Το ΠΡΩΤΟ σου χρέος εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το ΔΕΥΤΕΡΟ, να φωτίσεις την ορμή και να συνεχίσεις το έργο τους. Το ΤΡΙΤΟ σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει. Νίκος Καζαντζάκης «ΑΣΚΗΤΙΚΗ».

ΑΛΛΑΞΤΕ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΛΟΥΤΙΣΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΕΙΤΕ ΑΥΤΟΙ ΛΕΓΟΝΤΑΙ ΝΟΜΑΡΧΕΣ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
ΤΕΡΜΑ ΣΤΑ ΤΕΡΠΙΤΙΑ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΑΝΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΟΙ ΚΑΙ ΑΛΑΖΟΝΙΚΟΙ ΚΕΝΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙΣΑΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΠΡΟΟΔΟ ΕΝΩ ΤΟΣΕΣ ΤΕΤΡΑΕΤΙΕΣ ΕΦΕΡΑΝ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥΣ.

Τετάρτη 14 Ιουλίου 2021

Ο Αξιωματικός και η αποστολή του και η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων

Του Ιωάννη Μ. Ασλανίδη- Αντγος ε.α. Επίτιμος Διοικητής Σ.Σ.Ε.(Ι989-1992)

 «Η Στρατιωτική θητεία είναι ένα Σχολείο, τον καιρό της ειρήνης και καθήκον τον καιρό του πολέμου» (ΜΑΡΣΕΛΛΙ, Ο Πόλεμος και η Ιστορία του)

Ο ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ

Η αποστολή του Στρατού είναι η εξασφάλιση της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδος.
– Οποιεσδήποτε κοσμογονικές αλλαγές και αν επέλθουν στην ανθρωπότητα, η αποστολή του Στρατού δεν μπορεί να αλλάξει.
– Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να μειώσει την θωράκιση της Πατρίδας, ούτε να μειώσει ή διακινδυνεύσει την ασφάλεια της Χώρας.
– Επομένως χωρίς ν’ αλλάξει στις βασικές αρχές ο Στρατός πρέπει να λειτουργεί σύμφωνα με τους κανονισμούς και τις διαταγές, προσαρμόζοντας τα μέσα, την εκπαίδευση και τις γνώσεις στα σύγχρονα δεδομένα κάθε εποχής.

Η Αποστολή του Αξιωματικού στο πόλεμο και την ειρήνη.
– Στο πόλεμο έχει την ιστορική, εθνική, πατριωτική, κοινωνική και ηθική ευθύνη, να οδηγήσει τους νέους στην μάχη με κίνδυνο την θυσία των, για την υπεράσπιση της ακεραιότητας της Πατρίδας μας και την εξασφάλιση της ελευθερίας του Λαού μας.


– Στην ειρήνη, παραλαμβάνουν οι Αξιωματικοί τους νέους από τις οικογένειές τους, γνωρίζουμε όλοι τι θα πει να μεγαλώσει μια οικογένεια ένα παιδί και να το φθάσει στην ηλικία Στράτευσης. Από την στιγμή εκείνη οι Αξιωματικοί είναι υπεύθυνοι για την υγεία των, την διατροφή των, για την ενδυνάμωση των σωματικών και ψυχικών δυνάμεών των και για την εκπαίδευσή των, ώστε εάν τους χρειαστεί η Πατρίς να ’ναι άξιοι υπερασπιστές αυτοί και τέλος να τους παραδώσουν και πάλι στις οικογένειές των καλύτερους από κάθε πλευρά, οπωσδήποτε όμως τουλάχιστον όπως τους πήρανε. Αυτό το αξίωμα ο Αξιωματικός δεν πρέπει να λησμονεί ποτέ.

Οι αρετές που πρέπει να κοσμούν τον Αξιωματικό πολύ περισσότερο τον σημερινό Αξιωματικό σ’ αυτή την ταραγμένη εποχή.
– Να είναι πραγματικός ηγήτωρ, να έχει την ψυχική δύναμη, να εμπνέει και να δημιουργεί αίσθημα εμπιστοσύνης και ασφαλείας στους υφισταμένους του για το άτομό του.
– Να είναι άριστος επαγγελματίας, γνώστης όλων των στοιχείων της αρμοδιότητάς του στο χώρο ευθύνης, με δυνατότητα ευρύτερης αντιμετώπισης όλων των Στρατιωτικών θεμάτων.
– Είναι απαραίτητο να μελετά συνεχώς επάνω στην ειδικότητά του για να είναι πάντα ένας σύγχρονος Αξιωματικός με ευρεία Στρατιωτική και εγκυκλοπαιδική μόρφωση.
– Ο Αξιωματικός δεν κομματίζεται, δεν ανήκει σε κανένα κόμμα. Αυτός και το Λειτούργημά του ανήκουν αποκλειστικά στην Υπηρεσία της Πατρίδος και στην Δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση της χώρας μας.
– Να είναι ηθικός, έντιμος, υπεύθυνος άνθρωπος, να δημιουργεί αναγνώριση στους προϊσταμένους του και να εμπνέει εμπιστοσύνη στους υφισταμένους του.
– Να είναι πάντοτε αφοσιωμένος στα καθήκοντά του και την αποστολή του.
– Να είναι γενικά καλός και αγαπητός, διότι θα πρέπει με την καλοσύνη που θα τον διακρίνει, να μπορεί να περνά την απαραίτητη, υποχρεωτική και αναγκαία σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση στους υφισταμένους του, χωρίς να γογγύζουν, απλά να τους κάνει να πιστεύουν στην αναγκαιότητα της εκπαίδευσης. Γνωρίζουμε όλοι ότι: «Παλικάρια δια της βίας δεν γίνονται».

Τα Στελέχη του Στρατού είναι ο βασικός παράγων σε μια Κυβέρνηση για την χάραξη εξωτερικής και εθνικής πολιτικής.
– Όταν η Κυβέρνηση της Πατρίδος μας διαθέτει ισχυρό και αξιόμαχο Στρατό, τότε μπορεί να βασίζεται σ’ αυτό για να χαράσσει εθνική εξωτερική πολιτική.
– Τα στελέχη μόνο και μάλιστα τα μικρά στελέχη μπορούν, με τις κατευθύνσεις της Ηγεσίας των, να προετοιμάζουν ένα καλό και αξιόμαχο Στρατό, ο οποίος τα μέγιστα θα συμβάλλει στην χάραξη της Εθνικής Εξωτερικής Πολιτικής της εκάστοτε Κυβερνήσεως της Χώρας μας. Ένα Κράτος χωρίς εκπαιδευμένο και καλά οργανωμένο Στρατό μοιάζει με ορχήστρα, χωρίς μουσικά όργανα.

Η Θέση και η εμπιστοσύνη του Αξιωματικού σήμερα μέσα στην Ελληνική Κοινωνία είναι αναμφισβήτητα καταξιωμένη. Αυτό οφείλεται:
– Στις αρχές και αξίες που διδάσκονται οι νέοι, στην Σ.Σ.Ε. σ’ αυτό το ιστορικό, υποδειγματικό ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Πατρίδος μας.
– Στην Μεθοδικότητα και υπευθυνότητα που διδάσκονται για την εκτέλεση των καθηκόντων τους.
– Στην Δυνατότητα που υπάρχει στον Στρατιωτικό χώρο για ευρύτερη διάκριση, μόρφωση και απόκτηση εμπειριών.
– Στην πειθαρχία που διδάσκεται και που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του Στρατεύματος.
– Στην Σχέση τους με τον Έλληνα πολίτη που έρχονται σ’ επαφή κατά την διάρκεια της θητείας των.
– Τα παραπάνω σε γενικές γραμμές είναι μερικά από τα στοιχεία που καταξιώνουν τον Αξιωματικό στην συνείδηση του Ελληνικού Λαού και όλα αυτά έχουν την αφετηρία των, στην παγκοσμίου φήμης Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων στο Ανώτατο και αρχαιότερο αυτό εκπαιδευτικό ίδρυμα της Ελλάδος.

Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΩΝ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ

Η Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων και οι αυριανοί Αξιωματικοί των Ενόπλων μας Δυνάμεων .
– Οι Ευέλπιδες είναι οι πραγματικές Ελπίδες του Έθνους όπως σας οραματίστηκε ο πρώτος Κυβερνήτης της Χώρας ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ και ίδρυσε το 1828 την Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων.
– Είστε λοιπόν οι αυριανοί νέοι Αξιωματικοί του Στρατού Ξηράς. Έχετε αποκτήσει αρκετές γνώσεις για το λειτούργημά σας τα 4 χρόνια στο Ανώτατο Στρατιωτικό Σχολείο. Σωματικές και ψυχικές δυνάμεις έχετε, σας λείπει η πείρα, αυτήν θα την αποκτήσετε με την εφαρμογή στην πράξη των γνώσεών σας αύριο στις Μονάδες.
– Ίσως όλες οι διοικήσεις να μην σας εκφράζουν σ’ όλα, έχετε όμως αποκτήσει στην Σ.Σ.Ε. που είναι και παράδειγμα προς μίμηση Ανώτατο Εκπαιδευτικό ίδρυμα, το στοιχείο εκείνο της δυνατότητος διακρίσεως του καλού και του κακού. Σ’ εσάς απομένει ποια θα είναι τα πρότυπα των επιλογών σας, του Κολοκοτρώνη ή του Νενέκου.
– Τελειώνοντας δεν θα ήθελα να κρύψω τα αισθήματα που νοιώθω όχι μόνο σαν παλαιός Διοικητής της Σ.Σ.Ε., αλλά και σαν απλός Έλλην Πολίτης της Πατρίδος μου: Νοιώθω πραγματικά δέος και υπερηφάνεια για το ανώτατο και αρχαιότερο αυτό ιστορικό εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Πατρίδος μας που και σήμερα ακόμη λειτουργεί άριστα, παρά τις αντιξοότητες, συνδεδεμένο ακόμη με όλη την νεότερη Ιστορία της Ελλάδος. Η Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων με παγκόσμια διάκριση, είχε ένα Εθνικοπατριωτικό παρελθόν, σήμερα έχει ένα ζωντανό και παράδειγμα προς μίμηση παρόν και είναι απόλυτα βέβαιο, ότι θα έχει και ένα λαμπρό μέλλον. Εσείς οι Ευέλπιδες, οι αυριανοί Αξιωματικοί της Πατρίδος μας πρέπει να ’στε υπερήφανοι στη ζωή σας γιατί υπήρξατε σπουδαστές στο Ιστορικό αυτό Σχολείο.
Η Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων,γεννήθηκε μες’ από τις φλόγες της επαναστάσεως του Έθνους, ακολούθησε το Έθνος στην πρώτη γραμμή των αγώνων του. Έζησε μαζί της ημέρες ευτυχίας και εθνικής δόξας, αλλά! Συμμερίστηκε τις πίκρες και τις περιπέτειες του. Στα 193 χρόνια συνεχούς λειτουργίας της η Σχολή των Ευελπίδων πραγματοποιώντας το όραμα του μεγάλου Κυβερνήτη της Ελλάδος και θεμελιωτή της Σχολής των Ευελπίδων ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, εκπλήρωσε κατά τον καλλίτερο τρόπο της, παρά τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες, που κατά καιρούς αντιμετώπισε. Η πολύπλευρη προσφορά της Σχολής στην Πατρίδα τόσο στις ειρηνικές περιόδους, όσο και στους πολέμους του Έθνους, αποτελεί το πλέον αδιάψευστο μάρτυρα, του υψίστης σημασίας εθνικού έργου που έχει επιτελέσει στην μακροχρόνια ιστορική της πορεία, από ιδρύσεως του νεωτέρου Ελληνικού Κράτους.
-Μέχρι σήμερα η Σχολή των Ευελπίδων έχει δικαιώσει τις ελπίδες της Πατρίδος που στηρίχτηκαν σ’ αυτήν. Αυτό ας το έχουν υπ’ όψιν τους οι νέες γενεές των Ευελπίδων, ώστε να συνεχίσουν την ιστορία και την παράδοση της Σχολής.
-Τέλος! όλα αυτά ίσως στην σημερινή εποχή, να ακούγονται κάπως παράξενα και άκαιρα, όμως! εάν όλοι οι λειτουργοί της Πατρίδος μας ήσαν αφοσιωμένοι στο καθήκον των, σήμερα η Πατρίδα μας δεν θα θρηνούσε για την χαμένη λεβεντιά της.
«Ένα έθνος ζει μόνον στην καρδιά των πολιτών του, αν αποθάνει σ’ αυτήν, ουδεμία εδαφική έκταση ή πλουτισμός δύναται να το σώσει» (ΧΑΜΙΛΤΟΝ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου