Οι οπαδοί στην Ελλάδα του Γαλλικού διαφωτισμού αυθαιρετούν ιστορικά και δογματίζουν ιδεολογικά επιχειρώντας να πείσουν για την επίδραση που είχε η Γαλλική Επανάσταση στην Ελληνική. Την απάντηση σε αυτά τα φληναφήματα την δίνουν οι ίδιοι οι Γάλλοι. Στο τρέχον τεύχος (Νο 484, Ιούνιος 2021) του περιοδικού «L’ Histoire» και στο κύριο άρθρο γράφεται μεταξύ άλλων:
«Στην Ευρώπη της Ιεράς Συμμαχίας η λέξη ελευθερία εκφράζει την έννοια της εθνικής κυριαρχίας. Τα προηγούμενα χρόνια (Σημ. γρ. Του 1830, έτους της επανάστασης των Γάλλων κατά του αυταρχικού βασιλιά Καρόλου Χ, στην οποία έχει αφιέρωμα το εν λόγω περιοδικό) το κίνημα των εθνοτήτων συγκλόνισε την οθωμανική Αυτοκρατορία και οδήγησε στην ανεξαρτησία της Ελλάδος».
Επανάσταση του έθνους των Ελλήνων ήταν το 1821, χωρίς το περιοδικό να αναφέρει γαλλική επίδραση. Αντίθετα, το άρθρο αναφέρει ότι η φλόγα της Ελληνικής Επανάστασης μεταδόθηκε στην Πολωνία, στην Ιταλία και στο Βέλγιο προκαλώντας ρήγματα στην Ιερά Συμμαχία Ρωσίας, Αυστρίας, Πρωσίας και μετά Αγγλίας και Γαλλίας...Αλλά τι είχαν να ζηλέψουν οι Έλληνες από τα όσα συνέβαιναν στη Γαλλία από το 1789 έως το 1830; Στις 14 Ιουλίου 1789 οι επαναστάτες συλλαμβάνουν και εκτελούν επί τόπου τον διοικητή της Βαστίλης. Φόβος απλώνεται σε όλη τη Γαλλία από την βία που ασκείται αδιακρίτως σε χιλιάδες πολιτών. Στις 4 Αυγούστου η Εθνοσυνέλευση καταργεί το φεουδαρχικό σύστημα και στις 24 Αυγούστου ψηφίζει τη σημαντική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, που όμως ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε... Το 1790 κλείνουν μοναστήρια και μετατρέπουν εκκλησίες σε κοινόχρηστους χώρους. Περίπου 200.000 κληρικοί, μοναχοί και μοναχές εκτελούνται ή υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν το σχήμα τους. Το 1792 στις όχθες του Σηκουάνα χιλιάδες επαναστάτες συγκεντρώνονται σε «Autodafe», με κατάρες κατά του παλαιού καθεστώτος και πράξεις λατρείας προς το νέο. Συνεχίζονται οι σφαγές αριστοκρατών, κληρικών και πλουσίων επιχειρηματιών.
Τον Ιανουάριο του 1793 εκτελείται στη λαιμητόμο ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΧVI. Το ίδιο έτος ψηφίζεται Σύνταγμα, του οποίου αμέσως αναβάλλεται η ισχύς επ’ αόριστο... Τον Σεπτέμβριο του 1793 συλλαμβάνονται 600.000 πολίτες με την υποψία ότι είναι «εχθροί της ελευθερίας». Οι περισσότεροι εκτελούνται.. Τον Οκτώβριο του 1793 εκτελείται η βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα.
Το 1793 οι Επαναστάτες επιτέθηκαν στους κατοίκους της Βανδέας, που δεν συμφωνούσαν με τα όσα αυτοί έπρατταν. Η επίθεση κατέληξε το 1794 στη Γενοκτονία των κατοίκων της περιοχής. Το 1794 οι Ροβεσπιέρος και Σεν Ζιστ επιβάλλουν τη δικτατορία τους. Η περίοδος της τρομοκρατίας βρίσκεται στην κορύφωσή της. Οι Ιακωβίνοι εκτελούν τους μετριοπαθείς και κατά της βίας συντρόφους τους, Νταντόν, Ντεμουλέν κ.α... Και είμαστε ακόμη στην αρχή.
Ο εμφύλιος κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 σε σχέση με αυτόν της Γαλλικής είναι ως μία οικογενειακή βεντέτα έναντι μιας αιματοχυσίας, με θύματα χιλιάδες ανθρώπους. Τι λοιπόν έχει να ζηλέψει ο δημοκράτης και με πατριωτικό πνεύμα Έλληνας του 1821 από τον Γάλλο της εποχής του;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου