Ρομπότ και άλλα αυτόματα περί το 1200 π.Χ. κατά την περίοδο δηλαδή που εκτιμάται διεξήχθη ο Τρωικός Πόλεμος, όπως τουλάχιστον μάς περιγράφει ο Όμηρος σε κάποια εδάφια τής Ιλιάδας και τής Οδύσσειας. Ο Ήφαιστος αναφέρεται από τον Όμηρο ως ένας «θεός» που δεν είναι απλά ένας μουσάτος, χειροδύναμος σιδεράς που καταϊδρωμένος σφυρηλατεί πυρακτωμένα μέταλλα για να τα μετατρέψει σε ασπίδες και σπαθιά αλλά και ως ένας κατασκευαστής ρομποτικών μηχανών πολύ υψηλής τεχνολογίας. Για την οικονομία τού χώρου, θα αναφερθούν σε αυτή την δημοσίευση δύο μόνο αποσπάσματα και στο μέλλον θα παρουσιαστούν και άλλα αξιοθαύμαστα επιτεύγματα τού «θεού» Ηφαίστου. Στο πρώτο περιστατικό, η Θέτιδα μπαίνει στο εργαστήριο τού Ηφαίστου για να τού ζητήσει να φτιάξει μία πανοπλία για τον γιό της, τον Αχιλλέα, ο οποίος μέλλεται να ξαναμπεί στην μάχη. Ξαφνικά όμως, εμφανίζονται στην αφήγηση δύο μεταλλικές, χρυσές υπηρέτριες τού Ηφαίστου, που όμως έχουν ανθρώπινη μορφή, ομιλία και σκέψη.

Ιλιάδα, Ραψωδία Σ’, στίχοι: 417-420 (μετάφραση Καζαντζάκη - Κακριδή)

- και τρέχαν δίπλα του ν᾿ ανεβαστούν το ρήγα

- χρυσές δυο βάγιες, απαράλλαχτες με ζωντανές κοπέλες·

- ξυπνάδα και μιλιά και δύναμη, τα 'χουν κι αυτές, κι ακόμα

- οι αθάνατοι θεοί τους έμαθαν πάσα γυναικεία τέχνη.

Στο επόμενο περιστατικό πρωταγωνιστής είναι ο Οδυσσέας που έχει αφιχθεί στο μεταξύ στο Νησί των Φιάκων και, κατά τα πρότυπα τής φιλοξενίας που τύγχανε ο επισκέπτης ενός τόπου στην αρχαία Ελλάδα, οδηγείται προς το παλάτι τού Αλκίνοου. Εκεί, ο Όμηρος μάς περιγράφει μέσα από τα μάτια τού Οδυσσέα τα δύο χρυσά και τα δύο ασημένια σκυλιά, επίσης δηλαδή μεταλλικά, κατασκευασμένα και αυτά από τον Ήφαιστο, τα οποία βρίσκονταν στ' αριστερά και στα δεξιά τής εισόδου και όντας άφθαρτα και ακούραστα, φυλούσαν μέρα και νύχτα το παλάτι.

Οδύσσεια, Ραψωδία η’, στίχοι: 91-94

- Κι ήταν και δυο σκυλιά ζερβόδεξα χρυσά, και δυο ασημένια,

- μαστορεμένα από τον Ήφαιστο με τη σοφή του τέχνη,

- του Αλκίνοου να φυλάν του αντρόκαρδου το σπίτι νύχτα μέρα,

- κι ήταν αθάνατα κι αγέραστα.

Μήπως τελικά οι θεοί τής αρχαιότητας δεν ήταν ανύπαρκτα προϊόντα τής φαντασίας των αρχαίων λαών, αλλά υπαρκτά πρόσωπα που ήρθαν από μακρινούς κόσμους, αρέστηκαν στό ότι λατρεύτηκαν ως θεοί και περιστασιακά επενέβησαν και στην διαμόρφωση τής Ιστορίας; Και όταν είδαν ότι αποσύρεται η αφωσίωση και η πίστη των ανθρώπων προς αυτούς, μάζεψαν μέχρι και την τελευταία βίδα που τούς ανήκε και έφυγαν. Ή μήπως βρίσκονται ακόμα εδώ;

I) Στο πρώτο αφιέρωμα στα τεχνολογικά επιτεύγματα που αναφέρει ο Όμηρος, είχε γίνει λόγος για το πλωτό νησί τού Αιόλου, για την τεχνολογία που είχε να αλλάζει τον καιρό καθώς και για ένα τζέτ-σκί που δόθηκε στον Οδυσσέα. Ανοίξ'τε σε ξεχωριστή καρτέλα και διαβάστε και εκείνη την δημοσίευση: https://bit.ly/3u7GQL3

II) Πριν ακόμα από τον Τρωικό Πόλεμο, ο Ήφαιστος είχε κατασκευάσει ένα από τα πιό διάσημα ρομπότ, τον Τάλω, τον οποίον χάρισε στον βασλιά Μίνωα ώστε να προστατεύει την Κρήτη https://bit.ly/3Af7iX0

Υποστηρίξτε την σελίδα απλά κάνοντας like σε αυτήν καθώς και κοινοποιώντας τις δημοσιεύσεις. Πατήστε πάνω στο όνομα τής σελίδας για να οδηγηθείτε στο χρονολόγιο προηγούμενων δημοσιεύσεων και διαβάστε όσες περισσότερες μπορείτε. Για να μην χάνετε καμία δημοσίευση, εγγραφείτε στην λήψη ειδοποίησης κάθε φορά που γίνεται μία νέα δημοσίευση.