Έργα και ημέρες της μετακεμαλικής Τουρκίας

Γράφει ο
Γεώργιος Χαροκόπος

Από το 1939 μέχρι σήμερα

«…Όταν οι Έλληνες υπεράσπιζαν τις ορεινές διαβάσεις στην Ήπειρο εναντίον των Φασιστών, υπεράσπιζαν, επίσης, την οδό προς την Τουρκία και την Ισταμπούλ»
Housein C. Yalcin (Radio Angara 25/3/1945) και Εφημερίδα «HABER» κ.α.
Οι Τούρκοι δεν είναι μόνο «δύστροποι γείτονες», όπως τους χαρακτήρισε προ τριετίας περίπου (επιεικώς βέβαια) ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας, αλλά και ασυνεπείς και αγνώμονες έναντι της Ελλάδος καθώς και όλων των συμμάχων του Β΄ Παγκοσμίου.
Στο βιβλίο μας «Αν η Ελλάδα δεν έλεγε ΟΧΙ το 1940», παραθέσαμε σε φωτοτυπία ένα ντοκουμέντο. Πρόκειται για το εβδομαδιαίο εμπιστευτικό Δελτίο παρακολούθησης ανάλυσης Ραδιοφωνικών Εκπομπών από το Συμμαχικό Στρατηγείο Μέσης Ανατολής της περιόδου 24/3-30/3/1945.

Η Ελλάδα είχε απελευθερωθεί – και μετά τα μοιραία και καταστροφικά γεγονότα του Δεκέμβρη 1944, υπήρχε στην χώρα σχετική, αλλά και ανησυχητική γαλήνη, που προηγήθηκε του «εμφυλίου πολέμου» 1946-1949, ο οποίος έδωσε την χαριστική βολή στην πατρίδα μας.

Γιατί εξαιτίας αυτού, καταστράφηκε (εκτός των ποταμών ελληνικού αίματος που χύθηκε), η οικονομία της χώρας, καταβαραθρώθηκαν οι εθνικές μας διεκδικήσεις και χάσαμε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια, που εδικαιούμεθα για τις καταστροφές (ανθρώπινες και υλικές) που είχαμε υποστεί από την καταλυτική μας συμβολή στην νίκη των Συμμάχων, που εκθέτουμε από συμμαχικές πηγές στο παραπάνω βιβλίο μας.

Το πιο αστείο είναι… ότι η Τουρκία παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ειρήνης και αργότερα στην ίδρυση του ΟΗΕ (από 80 χώρες αρχικά) ως σύμμαχος… των μεγάλων συμμάχων μας ενώ οι τελευταίοι μάς έσπρωχναν στην γωνία, εκμεταλλευόμενοι την δύσκολη θέση στην οποία βρισκόμαστε εξ αιτίας του «εμφυλίου» και της έξωθεν επιβολής ορισμένων Βαλκανικών χωρών κατά της χώρας μας. Εχθροί και φίλοι μάς φθονούσαν γιατί εμείς είχαμε πετύχει στην ξηρά τις πρώτες νίκες κατά του Άξονα.

Είχαμε τραυματίσει θανάσιμα το Φασισμό στην Αλβανία και είχαμε πετύχει στην Κρήτη να ανατρέψουμε για πρώτη φορά στην ιστορία του Β΄ Π.Π (μαζί βέβαια με τους Βρετανούς) το Ναζιστικό σχέδιο κατάληψης της Μεγαλονήσου εντός τριών ημερών και την κατάληψη ακολούθως της Κύπρου και όλης της Μέσης Ανατολής. Η γιγαντομαχία της Κρήτης που κατέληξε σε «Πύρρεια» Νίκη των Ναζί, συγκαταλέγεται από τους έγκυρους μεταπολεμικούς Γερμανούς ιστορικούς, ως μία από τις 10 μεγάλες μάχες, που έκριναν την έκβαση του πολέμου στην Ευρώπη (Βλέπε «Decisive battles of W.W.II – The German View» των Η.Α. Jacobsen και J. Rohwen»-
Αγγλική Έκδοση.

Το αστείο, λοιπόν, είναι ότι οι σημερινοί «σύμμαχοί» μας Τούρκοι, που δεν έριξαν ούτε ένα πυροβολισμό κατά τον Β΄ Π.Π., εμφανίστηκαν μεταξύ των νικητών με τις ευλογίες των Δυτικών Συμμάχων και παρά το γεγονός, ότι τους είχαν προδώσει επανειλημμένως κατά τη διάρκειά του, όπως θα δούμε ευθύς αμέσως:

Το αδιάψευστο χρονικό: 

1. 19-10-1939: Αγγλο-Γαλλο-Τουρκικό Σύμφωνο αμοιβαίας βοήθειας. Όταν ήλθε η ώρα να βοηθήσουν, έπραξαν το αντίθετο.

2. 17-2-1941: Τουρκο-Βουλγαρικό Σύμφωνο μη Επιθέσεως.

Οι Τούρκοι δεν δέχονται ούτε τη σμήνη των αεροπλάνων που τους πρόσφεραν οι Βρετανοί για να συμμετάσχουν σε κοινή δράση κατά των Ναζί (Βλέπε το γιατί στο βιβλίο του Γάλλου Ιστορικού Raymon Cartie “La seconde querre Mondiale”).

Προηγουμένως είχαν απορρίψει πρόταση του Τσόρτσιλ να δράσουν από κοινού όπως πρόβλεπε το Βαλκανικό σύμφωνο του 1934 (Ελλάδας – Τουρκίας – Γιουγκοσλαβίας – Ρουμανίας) μετά της Ελλάδος και Γιουγκοσλαβίας (η Ρουμανία είχε ήδη προσχωρήσει εκούσα – άκουσα στους Ναζί στις 7/10/1940) κατά των επερχομένων κατά της Ελλάδος Ναζιστικών στρατιών, μέσω Βουλγαρίας.

Για το Τουρκο-Βουλγαρικό Σύμφωνο 17/2/1941 ο Άγγλος Ιστορικός Christopher Buckley γράφει στο βιβλίο «GREECE AND CRETE» - «ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ»  ότι δε σήμαινε τίποτε άλλο από το ότι η Τουρκία δεν θα θεωρούσε ως CASUS BELLI (αφορμή πολέμου) αν τα Ναζιστικά στρατεύματα περνούσαν από την Βουλγαρία για να επιτεθούν κατά της Ελλάδος (παρά τον σχετικό όρο του Βαλκανικού Συμφώνου).

Το Τουρκο-Βουλγαρικό Σύμφωνο υπεγράφη ενώ ο αρχηγός του Βρετανικού Αυτοκρατορικού επιτελείου και ο Υπουργός Εξωτερικών Άντονυ Ήντεν ήσαν καθ’ οδόν για την Τουρκία για προσυμφωνημένες συνομιλίες επί του θέματος.

Οι Βρετανοί κατάπιαν την προσβολή τότε και μετά την λησμόνησαν!...

3. 18-6-1941: Γερμανοτουρκική συνθήκη φιλίας και μη επιθέσεως. Αρχή του μαζικού εφοδιασμού της πολεμικής βιομηχανίας της του Χίτλερ με το χρώμιο (Chromium). Η Ελλάδα μόλις είχε κτυπηθεί πισώπλατα και είχεν υποκύψει με υψηλά το κεφάλι.

4. Φθινόπωρο 1943: Οι Τούρκοι αρνούνται να βοηθήσουν επιδρομική δύναμη των Βρετανών και των Ελλήνων, κατόπιν σχεδίου του Τσόρτσιλ για την απελευθέρωση ΑΙΓΑΙΟΥ και ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ. Νόμιζαν ακόμη ότι οι Ναζί θα κέρδιζαν τον πόλεμο. Ο Τσόρτσιλ προέβλεπε την κάθοδο των Ρώσων στα Βαλκάνια και ήθελε να τους προλάβει, αλλά και αυτή τη φορά απέτυχε, όπως είχε αποτυχία και την Πρωτοχρονιά του 1943, όταν επισκέφτηκε μυστικά την Τουρκία…

5. Ιανουάριος 1944: Ο Πρόεδρος Roosevelt προειδοποιεί αυστηρά την Τουρκία ότι ο εφοδιασμός με χρώμιο βοηθά πολύ την Χιτλερική Βιομηχανία και τον Χίτλερ να συνεχίζει τον Πόλεμο.

6. 2-8-1944: Είναι καταφανές πλέον ότι ο Χίτλερ θα χάσει τον Πόλεμο. Η Τουρκία διακόπτει τις διπλωματικές σχέσεις με τον Χίτλερ και καταγγέλλει το Σύμφωνο της 18/6/1941!

7. Αρχές Απριλίου 1945: 2 μήνες πριν λήξει ο Πόλεμος: Η Τουρκία κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας. Χωρίς όμως να ρίξει πυροβολισμό ο πόλεμος τελειώνει «Σύμμαχος, λοιπόν η Τουρκία και νικήτρια του πολέμου!

«Έγινε… ολοκαύτωμα» όπως είχε γίνει η Ελλάδα υπό την τριπλή κατοχή για χάρη των συμμάχων».

Με τέτοιους συμμάχους κερδίζεις όχι δύο, αλλά όλους τους Παγκόσμιους Πολέμους που είναι δυνατόν να εκραγούν!

Η έκθεση EINZEASTAT  

Εξ άλλου, σύμφωνα με την έκθεση Επιτροπής Κονγκρέσσου των ΗΠΑ, που συστάθηκε μετά τον πόλεμο υπό τον τέως Υπουργό Εμπορίου των ΗΠΑ STEWART EIZENSTAD, ο εφοδιασμός υπό της Τουρκίας των Ναζί με χρώμιο, συνέβαλε στην παράταση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου επί εξάμηνον με όλα τα επακόλουθα.  Ας την ανασύρουν οι σημερινοί Ηγέτες των ΗΠΑ τα αρχεία του Κογκρέσσου, περιέχει και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα για την μεγάλη σύμμαχο Τουρκία.

Εμείς, δεν θέλουμε να ενθυμούμεθα όλα αυτά. Αλλά δεν δεχόμαστε να αδικείται σήμερα η Ελλάδα και να αμείβεται, η Τουρκία με ό,τι ανήκει στην Ελλάδα. Ας την αμείψουν οι σημερινοί της Σύμμαχοι με όσα νομίζουν. Αλλά, η Ελλάδα δεν χρωστά τίποτα σε κανέναν.

Αντίθετα πολλοί της οφείλουν πολλά!... Γι’ αυτό φρόντισαν και με τη βοήθεια ενός Εφιάλτη και των συνεργατών του. Έχουν καταστρέψει σήμερα την Ελλάδα, που χωρίς την συμβολή της οι Σύμμαχοι θα είχαν χάσει τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τούτο αποδεικνύει το υπό έκδοση βιβλίο «Το Ξίφος του Δία-The Sword of Zeus» του διακεκριμένου ιστορικού Nicolas J. Slabbert!

Μετάφραση Ντοκουμέντου

Τουρκο-Ελληνικές σχέσεις: Φαίνεται ότι η από αρκετό καιρό αποκατασταθείσα Τουρκο-Ελληνική φιλία προωθείται με γρήγορο ρυθμό αυτήν την περίοδο και από τα δύο μέρη. Ακολουθούν μερικά παραδείγματα των αισθημάτων που εκφράσθηκαν, από τον τύπο των δύο χωρών όπως μεταδόθηκαν από το Ραδιοφωνικό σταθμό της Άγκυρας την τρέχουσα εβδομάδα: (σ.μ. 24-30 Μαρτίου 1945).

Ο Χουσεΐν Γιαλτσίν γράφει στη «HABER»: Σύμφωνα με τον ανταποκριτή του Πρακτορείου Ειδήσεων Ανατόλια στην Αθήνα, η εφημερίδα «Αθηναϊκά Νέα» ευχαρίστησε εγκάρδια την χώρα μας για την καθιέρωση μας νέας ατμοπλοϊκής γραμμής για την μεταφορά μεγάλων ποσοτήτων τροφίμων για την Ελλάδα. (Όταν βέβαια ο πόλεμος τελείωνε… και οι χιλιάδες Έλληνες είχαν πεθάνει από την πείνα).

Είμαστε πάντοτε ενήμεροι του γεγονότος ότι όταν οι Έλληνες υπεράσπιζαν τις ορεινές διαβάσεις στην Ήπειρο εναντίον των Φασιστών, υπεράσπιζαν, επίσης, την οδό προς την Τουρκία και την Ιστανμπούλ (Κωνσταντινούπολη)

Αγωνιζόμενοι, οι Έλληνες για την απελευθέρωση της χώρας των αγωνίζονταν ταυτόχρονα και για τη δική μας χώρα και την προστάτευαν. Το γεγονός είναι βαθειά ριζωμένο στις σκέψεις των Τούρκων. Δεν έρχεται σαν συνέπεια μιας πολιτικής του παρελθόντος αλλά αποτελεί μια ζωτική αναγκαιότητα…

Κατά συνέπεια όλες οι δολοπλοκίες και τα κτυπήματα εναντίον της ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της Ελλάδας, που αντιμετώπισε στον αγώνα για την απελευθέρωσή της είχαν απήχηση και στις δικές μας καρδιές. Αν ανατρέξει κανείς με προσοχή στον Τουρκικό τύπο των τελευταίων έξη ετών δεν θα συναντήσει παρά μόνο συμπάθεια και τα πλέον θερμά και εγκάρδια αισθήματα φιλίας για την Ελλάδα. Αυτό αποδεικνύει τον ιδεαλισμό του Τουρκικού Έθνους. Στο μέλλον θα ζούμε όλοι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι.

Η εθνική ευημερία ή οι καταστροφές της Ελλάδας και της Τουρκίας δεν είναι δυνατό να διαχωρισθούν η μία από την άλλη». 

Αυτά έλεγε ο Ραδιοφωνικός σταθμός της Άγκυρας. Και καθένας εκπλήσσεται γιατί οι Τούρκοι και τότε και έκτοτε και σήμερα κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Γι’ αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίζουμε σε όλους την αχαρακτήριστη στάση της Τουρκίας και προς ημάς και προς τους Συμμάχους, κατά τον τελευταίο Παγκόσμιο Πόλεμο. Βέβαια, οι Σύμμαχοι της έδωσαν άφεση αμαρτιών ή έκαναν ότι δεν ενθυμούντο λόγω της τότε Σταλινικής απειλής και του μετέπειτα ψυχρού πολέμου.

Πάντως την «ευγνωμοσύνη» προς την Ελλάδα που εξέφραζαν δύο μήνες πριν την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μας την ανταπέδωσαν πολλαπλάσια με τον εξανδραποδισμό των χιλιάδων Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, της Σμύρνης και της Κύπρου!.. Με τις απειλές κατά της ακεραιότητας της χώρας μας και τις καθημερινές σχεδόν παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας και τις απειλές, που ξεπέρασαν εκείνες των Φασιστών του 1940.

Το Προγκρόμ του 1955

Υπήρξε, εκτός των άλλων, το πρώτο βήμα έμμεσης παραβίασης της συνθήκης της Λωζάννης. Κατά την υπογραφή της συνθήκης αυτής, στην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν 125.000 Έλληνες και στη Θράκη 82.000 Μουσουλμάνοι. Εξελέγοντο μετέπειτα 2 ή 3 βουλευτές στο Τουρκικό Κοινοβούλιο ως εκπρόσωποι της Ελληνικής μειονότητας.

Κατά το Προγκρόμ εναντίον των Ελλήνων τον Σεπτέμβριο του 1955 κατεστράφησαν και λεηλατήθηκαν στην διάρκεια μιας μόνον ημέρας, 4.500 ελληνικά καταστήματα, 1.000 κατοικίες, 73 Εκκλησίες, 37 Σχολεία και βιάστηκαν 200 Ελληνίδες. Καταστράφηκαν Ελληνικά νεκροταφεία, πυρπολήθηκε ακόμη, και το Προξενείο μας στη Σμύρνη και λεηλατήθηκαν τα σπίτια των Ελλήνων αξιωματικών που υπηρετούσαν στο εκεί αρχηγείο του ΝΑΤΟ. Οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ όχι μόνο δεν αποδοκίμασαν τα γεγονότα αυτά και δεν τόνισαν στην Τουρκία τις ευθύνες και τις συνέπειες που θα ήταν δυνατόν να έχουν, αλλά αντιθέτως επέστησαν την προσοχή της Ελληνικής Κυβέρνησης να μην λάβει κανένα μέτρο κατά της Μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.

Οι Τούρκοι, κατόπιν της στάσεως αυτής του ΝΑΤΟ, ενθαρρύνθηκαν και το 1964 απέλασαν αρχικά 1.500 Έλληνες, και κατόπιν άλλους 9.500, από τους ολίγους που είχαν παραμείνει στην Πόλη το 1965. Σήμερα δεν υπάρχουν εκεί παρά μόνο δύο χιλιάδες περίπου, από τις 125.000, που αριθμούσε η Ελληνική μειονότητα κατά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Αντίθετα, στην Θράκη που υπήρχαν τότε 82.000 Μουσουλμάνοι ζουν σήμερα 120.000 και εκλέγουν τους Βουλευτές τους. Μπορούν να μας πουν οι σύμμαχοί μας στο ΝΑΤΟ τι απέγινε με τους 2 ή και 3 βουλευτές που εκλέγονταν μέχρι το 1955 από την εξοντωθείσα με την αδιαφορία τους *ή και την ευλογία τους ) Ελληνική μειονότητα της Πόλης του Μεγάλου Κωνσταντίνου; Εμείς επιβάλαμε κάποιο Varlik Vergisi στην Τουρκική μειονότητα της Θράκης για να την εξοντώσουμε οικονομικά και πολιτικά;

Η Κορύφωση του Μίσους (KIN)

Το ξέσπασμα του Τουρκικού Κιν (Μίσους) κατά παντός Ελληνικού κορυφώθηκε με την εισβολή στην Κύπρο του «Αττίλα». Με ποιους ελιγμούς και δολιότητες κατόρθωσε  - με την αδιαφορία των Συμμάχων ή και τις ευλογίες των- να καταλάβουν το 38% του εδάφους του ανεξάρτητου κράτους της από αρχαιοτήτων χρόνων Ελληνικής Κύπρου, είναι γνωστό. Οι βαρβαρότητες, οι λεηλασίες και το ξερίζωμα 200.000 Κυπρίων από τις εστίες των έγιναν επίσης γνωστές στην διεθνή κοινή γνώμη, αλλά η αντίδρασή της υπήρξε χλιαρά, λόγω επηρεασμού της από τους γνωστούς ανθελληνικούς κύκλους…

Η μόνη άγνωστη πτυχή της τραγωδίας της Κύπρου ήταν το συγκλονιστικό γεγονός, που αποκάλυψε προ ετών ο Τούρκος ηθοποιός, στρατιώτης τότε του Αττίλα με το όνομα Αττίλας Ολγκάτς. Σε συνέντευξή του στο Τουρκικό κανάλι STAR ομολόγησε ότι με εντολή ανωτέρου του εκτέλεσε «εν ψυχρώ» 10 Ελληνοκύπριους στρατιώτες από εκείνους που είχαν συλληφθεί αιχμάλωτοι. Η ανατριχιαστική αυτή αποκάλυψη συγκλόνισε ακόμη και μέρος της τουρκικής κοινής γνώμης. Η μεγάλης κυκλοφορίας Εφημερίδα Hurriet πρότεινε να παραπεμφθούν ο Ολγκάτς  και ο Διοικητής του στο Διεθνές δικαστήριο της Χάγης ως εγκληματίες πολέμου. Στη συνέχεια, όμως, οι Τούρκοι «σύμμαχοί» μας άλλαξαν «χαβά» και προσπάθησαν να παρουσιάσουν τον Ολγκάτς , ως παρανοϊκό και φαντασιόπληκτο. Περιμένουμε να δούμε αν θα επιληφθεί του θέματος το λίαν ευαίσθητο στα ζητήματα αυτά Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Θα το έκανε αν επρόκειτο περί Κροατών, από τους δωσίλογους της Κατοχής της τότε Νοτιοσλαβίας.

Η υποκρισία της Χουριέτ!

Το «άκρον άωτον» της τουρκικής υποκρισίας περιέχεται στην παραπάνω πρόταση της Hurriet. Λησμόνησαν οι Διευθυντές και οι αρμόδιοι Συντάκτες της, ότι η εφημερίδα τους προέτρεπε τους Τούρκους στρατιώτες της Εισβολής, την παραμονή της πραγματοποιήσεώς της να μην αφήσουν ζωντανό κανένα Έλληνα. Έτσι η Εφημερίδα αυτή υπήρξε ένας από τους ηθικούς αυτουργούς των πολλών εγκλημάτων που διέπραξαν οι εισβολείς. Το παρακάτω «ποίημα» που δημοσίευσε την παραμονή της εισβολής στην Κύπρο και παραθέτουμε –μετά λύπης μας- παρακάτω δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τα βαθύτερα ανθελληνικά αισθήματα μεγάλης μερίδας του Τουρκικού λαού. Ιδού το ποίημα και η απόδειξη:

«ΚΙΝ» = «ΤΟ ΜΙΣΟΣ»

Εφ’ όσον υπάρχει στον κόσμο ο πρόστυχος ο Έλληνας
Μα τον Αλλάχ δε μου φεύγει αυτό το μίσος
Όσο στέκομαι και τον βλέπω απέναντί μου σαν σκυλί
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες, δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος

Μοναδικός μου σκοπός είναι η εκδίκηση
Όταν έρθει η σειρά μου να μεταβώ στο πεδίο της μάχης
σε μια μέρα θα σφάξω χίλιους Γκιαούρηδες
Μα τον Αλλάχ δε μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες, δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος.

Να έλειωνα με πέτρα το κεφάλι τριάντα χιλιάδων από αυτούς
Να ξερίζωνα με τανάλια τα δόντια δέκα χιλιάδων από αυτούς
Να πετούσα εκατό χιλιάδες πτώματά των στο ποτάμι
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες, δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος.

Όλος ο κόσμος γνωρίζει τη διαφορά του Τούρκου
ο οποίος συντρίβει το κεφάλι του Έλληνα
Να έκαιγα τα κεφάλια πέντε-εξ χιλιάδων από αυτούς
Μα τον Αλλάχ δεν μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες, δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος.

Να τρυπούσα με τη λόγχη μου σαράντα χιλιάδες και
ογδόντα χιλιάδες από αυτούς να τους έστελνα στον Διάβολο
Και να κρεμούσα εκατό χιλιάδες από αυτούς.
Μα τον Αλλάχ δε μου φεύγει αυτό το μίσος
Χίλια κεφάλια από Γκιαούρηδες, δεν μπορούν να ξεπλύνουν αυτό το μίσος.

Η τιμή για την αποκάλυψη του ανωτέρω «αριστουργήματος» της Τουρκικής φιλολογίας… οφείλεται στον αντιστασιακό αγωνιστή (της 21ης Απριλίου 1967) τ. Βουλευτή της Ν.Δ. ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ ΣΑΒΟΥΡΑ. (Βλέπε Πρακτικά της Βουλής των Ελλήνων – Σύνοδος Γ΄- Συνεδρίασις ΚΔ΄- Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 1976).

Είναι απορίας άξιο γιατί η Ελληνική Βουλή παρέλειψε τότε να αποστείλει το παραπάνω «αριστουργηματικής βαρβαρότητας» ποίημα στα κοινοβούλια των Συμμάχων Χωρών, στον ΟΗΕ και στο Δικαστήριο της Χάγης. Το απέστειλε όμως και υπάρχει μόνο στην Βιβλιοθήκη της Βουλής…

Το γεγονός της αδικαιολόγητης αυτής, κατά την γνώμη μας, παράλειψης επιβεβαιώνει την απογοητευτική διαπίστωση ότι στερούμεθα αποτελεσματικής εθνικής προβολής και προπαγάνδας. Το ίδιο συμβαίνει και με το θέμα των Σκοπίων με το οποίο ασχοληθήκαμε ήδη. Από της πλευράς αυτής αν σήμερα ζούσε ο Λόρδος Βύρων θα ξανάγραφε στίχους που έγραψε κατά την δύση του 18ου και την Ανατολή του 19ου αιώνα για την σκλαβωμένη Ελλάδα:
Για τους Έλληνες ντροπή, για την Ελλάδα ένα δάκρυ!

-Ο κ. Γ. Χαροκόπος είναι Ιστορικός και Συγγραφέας