Προϊόντος το χρόνου και ως τις εκλογές η πολιτική ζωή του τόπου θα αφηνιάσει. Ενίοτε όχι με στοιχεία σοβαρότητας. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου μήνυσε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου, ο οποίος τον κατηγόρησε ότι κράτησε «αντεθνική στάση» με αφορμή την κοινή παρουσία του σε εκδήλωση με τον «ακτιβιστή», Ιάσονα Αποστολόπουλο, για έκθεση της OLAF που αφορούσε τις επαναπροωθήσεις προσφύγων στο Αιγαίο.
Τον πείραξε επίσης γιατί κυβερνητικός εκπρόσωπος χρησιμοποίησε για τη στάση του τη λέξη «άγος» και ανέτρεξε στο λεξικό Μπαμπινιώτη όπου έμαθε ότι αποτελεί «προσβλητική, βέβηλη πράξη, που αντιβαίνει σε αρχές και αξίες, που θεωρούνται ιερές και απαραβίαστες».
Προς τι η δυσανεξία; Αν για τον συντηρητικό Οικονόμου είναι άγος, για έναν ριζοσπάστη είναι τίτλος τιμής. Ο καθένας δικαιούται να είναι εικονοκλάστης και να βεβηλώνει αρχές και αξίες που θεωρούνται ιερές και απαραβίαστες. Άλλωστε έτσι, από εικονοκλάστες πρωτοπόρους προχώρησε η ιστορία, η φιλοσοφία, η πολιτική επιστήμη, η κοινωνική θεωρία.
Έτσι άλλαξαν στο διάβα του χρόνου του χρόνου ήθη και έθιμα, ξεπεράστηκαν τοτέμ και ταμπού, αγκυλώσεις και προκαταλήψεις. Έτσι προχώρησαν οι κοινωνίες. Γιατί συνιστά κατηγορία; Μάλλον ενταγμένη στη δημιουργία πολιτικών εντυπώσεων εντάσσεται η κίνηση όπως και το εξώδικο προς την ιστοσελίδα iefimerida για σχετικό άρθρο της Σοφίας Γιαννακά.
Παρόλα αυτά, από θέση αρχής πρεσβεύουμε ότι σε πολιτισμένη κοινωνία μόνο μέσω της δικαιοσύνης πρέπει να επιλύονται οι διαμάχες. Και προκύπτει πλέον υποχρέωση του αρμόδιου υπουργείου Δικαιοσύνης να βρει φόρμουλα ώστε να εκδικάζονται τάχιστα τέτοιου είδους υποθέσεις που παρεμβαίνουν άμεσα στο πολιτικό γίγνεσθαι και παράγουν πολιτικό αποτέλεσμα.
Όπως και η μηνυτήρια αναφορά που κατέθεσαν οι Φαήλος Κρανιδιώτης και Θάνος Τζήμερος εναντίον δημοσιογράφου του Spiegel που αξιοποίησε την ιδιότητα του μεταφραστή και έκανε ρεπορτάζ για το περίφημο πεντάχρονο κοριτσάκι τη Μαρία, που κατά την οικογένειά της και τον δημοσιογράφο, πέθανε από τσίμπημα σκορπιού στη νησίδα του Έβρου - η οποία από ό,τι φαίνεται δεν ανήκε στην ελληνική επικράτεια.
Ο γράφων από εδώ έχει υπερασπιστεί το δικαίωμα του δημοσιογράφου να χρησιμοποιήσει ψεύτικη ταυτότητα προκειμένου να εισέλθει σε χώρο που είναι απαγορευμένος για τα ΜΜΕ. Ωστόσο αν μετέδωσε ψευδές ρεπορτάζ που αμαύρωνε την εικόνα της χώρας, είναι διαφορετικό θέμα. Και η υπόθεση θα πρέπει να εκδικαστεί σύντομα για να μην αφήνεται βορά στη σαρωτική καταγγελτική βουλιμία των εντεταλμένων τρολ του διαδικτύου ή των εκ των προτέρων πεπεισμένων εμμονικών οπαδών.
(Παρεμπιπτόντως χθες το Spiegel επανήλθε, κατηγορώντας τον Μητσοτάκη ότι «Αυτοπροβάλλεται ως μεταρρυθμιστής αλλά κυβερνά όλο και πιο αυταρχικά». Δεν θα μας αφορούσε η κατηγορία για τον Μητσοτάκη αν βασικό μέρος του άρθρου δεν ήταν η επικέντρωση «ειδικά στον τομέα μεταναστευτικής πολιτικής» όπως αναφέρει.
Ο αρθρογράφος δεν πρότεινε στη γερμανική κυβέρνηση να δέχεται αυτοστιγμεί όσους η Ελλάδα αποτρέπει. Μετά χαράς θα τους στέλναμε. Αλλά οι ακκιζόμενοι ανθρωπιστές θέλουν τη χώρα τους προστατευμένη από την ανεξέλεγκτη είσοδο και την Ελλάδα ελεεινό hot spot ανθρώπινων υπάρξεων. Οι ίδιοι μακράν του συγχρωτισμού με τους τριτοκοσμικούς μουσουλμάνους, θα αρκούνται να δημοσιεύουν ροβεσπιερικά άρθρα κατά της απάνθρωπης Ελλάδας).
Ως εκ τούτου αν εκδικαστεί γρήγορα η μηνυτήρια αναφορά Κρανιδιώτη -Τζήμερου, θα είναι και απάντηση στο Spiegel στην περίπτωση που έχει -αν έχει- καταχωρήσει ψευδές ρεπορτάζ. Θα είναι αυτό που θα ζητάει συγγνώμη και θα χαμηλώσει τον καταγγελτικό του οίστρο (μην μας διαφεύγει ότι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε ιδιαίτερα. Οι Ευρωπαίοι διέπονται από μια ρατσιστική, απαξιωτική στάση κατά των «απολίτιστων Βαλκάνιων», όπως θεωρούν και την Ελλάδα).
Την ίδια άμεση διερεύνηση με άπλετη διαφάνεια πιστεύουμε ότι πρέπει να τύχουν και τα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Χθες ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε την ΑΔΑΕ, ενώ αντιπροσωπεία της ΚΟ του κόμματος συναντήθηκε με τον νέο διοικητή της ΕΥΠ. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε από την Αρχή να απαντήσει πόσα πολιτικά πρόσωπα έχουν τεθεί σε «επισύνδεση», «τουλάχιστον τα τελευταία 2 χρόνια, που οι πάροχοι των επικοινωνιών έχουν τη δυνατότητα να κρατούν αρχεία».
Σαφώς να απαντηθεί αλλά είναι αίτημα εκ του ασφαλούς. Θα έδινε την εντύπωση ότι όντως τον ενδιαφέρει η αλήθεια και δεν το χρησιμοποιεί ως μικροπολιτικό όχημα, εάν ζητούσε να διερευνηθεί και πόσοι από τους 54.000 που παρακολουθούντο επί κυβέρνησής του, ήταν πολιτικοί.
Γιατί ο δημοσιογράφος Κουσουλός διώκεται επειδή δημοσίευσε απόρρητα έγγραφα που αποδεικνύουν ότι ο Τσίπρας παρακολουθούσε παράνομα ακόμη και στελέχη της κυβέρνησής του, και συγκεκριμένα του τότε γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου Σπύρου Σαγιά και του υφυπουργού Ανάπτυξης Στέργιου Πιτσιόρλα. Από την Κουμουνδούρου διοχετεύτηκε η είδηση ότι η παρακολούθηση των δύο είχε αρχίσει από την κυβέρνηση Σαμαρά. Μπορεί, αν και είναι παράδοξο.
Γιατί τότε ο ένας δεν ήταν γραμματέας του υπουργικού Συμβουλίου και ο άλλος υφυπουργός Ανάπτυξης. Άρα προς τι η παρακολούθηση για υπόθεση που απασχολούσε κυβερνητικά κλιμάκια;
Γι' αυτό όλα στο φως και όποιος αντέξει. Από τις συνακροάσεις το ΚΚΕ επί ΣΥΡΙΖΑ, την εκφοβιστική πρωτοσέλιδη δημοσίευση email στην Αυγή για δικαστή που συμμετείχε στις τηλεοπτικές άδειες, την παρακολούθηση Σαγιά - Πιτσιόρλα, έως τις παρακολουθήσεις Μητσοτάκη. Μόνο έτσι θα επέλθει «κάθαρση» του - πραγματικού - άγους και δεν θα μετατραπεί η διερεύνηση σε πολιτικό εργαλείο εντυπώσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου