Να γιατί η υπογραφή του κ. Τσίπρα στις Πρέσπες μεταφράζεται σε προδοσία

Γράφει ο Μανόλης Νικολουδάκης, Μαθηματικός, Λέκτορας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου

Η κοινή λογική λέει ότι όσο πιο μεγάλη πατρίδα έχω, «μεγάλη» από κάθε άποψη, τόσο καλύτερα είναι τα πράγματα για μένα, πάλι από κάθε άποψη. Για να γίνω πιο κατανοητός θα φέρω ένα παράδειγμα.

Κοιτάξτε τι κάνει ο Ερντογάν. Σκοτώνει Κούρδους. Κάποιοι που βλέπουν πιο βαθιά τα πράγματα ίσως πούνε ότι ο Ερντογάν σκοτώνει για τους δικούς του προσωπικούς στόχους και σκοπούς και για τα προσωπικά του συμφέροντα. Αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο. Η ουσία είναι στο γεγονός ότι ο Ερντογάν σκοτώνει. Ουσία επίσης έχει το ποιους σκοτώνει. Ποιους σκοτώνει λοιπόν; Τους Κούρδους. Προσέξτε τώρα κάτι πολύ σημαντικό. Οι Κούρδοι δεν έχουν πατρίδα!

Κοιτάξτε τι άλλο κάνει ο Ερντογάν. Επιτίθεται, χωρίς να υπολογίζει τίποτα, στους κατά τον Ερντογάν «τρομοκράτες» στη Βόρεια Συρία, λες και η Βόρεια Συρία ανήκει στην Τουρκία. Και παρά την «αγανάκτηση» κάποιων στο τέλος ο Ερντογάν κάνει αυτό που θέλει αυτός να κάνει. Οριοθετεί εκ νέου τα σύνορα και μάλιστα με την άδεια των Αμερικάνων και υπό την άκραν τού τάφου σιωπήν τών Ευρωπαίων. Και ενώ όλοι θεωρούν ότι ο Τραμπ τρελάθηκε κανείς δεν βλέπει ότι ο Τραμπ είπε το ΟΚ στον Ερντογάν, διότι ο Τραμπ έχει τα συμφέροντά του στην Κωνσταντινούπολη.

Όσο για τον Πούτιν, από αυτήν την ιστορία, ο Πούτιν είναι ο πιο κερδισμένος από όλους. Και ξαναφάνηκε και στην πιάτσα τών ηγετών και ο εξαφανισμένος Άσσαντ! Και όλη η παρέα είναι καλά εκτός από τους Κούρδους!!! Αυτό λέγεται πολλαπλούν ξεπούλημα των Κούρδων από Αμερικάνους, Ρώσους και Ευρωπαίους. Διότι με την βοήθεια των Κούρδων νικήθηκε ο ISIS και Θεός φυλάξοι μην ξαναεμφανιστούν.

Είναι προφανές πως αν είχαν αφήσει τους Κούρδους να έχουν πατρίδα τα πράγματα θα ήταν αλλιώς και τα προσωπικά συμφέροντα των Τραμπ και Ερντογάν δεν θα ήταν και τόσο εύκολα να πραγματοποιηθούν. Ούτε θα μπορούσαν τόσο εύκολα να χρησιμοποιήσουν τους Κούρδους για τα συμφέροντά τους. Όμως οι Κούρδοι δεν έχουν Πατρίδα! Και εμείς κάποτε δεν είχαμε πατρίδα, αλλά σταθήκαμε τυχεροί. Διχάζονται οι απόψεις για την ναυμαχία του Ναυαρίνου που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην απελευθέρωσή μας από τον Τουρκικό ζυγό. Η πιο απλοϊκή άποψη λέει ότι η ναυμαχία στο Ναυαρίνο έγινε χάρις σε αυτόν τον βλάκα, τον χαζότουρκο που χαζοκαθάριζε το κανόνι που εκπυρσοκρότησε εντελώς καταλάθος!!! Εκπυρσοκρότησε από την βλακεία του Τούρκου που το καθάριζε! Έτσι οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις, που βόλταραν έξω από το Ναυαρίνο, ίσως και έτοιμοι να μας πουλήσουν, όπως και τους Κούρδους τώρα, νόμισαν ότι τους επιτίθενται οι Τουρκοαιγύπτιοι και έγινε το έλα να δεις. Οι Μεγάλες Δυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία, ξεπάστρεψαν τον στόλο του Ιμπραήμ. Σταθήκαμε τυχεροί! Ήταν σαν να αλήθευε αυτό που διέδιδε ο Κολοκοτρώνης, λες και ήταν παρών στο συμβολαιογραφείο του Θεού, δηλ. ότι «Ο Θεός έβαλε την υπογραφή του για τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω».

Η άλλη άποψη, η πιο σοβαρή λέει ότι η ναυμαχία στο Ναυαρίνο δεν έγινε καθόλου τυχαία. Αντίθετα πλην των άλλων έπαιξε καθοριστικό ρόλο το συμφέρον τής οικονομίας τών Άγγλων, διότι οι τραπεζίτες του Λονδίνου, όπως ο Χάμπρο, που δάνεισαν τις επαναστατικές κυβερνήσεις με στερλίνες, είχαν εκδώσει ομόλογα με υψηλό επιτόκιο. Οι ομολογιούχοι θα ελάμβαναν πίσω το ποσόν με τον προβλεπόμενο τόκο μετά την επιτυχή έκβαση της Επανάστασης. Όμως η έλευση του Ιμπραήμ, το 1825, έθεσε σε κίνδυνο την προοπτική της ίδρυσης νεοελληνικού κράτους. Οι ομολογιούχοι ήσαν πλέον χιλιάδες, και σε περίπτωση αποτυχίας τής Επανάστασης η βρετανική οικονομία αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο «κραχ». Οπότε ασκήθηκε ισχυρή πίεση στον πρωθυπουργό Γεώργιο Κάννιγκ να επιλύσει το θέμα. Και το επέλυσε, διότι όπως είπε και ο Πάλμερστον (Henry John Temple), «η Μεγάλη Βρεταννία δεν έχει μόνιμους φίλους αλλά μόνιμα συμφέροντα».

Τα συμφέροντα, λοιπόν, είναι αυτά που καθορίζουν τα πάντα. Οπότε καθίσταται προφανές ότι όσο πιο ισχυρή πατρίδα έχουμε τόσο πιο εύκολα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που μας φέρνουν οι άλλοι προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.

Υπ’ αυτήν την έννοιαν ο τέως πρωθυπουργός κ. Τσίπρας με την συνθήκη των Πρεσπών έβλαψε πολύ σοβαρά την χώρα, διότι την αποδυνάμωσε απέναντι στα συμφέροντα των άλλων.

Σημειώστε ότι κανένας άλλος πρωθυπουργός πριν από τον κ. Τσίπρα δεν τόλμησε να βάλει τέτοια υπογραφή. Επομένως δικαίως επισύρει την μήνιν τού κόσμου, που όταν τον συναντά τον αποκαλεί προδότη.

Όσο δε για το γεγονός ότι τηρεί την συνθήκη ο κ. Μητσοτάκης, αυτό καθόλου δεν απαλλάσσει των ευθυνών του τον κ. Τσίπρα. Η υπογραφή λέει Τσίπρας. Δεν λέει Μητσοτάκης. Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.

http://lastpoint.gr