Η ευφάνταστη ιστορία των 38 προσφύγων και του άταφου κοριτσιού στη νησίδα του Έβρου, αποδείχτηκε πως ήταν ένα άρρωστο παραμύθι. Ένα παραμύθι που είχε φαινομενικά σαν πρωταγωνιστή έναν σκορπιό. Ωστόσο στην πράξη ήταν αρκετοί οι σκορπιοί, που προσπάθησαν για μια ακόμα φορά να δηλητηριάσουν τη χώρα και να προκαλέσουν τοξικές αντιδράσεις ανάμεσα στους πολίτες.
Όλοι γνωρίζουμε το μύθο με τον Σκορπιό και το Βάτραχο, που είναι αγνώστου προελεύσεως, αλλά έχει σχέση με τον κλασσικό μύθο του Αίσωπου, «Γεωργός και έχιδνα». Σύμφωνα με αυτόν τον μύθο ο σκορπιός, ζητά από τον βάτραχο να τον βοηθήσει να περάσει στην αντίπερα όχθη ενός ποταμού. Ο βάτραχος δηλώνει επιφυλακτικός.
Γνωρίζοντας ότι ο σκορπιοί επιτίθενται και σκοτώνουν τους βάτραχους, αμφιβάλει πως θα περάσει ζωντανός στην άλλη όχθη με τον σκορπιό στην πλάτη του. Ο σκορπιός τον καθησυχάζει λέγοντας του, ότι δεν είναι παράλογος για να τον σκοτώσει, καθώς θα τον μεταφέρει στην πλάτη του, διότι θα πνιγεί και ο ίδιος. Και το ταξίδι ξεκινά.
Όμως κάποια στιγμή ο σκορπιός κτυπά με το κεντρί της ουράς του τον βάτραχο, με αποτέλεσμα να βυθιστούν και οι δύο στο ποτάμι. Και τότε ο βάτραχος ρώτησε τον σκορπιό γιατί το έκανε, αφού θα πεθάνουν και οι δύο. Και ο σκορπιός απάντησε, πως το έκανε γιατί αυτή είναι η φύση του.
Στην περίπτωση του Έβρου, τα είδη των σκορπιών που αναμίχθηκαν στη δημιουργία αυτών των κορυφαίων «fake news» που ξεπέρασαν τα σύνορα της Ελλάδας, δεν το έκαναν, γιατί αυτή είναι η φύση τους. Τα κτυπήματα των σκορπιών ήταν πολύ στοχευμένα, με σκοπό να αποκομίσουν τα δικά τους οφέλη και κέρδη.
Το πρώτο είδος των σκορπιών, είναι αυτοί που βιοπορίζονται από το δράμα των προσφύγων και των μεταναστών. Αυτοί που αποκτούν εισοδήματα μέσα από τη διακίνηση των μεταναστών και το παράνομο πέρασμα των συνόρων, αυτοί που σαν «εργαζόμενοι ή εθελοντές», μέσω των ΜΚΟ που αντλούν ευρωπαϊκά κεφάλαια ζουν από αυτήν τη «μπιζνα» που έχει σημαντικές οικονομικές διαστάσεις και αυτοί που δημοσιογραφούν δήθεν αποκαλυπτικά και καταγγελτικά εκτελώντας συμβόλαια και αποκτώντας όνομα.
Το δεύτερο είδος των σκορπιών, είναι αυτοί που προσπαθούν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Και στην προκειμένη περίπτωση είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Από την κορυφή του, μέχρι τη βάση του. Από τα ηγετικά του στελέχη, μέχρι τα τελευταία trolls των social media. Που δημιούργησαν απολύτως συνειδητά μια ψευδή ιστορία, που τη διόγκωσαν και τη χρησιμοποίησαν μετατρέποντας τη σε αντεθνική προπαγάνδα, μπας και μαζέψουν ψήφους από όσους ακόμα πιστεύουν με απελπισμένο τρόπο στο δήθεν ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Και παρατηρούμε πως ακόμα και σήμερα, που έχει αποκαλυφθεί ότι τα γεγονότα στον Έβρο ήταν ένα τεράστιο ψέμα, εξακολουθούν να τα χρησιμοποιούν δίχως ντροπή, στην προσπάθεια τους να εδραιώσουν μια εικόνα για την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό, που δεν υπάρχει.
Το τρίτο είδος των σκορπιών του Έβρου, αποτελείται από όλους αυτούς που εναγωνίως προσπαθούν να δηλώνουν παρόντες στις πολιτικές εξελίξεις, στη διαμόρφωση νέων πολιτικών σχηματισμών, που δηλώνουν ξεχωριστοί και χρήσιμοι και που θεωρούν τους εαυτούς τους φάρους της λογικής και της ηθικής.
Κοινό χαρακτηριστικό και των τριών ειδών σκορπιών είναι το δάγκωμα της κυβέρνησης και η έκθεση της Ελλάδας. Η ανάδειξη του «Έλληνα Όρμπαν» και της «χώρας που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία του τύπου».
Ευτυχώς, για μια ακόμα φορά τα fake news που πήγαν να σηκώσουν τα γνωστά κυκλώματα, κατέρρευσαν. Η προσπάθεια δημιουργίας αφηγημάτων καταγγελίας αλλά και εξέγερσης, αγανάκτησης αλλά και αντίδρασης, εννέα μήνες πριν τις εκλογές για να ξυπνήσει αντανακλαστικά του παρελθόντος και να κτίσει αναγωγές με «χούντες» και λοιπές φαιδρότητες, έπεσε και πάλι στο κενό. Μπορεί να μην ακούστηκε συγγνώμη από τη πλευρά των ενόχων, ωστόσο ακούστηκε ένα δυνατό κρακ, από το πάτημα της πραγματικότητας πάνω στην πλάτη των σκορπιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου