(Δεν ) Υπάρχει Ελπίς;

 Tου Κώστα Δημ Χρονόπουλου –(Αρθρογράφου –Σχολιογράφου)

Όταν η Παιδεία /Καλλιέργεια, η Υγεία, η Δημοκρατία – μεταξύ άλλων βασικών παραμέτρων /θεμελίων συγκρότησης μιας, αξιόλογης, αξιοσέβαστης κοινωνίας /πολιτείας /κράτους, – προσφέρονται ως κατάλληλο πεδίο σύγκρουσης και αλληλοεξόντωσης ανάμεσα στα κόμματα, τότε εξαντλείται η υπομονή και η αντοχή. Μεταναστεύει, σε άλλες πολιτείες, η απαντοχή!

Κομματικοί σχηματισμοί, δάσκαλοι από όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ακαδημαϊκοί πτυχιούχοι, και με μεταπτυχιακούς τίτλους- άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών κ. ο. κ , δεν ανησυχούν, αδιαφορούν, δεν εξανίστανται, δεν επαναστατούν, τι άραγε πιθανότητες βελτίωσης υπάρχουν;

Αν δεν συνειδητοποιηθεί το βαρύτατο εθνικό έγκλημα το οποίο συντελείται – και αβαντάρεται από πρόθυμους και με το αζημείωτο (=εννοώ την βουλευτική αποζημίωση) Εθνογονείς –και όχι μόνον – τότε … τετέλεσται!

Βέβαια υπάρχει (θλιβερή, αποκρουστική) εξήγηση: Όλοι οι χάριν ευφωνίας αποκαλούμενοι : «Δημοκράτες» «Πατριώτες», «Έλληνες» (ορθ. Ελληνόφωνοι) είτε δεν μπορούν, ή δεν θέλουν /εθελοτυφλούντες να δουν, το βάραθρο προς το οποίο πορευόμαστε πνευματικά, ηθικά, πολιτισμικά. Κρίμα! Το να θεωρούμε πως οι αλληλοκατηγορίες, οι ύβρεις, οι πλειοδοσίες δημοκρατικότητας και οι παντοειδείς εμετικές κομματικές αντιπαλότητες είναι το ζητούμενο, αυτό σημαίνει πως είμαστε, ως λαός, ανεπίδεκτοι μαθήσεως, παραδειγματισμού, ανέλιξης, εξευγενισμού. Ανάξιοι /Ανεπιτήδειοι. Κάποιοι συμπολίτες μας:
Α. Χρησιμοποιούν τους χώρους των ΑΕΙ για τις σωματικές τους ανάγκες, (=Δημόσια Ανακουφιστήρια) , τόπους βιασμών, εμπορίας ναρκωτικών, κατασκευής μολότοφ, και λοιπών εκπαιδευτικών κατασκευών, εντοιχισμού Καθηγητών και Πρυτάνεων και τρομοκράτησης της υγιούς πανεπιστημιακής κοινότητας;

Β. Εμμένουν στην εισαγωγή φοιτητών με βαθμό 1,2,3 ώστε όλοι, χωρίς εξαίρεση ή ικανότητα, να πάρουν ένα «χαρτί». Ως γνωστόν , χαρτιά υπάρχουν πολλών ειδών και χρήσεων.

Κάποια, υποτίθεται πως πρέπει να χρησιμοποιούνται, όχι μόνον για σωματικές ανάγκες, αλλά και για να εξυπηρετούν τους κατόχους στις ανάγκες της αγοράς εργασίας.
Γ. Θεωρούν πως τα Ιδιωτικά ΑΕΙ ζημιώνουν τα Δημόσια; Πως τάχα εμποδίζουν την πολιτεία να αναβαθμίσει, αν το επιθυμεί τα Δημόσια; (Σ.Σ Μήπως επειδή θα πρέπει πρώτα να … ερωτήσει τα Ιδιωτικά; Quiz για κρετίνους).
Δ. Αντιδρούν λυσσαλέα, στην Αστυνόμευση των χώρων των ΑΕΙ. Γιατί; Μήπως και σταματήσουν τα έκτροπα; (Άλλωστε η αστυνόμευση είναι πλέον αναγκαία παντού. Όχι μόνον εκεί που υπάρχει α π ό λ υ τ η έ ν δ ε ι ξ η, όπως στα ΑΕΙ ).
Αλήθεια, τι ακριβώς επιζητούν κάποιοι; Την ολοσχερή διάλυση /μπαχαλοποίηση της κοινωνίας μας; Την διάλυση της Παιδείας; Και αν ναι, να κερδίσουν τι; Να διαφεντεύουν αυτοί οι ίδιοι ένα εγκατεστημένο μόνιμα πλέον αλαλούμ; Αν βουλιάξει το σκάφος ουδείς θα διασωθεί. Ακόμη και αν είναι στο τιμόνι.
Ε. Γιατί η «Αριστεία» ερεθίζει – ως κόκκινο πανί; – (Περιέργως κατ’ εξοχήν στους «κόκκινους» ….).
Γιατί τόση «λατρεία» στην ήσσονα προσπάθεια, την μη διάκριση;

 ΥΓ Έχω, χρόνια τώρα προσφέρει επανειλημμένως την ο ρ ι σ τ ι κ ή λύση του προβλήματος.
Το άκουσαν οι εναλλασσόμενες στην εξουσία Κυβερνήσεις, αλλά δεν τόλμησαν να προχωρήσουν σε : Δ η μ ο ψ ή φ ι σ μ α !!!!!……..με το ερώτημα: «θέλετε να αλλάξει η κατάσταση στα Πανεπιστήμια ; ΝΑΙ ή ΌΧΙ;»
Αν η πλειονοψηφία –όπως πιστεύω – απαντούσε ΝΑΙ, τότε θα τελειώναμε οριστικά και αμετάκλητα με αυτό το αίσχος που υποβαθμίζει τις σπουδές, μας προσβάλλει και μας διασύρει διεθνώς!….
Ιδού η Ρόδος! (Σ.Σ Την δημοκρατική αρχή της «Δημοκρατίας» μας = Αρχή της πλειονοψηφίας δεν βλέπω. Εσείς;).