ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940

  -Σήμερα, σύσσωμος ο Ελληνισμός εορτάζει την 78η επέτειο της 28ης Οκτωβρίου του 1940. Σήμερα το Ελληνικό Έθνος ξαναζωντανεύει και ξαναζεί την αλησμόνητη εποχή του 1940-41.

Οι νεότεροι Έλληνες, κληρονόμοι ευλαβείς της Ιεράς παρακαταθήκης και των μεγάλων υποθηκών των προγόνων των, ευγνωμόνως κάθε επέτειο συγκεντρώνονται εις τον οίκον του Θεού, και στη συνέχεια παρακολουθούν παρέλαση των Ε.Δ. για να αποτίσουν με τον τρόπο αυτό, φόρο τιμής προς όλους τους επωνύμους και ανωνύμους Ήρωες μας του έπους του ’40. To Φθινόπωρο του 1940, η προοπτική της Ιστορίας ήταν όσο ποτέ άλλοτε ζοφερή. Οι λαοί της Ευρώπης είχαν υποδουλωθεί ή ήσαν έτοιμοι να υποκύψουν στο φάσγανο (ξίφος) της άκρατης βίας. Η Χιτλερική Γερμανία σάρωνε τα σύνορα των ηπειρωτικών επικρατειών, προχωρούσε την κοσμοϊστορική εγκαθίδρυση, καινούργιας εποχής, σφραγισμένης από το μεγαλείο του Γερμανικού λαού και του εμπνευσμένου αρχηγού του. Είναι και σήμερα απορίας άξιον, όσα οδήγησαν την ανθρωπότητα προς την αλλοφροσύνη εκείνη και είναι  τραγικό δίδαγμα, η ολέθρια συνέπεια της αβελτηρίας των Δυτικοευρωπαϊκών τότε κυβερνήσεων, της ηθικής ανοχής και της πολιτικής μυωπίας, αντίκρυ στον ανερχόμενο εθνικοσοσιαλισμό παρά τις διακηρυγμένες από τον ίδιο τον αρχηγό των, εγκληματικές προθέσεις του. Πολύπειρη πολιτικοί της Αγγλίας αφέθηκαν να βαυκαλιστούν από την έωλη γνώμη ότι η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία θα ήταν προπάντων προπύργιο ή ακόμη και ανέξοδο στράτευμα στην υπηρεσία του Αντικομουνισμού. Στον νότο η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη. Όλα σχεδόν τα βαλκανικά κράτη, πλην της Ελλάδος, είχαν υποκύψει στον άξονα. Όσον αφορά την Τουρκία με διπλωματικότητα και επιτηδειότητα περιέπαιζε τους πάντες.  Αρχικά υπέγραψε σύμφωνο συνεργασίας με την φασιστική Γερμανία και μόνο  όταν το 1944 αυτή κατέρρεε, την κήρυξε τον πόλεμο.  Στην ζοφερότατη αυτή ατμόσφαιρα της Ιστορίας σήμανε η ώρα της μεγάλης δοκιμασίας του ελληνικού λαού. Παρεμβλήθηκε τότε η άθλια επιδίωξη της Φασιστικής Ιταλίας να κατακτήσει Ελληνικά εδάφη και την αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940 επίλεκτες μονάδες του Ιταλικού στρατού παραβιάζουν τα Βορειοδυτικά σύνορα της Ελλάδος. Και όμως, αντίκρυ στην απρόκλητη επιδρομή του εχθρού, σφυρηλατήθηκε ακαριαία η εθνική ομοψυχία των Ελλήνων. Αποδείχτηκε τότε ο Ελληνικός λαός ηθικά βαθύπλουτος και πολιτικά υπερώριμος, φάνηκε ανενδοίαστος να εκπληρώσει ακέραια το ηθικό χρέος του ως λαός προικισμένος με τα πρωτοτόκια της ελευθερίας, να προασπιστεί δηλαδή την εθνική ελευθερία του μέχρις εσχάτων και παράλληλα την πολιτική ελευθερία όλων των λαών της οικουμένης.
       Την 3η πρωινή ώρα της 28ης Οκτωβρίου, το τελεσίγραφο που προσκόμισε ο πρέσβης της φασιστικής Ιταλίας ΓΚΡΑΤΣΙ, επισκεφθείς τον πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά εις την οικία του, ήταν λιτό και ξεκάθαρο, η φασιστική Ιταλία ζητεί «Γην και Ύδωρ», τότε ο πρωθυπουργός απήντησε ΟΧΙ εκφράζοντας απόλυτα την αταλάντευτη βούληση του Ελληνικού λαού, σύμφωνα με τις υπαγορεύσεις της ηθικής κληρονομιάς, μεστή από ηρωικές αρνήσεις υποταγής. Η επίθεση των Ιταλικών στρατευμάτων άρχισε σε δύο μέτωπα, ΗΠΕΙΡΟΥ και ΠΙΝΔΟΥ.
Το θαύμα έγινε, το Ελληνικό Σχέδιο επιχειρήσεων επέτυχε, και από τις 14 Νοεμβρίου 1940 άρχισε η προέλαση του Ελληνικού Στρατού ο οποίος κατόρθωσε μέχρι τα μέσα Μαρτίου 1941 να φθάσει βαθιά μέσα στην Βόρειο Ήπειρο και να καταλάβει περιοχές, σφραγισμένες με την παρουσία Ελλήνων από αιώνες. Η νίκη έστεψε τα Ελληνικά όπλα στον πολυαίματο αλλά δίκαιο αγώνα των Ελλήνων. Ο Ελληνικός λαός ανέπνευσε και μαζί του ανέπνευσαν οι λαοί και των άλλων χωρών της Ευρώπης. Ενώ, είχε παύσει να μαίνεται η θύελλα του πολέμου στην Βόρεια Ήπειρο, αλλά σύννεφα συσσωρεύονται πυκνά στον ελληνικό ουρανό και προμηνύουν την έκσπαση νέας καταιγίδας. Η απρόβλεπτη για τον Άξονα εξέλιξη του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου, απετέλεσε μεγάλο κώλυμα στην πραγματοποίηση της αποφάσεως του ΧΙΤΛΕΡ για να εκστρατεύσει κατά της Σοβιετικής Ενώσεως. Έτσι, αποφασίστηκε η ταυτόχρονη επίθεση των Γερμανών από το έδαφος της Συμμάχου των, Βουλγαρίας εναντίον της Ελλάδος και της Γιουγκοσλαβίας.
Η επίθεση της 12ης Γερμανικής Στρατιάς εναντίον της Ελλάδος άρχισε την 05:15 ώρα, της 6ης Απριλίου του 1941, χωρίς ούτε καν να τηρηθούν οι συνήθεις διπλωματικές διαδικασίες. Η κατάληψη της Ελλάδας από τα Γερμανικά στρατεύματα ολοκληρώθηκε την 31η Μαΐου του 1941 με την κατάληψη και της νήσου Κρήτης. Βαρύτατο ήταν το τίμημα του Ελληνο-Ιταλικού πολέμου και της Γερμανικής εισβολής τα έτη 1940-1941. Ο πόλεμος αυτός στοίχισε την ζωή και τον ακρωτηριασμό χιλιάδων ατόμων.
        Ελέχθησαν πολλά, για την Ηρωική στάση των Ελλήνων, από τους τότε ισχυρούς του κόσμου. Δυστυχώς όμως! ότι ο Έλλην Μαχητής κέρδισε εις το πεδίον της μάχης, χάθηκε στις πολιτικές τράπεζες των διαπραγματεύσεων. Βασική  ανάγκη και σήμερα, διατηρήστε τις Ένοπλες Δυνάμεις στο ύψος που απαιτούν οι καιροί είναι η μόνη Ελπίδα και η μόνη ασπίδα του Ελληνικού λαού. Μην τις παραδώσετε βορά των τροϊκανών, που υπηρετούν ξένα προς την Ελλάδα Συμφέροντα. Εορτάζοντας σήμερα την επέτειο της εποποιίας του ’40, ας αποτίσουμε ελάχιστο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους νεκρούς ήρωες. Η θυσία τους ας γίνει για εμάς χρέος ενότητας και προσήλωσης στα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Σήμερα! επειδή πάλι με δέος η ανθρωπότητα παρακολουθεί να  κτυπούν πάλι τύμπανα πολέμου στην περιοχή μας, είναι βαρύτατες οι υποχρεώσεις μας έναντι αυτής της ανεκτίμητης Εθνικής κληρονομιάς, αποτέλεσμα αγώνων και θυσιών των προγόνων μας. Ιδιαίτερα η νέα γενιά, η ελπίδα του ΑΥΡΙΟ, πρέπει να ενστερνισθεί τα διδάγματα της εποποιίας του ’40, και να αντιληφθεί, ως μήνυμα της ημέρας ότι, μόνο με την Εθνική ενότητα, την Ιστορική μνήμη του λαού μας και το δημοκρατικό πολίτευμα θα διαφυλάξουμε αυτήν την ιερή πατρίδα. Τέλος ας ευτυχήσουν οι ερχόμενες γενεές να έχουν την εθνική και πολιτική Ελευθερία χωρίς την φρίκη του πολέμου, να υπάρξουν όμως αξίες της Ειρήνης, που θα κρατήσουν προπάντων υψηλά τις ηθικές αξίες και την ηθική στάθμη του βίου των Ελλήνων.
      Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

             Αντγος ε. α.