Τουρκοπελέκας ο Νικηταράς, γερο-Τσεκούρας ο Καρατάσος.
Οι μεγάλοι καπεταναίοι της επανάστασης είχαν διάφορα παρατσούκλια μεταξύ τους.
Τον Οδυσσέα Ανδρούτσο τον έλεγαν οι φίλοι του Γερο-Χουλιάρα για τις πονηριές και τα ξαφνιάσματά του.
Γέροντα λέγανε τον Γκούρα για τη φρονιμάδα του.
Τον Κολοκοτρώνη τον φώναζαν «γύφτο» για το μαυριδερό χρώμα του. «Γύφτο» λέγανε και τον Καραϊσκάκη.
«Γύφτο, γύφτο», έγραφε στον Καραϊσκάκη ο Κολοκοτρώνης στις 22 Ιανουαρίου 1827.«Στοχάσου γιατί έχεις να κάνεις με σόι γύφτικο».
Και εννοούσε το δικό του το σόι, το κολοκοτρωναίικο.
Γερο-Τσεκούρας ήταν ο γερο-Καρατάσος για τη σκληρότητά του.
Τον Νικηταρά, μετά τη μάχη στα Δερβενάκια και την καταστροφή του Δράμαλη, τα παλικάρια τον φώναζαν Τουρκοπελέκα.
Το έξυπνο αυτό παρατσούκλι θυμίζει το πατρικό όνομα του αγωνιστή, που καταγόταν από το χωριό Τουρκολέκκα.
Τον Κολοκοτρώνη ο λαός τον φώναζε Γέρο και Γέρο του Μοριά.
Αυτό από αγάπη και σεβασμό για την εξυπνάδα του.
Ο Κίτσος Τζαβέλας, μετά την αποτυχία του στην εξέγερση της Ηπείρου το 1854, καταλήφθηκε από μελαγχολία και άρχισε να πίνει λίγο ρακί περισσότερο.
Οι σκληροί εχθροί του τον ονομάτισαν Κίτσο-Παγούρα.
Ο στρατηγός Τζορτζ, αν και διορισμένος αρχιστράτηγος, δεν έβγαινε να πολεμήσει κατά την πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών. Ηταν κλεισμένος σε μια γολέτα στον Πειραιά.
Τα παλικάρια του Καραϊσκάκη τού κόλλησαν το παρατσούκλι Καπετάν Γολέτας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου