Θανάσης Τσεκούρας
To ερώτημα αν και πότε θα φύγει ο Π. Καμμένος από την κυβέρνηση δέχεται
μία και μόνη απάντηση: όταν (και αν) βρει την επόμενη δουλειά. Μέχρι
τότε όσες κρίσεις, πραγματικές ή τεχνητές, δημιουργηθούν με τον
συνέταιρό του θα καταλήγουν σε διευθέτηση.
Πραγματικά, όσοι κάθε τόσο προεξοφλούν μείζονες κυβερνητικές ανατροπές και αποχώρηση του Π. Καμμένου από την κυβέρνηση αρνούνται πεισματικά να κατανοήσουν τη φύση των πραγμάτων.
Οι ΑΝ.ΕΛ. δεν ήταν ποτέ και δεν έγιναν ένας φυσιολογικός πολιτικός οργανισμός. Ενα κλασικό κόμμα με δομές, αρχές, ιδεολογία και πολιτική πρόταση. Από τη ληξιαρχική πράξη γέννησής τους ήταν ένα κόμμα-εταιρεία. Διαμαρτυρόμενοι και περιθωριακοί της Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά το δημιούργησαν. Με πιστοποιητικό γέννησης ότι η Ν.Δ. τούς είχε εξορίσει στο πολιτικό περιθώριο. Αν ο τότε πρωθυπουργός τούς είχε μεταχειριστεί διαφορετικά, τους είχε χρησιμοποιήσει στο κέντρο της διακυβέρνησης, ακόμη στη Ν.Δ. θα είχαν μείνει.
Οι διάφορες σημαίες που σήκωσαν στη συνέχεια, η αντιμνημονιακή και η «πατριωτική», νοικιάστηκαν στην πορεία για να ντύσουν το κόμμα-εταιρεία με κάποια ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά.
Τα εταιρικά συμφέροντα τους οδήγησαν στον συνεταιρισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με μια απρόβλεπτη πανουργία της Ιστορίας βρέθηκαν από το περιθώριο της δημόσιας ζωής στα κέντρα της εξουσίας. Ο ίδιος κυνισμός της εξουσίας έφερε τον Π. Καμμένο στην αγκαλιά του Αλ. Τσίπρα και vice versa. Με τον ίδιο κυνισμό ψήφισαν τα πάντα και έκρυψαν τις γελοίες αντιμνημονιακές σημαίες στο χρονοντούλαπο.
Αυτός, λοιπόν, ο συνασπισμός εξουσίας που μας κυβερνά από τη γενέθλια πράξη του ήταν ένας συνεταιρισμός κομμάτων-εταιρειών και συμφερόντων. Αρα η διάλυσή του θα γίνει όταν τα εταιρικά συμφέροντα πλέον δεν θα είναι κοινά. Οταν οι δύο συνέταιροι εξακριβώσουν ότι οι «ισολογισμοί» δεν βγαίνουν.
Ηδη ο Π. Καμμένος με την «καρτουνίστικη» συμπεριφορά του προκαλεί ζημιές στον συνέταιρό του. Το ίδιο και ο Αλ. Τσίπρας με τις περιηγήσεις του στα εθνικά θέματα. Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αλληθωρίζει για νέους εταίρους στην Κεντροαριστερά. Και οι ΑΝ.ΕΛ. αναζητούν χορηγούς για να επενδύσουν πάλι στον στίβο του «υπερπατριωτισμού».
Η προκήρυξη των εκλογών μάλλον θα είναι η κατάλληλη στιγμή για τη διάλυση της κοινοπραξίας. Ούτε νωρίτερα, γιατί δεν το επιτρέπει ο κυνισμός της εξουσίας. Ούτε αργότερα, γιατί τότε δεν θα προλαβαίνουν να οργανώσουν την επόμενη δουλειά.
Πραγματικά, όσοι κάθε τόσο προεξοφλούν μείζονες κυβερνητικές ανατροπές και αποχώρηση του Π. Καμμένου από την κυβέρνηση αρνούνται πεισματικά να κατανοήσουν τη φύση των πραγμάτων.
Οι ΑΝ.ΕΛ. δεν ήταν ποτέ και δεν έγιναν ένας φυσιολογικός πολιτικός οργανισμός. Ενα κλασικό κόμμα με δομές, αρχές, ιδεολογία και πολιτική πρόταση. Από τη ληξιαρχική πράξη γέννησής τους ήταν ένα κόμμα-εταιρεία. Διαμαρτυρόμενοι και περιθωριακοί της Ν.Δ. του Αντ. Σαμαρά το δημιούργησαν. Με πιστοποιητικό γέννησης ότι η Ν.Δ. τούς είχε εξορίσει στο πολιτικό περιθώριο. Αν ο τότε πρωθυπουργός τούς είχε μεταχειριστεί διαφορετικά, τους είχε χρησιμοποιήσει στο κέντρο της διακυβέρνησης, ακόμη στη Ν.Δ. θα είχαν μείνει.
Οι διάφορες σημαίες που σήκωσαν στη συνέχεια, η αντιμνημονιακή και η «πατριωτική», νοικιάστηκαν στην πορεία για να ντύσουν το κόμμα-εταιρεία με κάποια ιδεολογικά και πολιτικά χαρακτηριστικά.
Τα εταιρικά συμφέροντα τους οδήγησαν στον συνεταιρισμό με τον ΣΥΡΙΖΑ. Με μια απρόβλεπτη πανουργία της Ιστορίας βρέθηκαν από το περιθώριο της δημόσιας ζωής στα κέντρα της εξουσίας. Ο ίδιος κυνισμός της εξουσίας έφερε τον Π. Καμμένο στην αγκαλιά του Αλ. Τσίπρα και vice versa. Με τον ίδιο κυνισμό ψήφισαν τα πάντα και έκρυψαν τις γελοίες αντιμνημονιακές σημαίες στο χρονοντούλαπο.
Αυτός, λοιπόν, ο συνασπισμός εξουσίας που μας κυβερνά από τη γενέθλια πράξη του ήταν ένας συνεταιρισμός κομμάτων-εταιρειών και συμφερόντων. Αρα η διάλυσή του θα γίνει όταν τα εταιρικά συμφέροντα πλέον δεν θα είναι κοινά. Οταν οι δύο συνέταιροι εξακριβώσουν ότι οι «ισολογισμοί» δεν βγαίνουν.
Ηδη ο Π. Καμμένος με την «καρτουνίστικη» συμπεριφορά του προκαλεί ζημιές στον συνέταιρό του. Το ίδιο και ο Αλ. Τσίπρας με τις περιηγήσεις του στα εθνικά θέματα. Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να αλληθωρίζει για νέους εταίρους στην Κεντροαριστερά. Και οι ΑΝ.ΕΛ. αναζητούν χορηγούς για να επενδύσουν πάλι στον στίβο του «υπερπατριωτισμού».
Η προκήρυξη των εκλογών μάλλον θα είναι η κατάλληλη στιγμή για τη διάλυση της κοινοπραξίας. Ούτε νωρίτερα, γιατί δεν το επιτρέπει ο κυνισμός της εξουσίας. Ούτε αργότερα, γιατί τότε δεν θα προλαβαίνουν να οργανώσουν την επόμενη δουλειά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου