Ιωάννης Μ. Ασλανίδης
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.
-Η Τουρκία στην έννοια της φιλίας δίδει διαφορετική ερμηνεία, δηλ. όπου υπάρχει συμφέρον εκεί υπάρχει φιλία. Γι’ αυτό δημιουργεί προϋποθέσεις ώστε τα συμφέροντα των ισχυρών να συμπίπτουν με τα δικά της. Για να πετύχει αυτήν την συνταγή, ιστορικά πλέον τεκμηριωμένη, δεν δίσταζε στο παρελθόν, δεν διστάζει στο παρόν και να είσθε βέβαιοι, δεν θα διστάσει και στο μέλλον να πατήσει «επί πτωμάτων» για να πετύχει τους εθνικούς, επεκτατικούς και εγκληματικούς στόχους της. Δεν την απασχολεί το βιοτικό επίπεδο του λαού της, ούτε οι δημοκρατικές και θρησκευτικές ελευθερίες στην Τουρκία. Εκείνο που την ενδιαφέρει πρωτίστως να έχει ισχυρό και πολυάριθμο Στρατό για την ετσιθελική διεξαγωγή της εξωτερικής πολιτικής και ισχυρή αστυνόμευση στο εσωτερικό της χώρας για ευνόητους λόγους.
-Η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά, μόνο έτσι θα πετύχει τους επεκτατικούς της στόχους, σε μία Ευρώπη χωρίς ηγέτες και με ξύλινα πόδια, και μια Αμερική, η οποία έχει ανάγκη από στηρίγματα στην Ευρώπη και την Ασία, για να εξασφαλίσει τα οικονομικά συμφέροντά της, στις ως άνω περιοχές.
-Δεν υπάρχουν άλλες ερμηνείες για την σημερινή κατάσταση και για τα γεγονότα που συμβαίνουν σήμερα, που συνέβησαν και στο παρελθόν στην περιοχή μας, όπως το βεβαιώνουν :
ΠΡΩΤΟΝ: Η παλαιότερη ανιστόρητη δήλωση του Προέδρου της Αμερικής Μπάρακ Χουσεΐν Ομπάμα στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση όπου είπε: «…μετά τον Α! Π.Π. η Τουρκική Δημοκρατία είναι δικό σας επίτευγμα… και προήλθε με αγώνες και θυσίες του τουρκικού λαού… (κλπ.)».Αυτή η δήλωση. αποτελεί ύβρη στη μνήμη των εκατοντάδων χιλιάδων σφαγιασθέντων Ελλήνων, Αρμενίων και άλλων εθνοτήτων από τα στίφη των απογόνων του Αττίλα. Όμως! Ο σκοπός του Προέδρου των Η.Π.Α. επετεύχθη δηλ. να γεμίσει τα τουρκικά στήθη με εθνική υπερηφάνεια. Αγνοώντας πιστεύω σκόπιμα τα λόγια του τότε Γεν. Προξένου των Η.Π.Α. την Σμύρνη κ. Γκόρτον, ο οποίος απεκάλεσε τους Τούρκους «Η κατάρα της Ασίας» και συγκλονισμένος δήλωσε: «σιχάθηκα που είμαι άνθρωπος», βλέποντας τα φρικώδη και βάρβαρα εγκλήματα του Μουσταφά Κεμάλ.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Όταν! Στο εγγύς παρελθόν, ο κ. Σαρκοζί και η κ. Μέρκελ δήλωσαν ότι θα δέχονταν την Τουρκία με Ειδική Σχέση, τότε ο κ. Ερντογάν, ο νέος Nabucco των κρατών του υπογαστρίου των αντιθέτων συμφερόντων με την Ρωσία, με περισσή υπεροψία απαντά: «Ή πλήρης ή δεν επιθυμούμε ένταξη».
-Δυστυχώς! Δεν υπάρχει άξιος Ηγέτης στην Ε.Ε. να πει ευθαρσώς: “δεν μιλάμε για κανένα θέμα με την Τουρκία, όσο διατηρεί κατοχικά στρατεύματα στην Δημοκρατία της Κύπρου, που ανήκει στην Ε.Ε. και που υπάρχει στον Ο.Η.Ε. εις βάρος της Τουρκίας καταδικαστική απόφαση προς τούτο”.
ΤΡΙΤΟΝ: Από τα μέσα του 1980-90, η τότε κυβέρνηση της Ελλάδος μετέφερε ως γνωστόν τις προτεραιότητές της σ’ άλλους στόχους, με αποτέλεσμα να χαθεί η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο. Τότε άρχισαν δειλά-δειλά να εμφανίζονται από τους Τούρκους οι πρώτες παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρους της Ελλάδος στο Αιγαίο. Με αποτέλεσμα σήμερα να υπάρχει τέτοια συχνότητα παραβιάσεων και κυκλοφορίας τουρκικών πολεμικών αεροσκαφών στον εθνικό μας εναέριο χώρο που θυμίζει αστική αθηναϊκή συγκοινωνία «Πατήσια-Αμπελόκηποι».
ΤΕΤΑΡΤΟΝ: Η Τουρκία, αυτός ο άθλιος γείτονάς μας, που δεν έχει μπέσα σε τίποτε και έχει υπομονή όνου, όσος χρόνος και αν χρειασθεί, για να βρει την ευκαιρία να δαγκώσει επικίνδυνα, συνεχίζει την επιθετική και επεκτατική πολιτική της εναντίον της χώρας μας. Απόδειξη! είναι ότι συνεχώς εξοπλίζει την Στρατιά του Αιγαίου όπως την ονομάζει και πρόσφατα ήλθε σε διαπραγματεύσεις με την Ρωσία και προμηθεύτηκε, με πυραύλους S400 παρ’ όλο ανήκει στο ΝΑΤΟ. Η τουρκική πολιτική και ο μακρόπνοος σχεδιασμός αυτής είναι προβλέψιμος, ενεργούν προκλητικά μόνον όταν αισθάνονται υπεροπλία και διατηρούν διεθνή πολιτικά και διπλωματικά υπέρ αυτών ερείσματα. Σκεφτείτε! πότε οι Τούρκοι εισέβαλλαν στην Κύπρο, ένα στόχο τον οποίον χρόνια ετοίμαζαν, το 1974, όταν η Ελλάδα ευρίσκετο σε διεθνή απομόνωση λόγω των εσφαλμένων γεγονότων των τότε κρατούντων.
-Εις ότι αφορά το Σκοπιανό, δυστυχώς ευρέθη Ελληνική Κυβέρνηση, με ενορχηστρωτές τους κ. Τσίπρα και κ. Κοτσιά, οι οποίοι υπέγραψαν την από πάσης πλευράς προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών και άνοιξαν πλέον τους ασκούς του Αιώλου, με συνεχή πλέον προβλήματα εις βάρος της χώρας μας. Υπ’ όψιν και εκεί είναι πλέον παρόν ο επιτήδειος ουδέτερος Τούρκος.
-Οι πολιτικές ηγεσίες μας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι το ανθρώπινο δυναμικό θέλει ηγέτες, οι οποίοι να διδάσκουν με τις πράξεις των, διότι οι πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες γίνονται πλέον αντιληπτές από τον Ελληνικό λαό.
-Η διαφορά μεταξύ ΗΓΕΤΗ και ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ εξουσίας είναι, ο μεν δεύτερος ακολουθεί την «πεπατημένη» λαμβάνοντας αποφάσεις που εξυπηρετούν τα κομματικά συμφέροντα, ενώ ο Ηγέτης δεν διστάζει να πάρει σκληρές, αλλά δίκαιες και φαινομενικά δυσάρεστες αποφάσεις, όταν πιστεύει έτσι εξασφαλίζεται η ευημερία του ελληνικού λαού και η ισχυροποίηση της Χώρας (Στρατιωτική – Οικονομική).
“Που είναι Όλυμπε οι Θεοί σου; Ραγιάδες έχουν γίνει.”
<< Η ΑΡΕΤΗ ΘΕΛΕΙ ΤΟΛΜΗ>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου