Έφηβος ακόμη, είχα συνηθίσει τις ετήσιες, οργίλες ανακοινώσεις του ΚΚΕ για «τη διοργάνωση γιορτών μίσους στου Μακρυγιάννη και στον Γράμμο» από τους «εκπροσώπους της αντίδρασης». Έκτοτε, κύλησε πολύ νερό στ’ αυλάκι του χρόνου και έτσι, εδώ και αρκετά χρόνια, το ΚΚΕ είναι εκείνο που διοργανώνει «γιορτές μίσους» στις βουνοκορφές της πατρίδας, εκεί που χάρη στη γενναιότητα όμορφων ανθυπολοχαγών και γενναίων στρατιωτών, υπέστη βαρύτατη στρατιωτική, πολιτική και, κυρίως, ηθική ήττα το 1946 - 1949.
Μπορεί σήμερα το ΚΚΕ να αποβλέπει στο γεγονός πως ο Εμφύλιος πόλεμος, τον οποίο το ίδιο προκάλεσε, λόγω της εμμονής της τότε ηγεσίας του στα λενινιστικά - σταλινικά πρότυπα «συνδυασμού πολιτικής και στρατιωτικής πάλης για την κατάληψη της εξουσίας», να μην απασχολεί παρά μόνο τους ιστορικούς επιστήμονες και αυτό, μέσα από τις έντονες ιδεολογικές παρερμηνείες που επέβαλε στο
δημόσιο, επιστημονικό διάλογο η λεγόμενη «ιστορική σχολή των Αθηνών», επιθυμεί, ωστόσο, να συντηρεί αυτό το θέμα στον κομματικό του μικρόκοσμο για λόγους συσπείρωσης του «ορθόδοξου ποιμνίου» του.Αλήθεια, πιστεύει ο κ. Κουτσούμπας και αυτό το ιδιότυπο jurasic park του πολιτικού μας συστήματος, το ΚΚΕ, πως θα καταφέρει να παραχαράξει την ιστορία για μία ακόμη φορά και να παρουσιάσει το άσπρο - μαύρο, όταν εδώ και τριάντα χρόνια διάφορα αρχεία στις πρώην χώρες - υποτελείς της Ε.Σ.Σ.Δ. αλλά και στην ίδια την «πατρίδα του κομμουνισμού», έχουν ανοίξει και είναι προσβάσιμα στους φιλοπερίεργους και φιλίστορες ερευνητές;
«Να ποτίζουμε αυτά τα μέρη και με τις δικές μας ελπίδες, για να μην ξεχαστούν ποτέ, μέχρι να γίνει πράξη το όραμα για το οποίο πάλεψαν, θυσιάστηκαν τόσοι σύντροφοί μας», σημείωσε σε μία αποστροφή της ομιλίας του ο κ. Κουτσούμπας και ευλόγως, μπορεί να αναρωτηθεί κάποιος: ποιο ήταν αυτό το όραμα; Η μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο στρατόπεδο συγκεντρώσεως, κατά τα πρότυπα εκείνων που φτιάχτηκαν αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας, με τη «βοήθεια» του Κόκκινου στρατού, στις χώρες του «σοσιαλιστικού στρατοπέδου»;
Δηλαδή, το 2023, το ΚΚΕ ελπίζει ότι «πάλι με χρόνια με καιρούς» θα καταφέρει να κάνει πράξη το όραμά του, για την επιβολή της δικτατορίας του προλεταριάτου, όπως ισχυρίζεται στο κομματικό του πρόγραμμα, το οποίο έχει εγκριθεί από αλλεπάλληλα κομματικά συνέδρια;
Όλα αυτά θα ήταν τρομακτικά, αν δεν ήταν αφόρητα πληκτικά, προβλέψιμα και αστεία. Το ΚΚΕ γνωρίζει πολύ καλά πως η μοναδική ελπίδα που έχει για πολιτική επιβίωση σε μία κοινωνία και μία εποχή που αλλάζει ραγδαία, είναι να παραμείνει ως μία ιδιόμορφη πολιτική Disneyland, όπου τα μέλη και οι οπαδοί του, θα επιδίδονται σε ψυχοφελείς για τους ίδιους αθλοπαιδιές, όπως οι αντιιμπεριαλιστικές κατασκηνώσεις, οι διαδηλώσεις έξω από την αμερικανική πρεσβεία, τα φεστιβάλ της νεολαΐστικης εφημερίδας του και η διανομή των κομματικών εντύπων τα πρωινά της Κυριακής.
Ζώντας σε μια περίεργη κάψουλα χρόνου, ζει σε λούπα μία αέναη επαναστατική φαντασίωση, η οποία είναι και η μοναδική τροφή του πρωτότυπου αυτού ζωολογικού κήπου, ο οποίος εξακολουθεί να υπάρχει χάρη στη γενναία κρατική επιχορήγηση του αστικού κράτους και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, την οποία το ίδιο υπόσχεται να καταργήσει.
Απολαμβάνοντας μια εξαιρετικά περίεργη ασυλία, κυρίως στον ιδεολογικό τομέα, το ΚΚΕ, θεωρεί πως μπορεί να υπαγορεύει στους επιστήμονες, αλλά και στους πολίτες, τη δική του άποψη για τα γεγονότα. Αυτό το κατάφερε, εν μέρει, χάρη στην οκνηρία του υπόλοιπου πολιτικού συστήματος να αντιπαρατεθεί μαζί του και να το αφήνει να σκυλεύει ονόματα, γεγονότα, μνήμες οδυνηρές, έχοντας τη βοήθεια ενός εκτεταμένου δικτύου «ακαδημαϊκών δασκάλων», στόχος της ζωής των οποίων είναι η διαρκής παραμονή της συζήτησης για τον Εμφύλιο πόλεμο στο δημόσιο χώρο, θέλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να συντηρούν αρρωστημένες ονειρώξεις των νεόγερων του πολιτικού μας κόσμου.
Φυσικά, στα πλαίσια των ελευθεριών που παρέχει και εγγυάται η αστική δημοκρατία που τόσο πολύ λατρεύει να μισεί το ΚΚΕ, το κόμμα αυτό, μπορεί να διοργανώνει ό,τι θέλει, ακόμη και γιορτές μίσους στον Γράμμο. Αναρωτιέμαι, όμως, αν έχει μπει κανείς από τους ηγέτες του στον κόπο να εξηγήσει στα δόλια τα μέλη του που τα τραβολογάνε στα βουνά, τι σημαίνει η φράση «Γράμμος - Πυρσός»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου