Μακρόνησος 1946-1949: Η απομυθοποίηση ενός αφηγήματος της ελληνικής Αριστεράς

Εικόνες που απομυθοποιούν τα όσα έχει συνηθίσει να υποστηρίζει η μεταπολιτευτική «κουλτούρα» για τον ρόλο της Μακρονήσου και των στρατοπέδων της κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου αποκαλύπτεται με σειρά φωτογραφικών ντοκουμέντων της εποχής... που είχε καταγράψει το υπουργείο Στρατιωτικών.  Φωτογραφίες που έγιναν καρτ ποστάλ αλλά και εκτέθηκαν στο Ζάππειο.  Οι φωτογραφίες καλύπτουν την περίοδο 1947 έως 1953. Το Υπουργείο Στρατιωτικών είχε αναθέσει τη φωτογράφηση στον Απόστολο Βερβέρη.  Η συλλογή είναι και μια καλή ευκαιρία να ξεκινήσει μια συζήτηση για το πόσα προσέφερε η λύση της Μακρονήσου στον «συμμοριτοπόλεμο» του 1946-1949.  Ουσιαστικά, η «δυσμενής» στρατιωτική βάση της Μακρονήσου συνέβαλε στη σωτηρία πλείστων αριστερίζοντων πολιτών, αφού γλίτωσαν από τον θάνατο στα χωριά και τις πόλεις, επιστρατευμένοι προσωρινά στις μονάδες της Μακρονήσου και απομακρυνόμενοι από τις περιοχές τους όπου η δίψα για εκδίκηση των μη κομμουνιστών που είχαν χάσει πατεράδες, μανάδες, παιδιά, συγγενείς και φίλους από τον ΔΣΑ, ήταν άσβεστη…  Έτσι, προστατεύθηκαν από τη μήνη, όλων όσων έχασαν ανθρώπους από τις εξαναγκαστικές επιστρατεύσεις των «συμμοριτών», αλλά και τα παιδομαζώματα που αποδείχθηκαν πληγή για την επαρχία, στη βόρειο Ελλάδα