«Τη νύχτα της 9ης Ιουλίου 1942, ο Άρης Βελουχιώτης μαζί με τον υπαρχηγό του, καπετάν Θάνο (Μαστροκώστα), και τον Αχιλλέα (Τ. Ελευθερίου), πραγματοποίησε την πρώτη “αντιστασιακή του πράξη”, εισβάλλοντας στο σπίτι του γέρου γαιοκτήμονα Μαραθέα στο χωριό Νέο Μοναστήρι του Δομοκού.
Αφού έβαλαν φωτιά στο σπίτι, σκότωσαν τον γέρο Μαραθέα και απήγαγαν το ηλικίας 13 ετών παιδί του. Την επόμενη ημέρα, η σύζυγος του Μαραθέα έλαβε ιδιόχειρο σημείωμα από τον Βελουχιώτη με την εντολή να κατέβει στην Αθήνα και να υποβάλει δήλωση σε συμβολαιογράφο, η οποία να δημοσιευθεί σε μια κατά τον νόμο εφημερίδα, στην οποία θα αναφέρεται ότι ουδεμία ευθύνη για τον φόνο είχαν οι εργάτες του Μαραθέα και ότι τους χαρίζονται όλα τα χρέη. Η δημοσίευση έγινε στην εφημερίδα “Ελεύθερο Βήμα” από τη χήρα, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από το αρχείο της εφημερίδας.
Το αγοράκι, όμως, δεν επιστράφηκε στη μητέρα του από τον “γενναίο” καπετάνιο. Αλλόφρων η μάνα απευθύνθηκε σε όλους τους γνωστούς κομμουνιστές της περιοχής, για να πάρει την απάντηση ότι το παιδί δεν ήθελε να επιστρέψει και θα έμενε με τους καπετάνιους στο βουνό. Το νέο έφτασε μέχρι τον Σιάντο, αρχηγό τότε του ΚΚΕ, ο οποίος διέταξε ανακρίσεις, αλλά δεν βγήκε στην επιφάνεια το φοβερό μυστικό λόγω του τρόμου που ενέπνεε ο Βελουχιώτης, παρά μόνο μετά τον θάνατό του. Το παιδί κακοποιήθηκε σεξουαλικά από τον Αχιλλέα και, για να μην αποκαλυφθεί η κακοποίηση, το σκότωσαν.
Η ομολογία για τον κτηνώδη βιασμό και τη δολοφονία του ανήλικου παιδιού του Μαραθέα (καθώς και του βιασμού του ανήλικου παιδιού του επιστάτη του, Τράκα) έγινε από τον αρχιμανδρίτη Γερμανό Δημάκο (πατέρας Ανυπόμονος), συναγωνιστή του Κλάρα, μόλις πρόσφατα, το 2004, μέσα από τα απομνημονεύματά του (σ. 364-369 , προφανώς λόγω τύψεων.
Γράφει ο παπα-Ανυπόμονος για τη σκοτεινή πλευρά του Αρη: ‘Ο βιαστής του παιδιού ήταν ο καπετάν φονιάς Αχιλλέας (Τάσος Ελευθερίου), πρόσφυγας από τη Μ. Ασία, και συνένοχος στην εκτέλεση του παιδιού ο ίδιος ο Αρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου