Το φεστιβάλ της ντροπής

Σάκης Μουμτζής

 

Λόγω της παρουσίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ δε δόθηκε η πρέπουσα δημοσιότητα στο φεστιβάλ «Σπούτνικ» της αποκαλούμενης νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Λέω «αποκαλούμενης» γιατί από τις φωτογραφίες της εκδήλωσης προκύπτει πως ελάχιστοι ήταν οι νέοι. Κυριαρχούσαν τα γκρίζα μαλλιά.

Εξάλλου είναι γνωστό πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμιά οργανωτική δύναμη στη νεολαία και γι' αυτό ακολουθεί ασθμαίνων όλες τις πορείες και τις εκδηλώσεις των ακροαριστερών οργανώσεων. Στις εκλογές των ΑΕΙ η παράταξη που πρόσκειται στον ΣΥΡΙΖΑ έλαβε κάτω από το 3%.

Αυτό που χαρακτήρισε το φεστιβάλ είναι το υβρεολόγιο ενός γνωστού για τη χυδαιότητα του τσολιά, με φόντο την εικόνα του Πούτιν, κάτω από την οποία υπήρχε σε κυριλλική γραφή το γνωστό υβριστικό σύνθημα για τον πρωθυπουργό. Θα μου πείτε «γιατί εκπλήσσεσαι». Το κόμμα που εκτσογλάνισε την πολιτική ζωή του τόπου είναι πολύ λογικό να έχει και μια ανάλογη νεολαία.

Γι΄αυτό και δεν προκάλεσε έκπληξη σε κανένα το γεγονός πως ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαχώρισε τη θέση του από αυτή τη ντροπή. Συνηθίζεται οι νεολαίες να έχουν πιο προχωρημένα, πιο προκλητικά συνθήματα, αλλά υπάρχει η κομματική καθοδήγηση που επεμβαίνει, επιβάλλοντας την τάξη όταν ξεφεύγουν. Στον ΣΥΡΙΖΑ δε συνέβη αυτό.

Απεναντίας η νεολαία του φτιάχτηκε κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του κόμματος.

Στον βαθμό που στην ανανεωτική Αριστερά υπήρχε ένας Μπάμπης Δρακόπουλος, ένας Λεωνίδας Κύρκος, ένας Ηλίας Ηλιού ήταν επόμενο από τα φεστιβάλ της ΑΥΓΗΣ και του ΘΟΥΡΙΟΥ να παρελαύνουν ο Μάνος Χατζηδάκις, ο Διονύσης Σαββόπουλος, ο Μανόλης Αναγνωστάκης, ο Τίτος Πατρίκιος και δεκάδες άνθρωποι των Γραμμάτων και των Τεχνών.

Σήμερα είναι απολύτως φυσιολογικό να δίνουν παράσταση γελοίοι τσολιάδες που το μόνο που ξέρουν είναι να βρίζουν. Και ήρθε και ο Α. Τσίπρας και ζήτησε «να μετατρέψουμε τα γηπεδικά συνθήματα σε πολιτικά συνθήματα, που θα τρομάζουν το καθεστώς». Όπου καθεστώς είναι η εκλεγμένη από τον ελληνικό λαό κυβέρνηση. Αν έχουν τέτοιον ηγέτη, με τέτοιες αντιλήψεις τι να περιμένεις από τους νέους που τον ακολουθούν;

Το σκηνικό της ντροπής συμπλήρωσε η φωτογραφία του Πούτιν. Ένας απόβλητος του πολιτισμένου κόσμου, φιγουράριζε σε μια μεγάλη οθόνη του φεστιβάλ. Θα μου πείτε πως σχεδόν όλοι εκεί μέσα είναι πουτινόφιλοι. Είναι «υπέρ της ειρήνης και κατά του πολέμου». Και ως γνωστόν ο Πούτιν δεν κάνει πόλεμο, αλλά «ειδική επιχείρηση». Βέβαια, από τη στιγμή που έχουν ως πρότυπο τον Μαδούρο και τον Κάστρο, η απόσταση από τον Πούτιν είναι ελάχιστη.

Είναι τελικά τόσο ανόητοι, γιατί λόγω ενός προκλητικού, υβριστικού και χυδαίου show ουδείς ασχολήθηκε με την ομιλία του Τσίπρα, που υποτίθεται θα αντιστάθμιζε την παρουσία του Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη. Όλοι σχολίαζαν στο διαδίκτυο και στον Τύπο τα καμώματα του τσολιά. Άλλο ένα επικοινωνιακό αυτογκόλ. Τα αυτογκόλ τα έχουν στο αίμα τους.