώρας απορρέουν από διαχρονική ασθένεια, το πολιτικό σύστημα όχι μόνο δε βελτιώνεται, αλλά καταφέρνει να αναπαράγει συνεχώς τις ίδιες αδυναμίες.
Η συζήτηση στη Βουλή για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση Novartis, προσφέρεται για πολλά συμπεράσματα.
Η κυβερνητική πλειοψηφία κατάφερε ένα υπαρκτό σκάνδαλο διαφθοράς, να το μετατρέψει σε σκάνδαλο πολιτικής σκανδαλολογίας, το οποίο διαμορφώνει συνειδήσεις και αντιλήψεις. Μια κατάσταση που οδηγεί σε υπονόμευση της πολιτικής, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε υπονόμευση της δημοκρατίας.
Όπως αποδείχθηκε από τη συζήτηση, η ενασχόληση με την πολιτική καταλήγει να αφορά αποκλειστικά όσους είναι φτιαγμένοι από κυνισμό, αλαζονεία και πάσης φύσεως ανεπάρκειες.
Έτσι, η πολιτική κινδυνεύει να γίνει υπόθεση των φανατικών, παίρνοντας παράλληλα αποστάσεις από την κοινωνία.
Το αίμα στην αρένα απομακρύνει τους ιδεαλιστές και αποτρέπει τη συμμετοχή ικανών ανθρώπων που θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανανέωση της πολιτικής, να συμβάλουν στην ανόρθωση της χώρας.
Και τούτο διότι, εκτός από το πάθος, την κρίση και την υπευθυνότητα που πρέπει να διαθέτει ο πολιτικός στη χώρα μας, απαιτείται και η αντοχή στη συνεχή συκοφάντηση.
Η πολιτική όμως πρέπει να διαθέτει τις δομές και τους κανόνες εκείνους που θα καθοδηγούν την συμπεριφορά όλων, με τρόπο που δεν θα επιτρέπει την ασυδοσία των πολιτικών.
Ποιος όμως θα αναλάβει να αντιστρέψει το κλίμα, πείθοντας ότι ο σεβασμός στους θεσμούς είναι εξίσου ανθεκτικός, με την προσπάθεια απαξίωσής του;
Το κουτί της Πανδώρας έχει ήδη ανοίξει. Και ο τελευταίος πολίτης αντιλαμβάνεται ότι το εσωτερικό μέτωπο των σκανδάλων που άνοιξε η κυβέρνηση, καθώς και η ιστορία δίωξης των πολιτικών της αντιπάλων, διαμορφώνουν ένα εκρηκτικό κλίμα.
Γίνεται πλέον σε όλους φανερό, ότι όσο ο ελληνικός λαός θα ψηφίζει με κριτήρια ευκαιριακά και με επιπολαιότητα ανηλίκου, η χώρα θα υποφέρει, το πολιτικό κλίμα θα βαραίνει και δεν θα αφήνει περιθώρια συνεννόησης του πολιτικού κόσμου.
Ελπίζουμε ότι μια μέρα η πολιτική δεν θα παράγει απλώς την ανικανότητά της, αλλά θα αναζητεί λύσεις για μια χώρα καταχρεωμένη, κουρασμένη και διχασμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου