Όνειδος! Πανεπιστημιακή Αστυνομία από το 1915 στο αριστερό Berkeley

Του Σπύρου Δημητρέλη

Μια εικόνα ισοδυναμεί μια χίλιες λέξεις. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στα τέλη Ιουλίου και δείχνει ένα από τα δεκάδες περιπολικά της πανεπιστημιακής αστυνομίας του Berkeley. Το δημόσιο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Berkeley,  ένα προάστιο του Σαν Φρανσίσκο, δεν είναι ένα τυχαίο αμερικανικό πανεπιστήμιο. Είναι ένα από τα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου βάσει ακαδημαϊκών κριτηρίων και βεβαίως θεωρείται ίσως το πιο αριστερό (liberal είναι ο αμερικανικός όρος) στις Ηνωμένες Πολιτείες. Δέκα καθηγητές αυτού του διάσημου πανεπιστημίου έχουν προταθεί για το βραβείο Νόμπελ. Πολλοί έχουν διατελέσει ή διατελούν υπουργοί κυβερνήσεων των ΗΠΑ. Σε αυτό το πανεπιστήμιο δίδαξε Οικονομικά ο Ανδρέας Παπανδρέου για χρόνια.

Το φοιτητικό κίνημα στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο είναι ένα από

τα πιο δυναμικά στις ΗΠΑ. Η ιστορία του πανεπιστημίου στις φοιτητικές κινητοποιήσεις είναι θρυλική. Κατά τη διάρκεια της ανήσυχης και ταραγμένης πολιτικά και κοινωνικά 10ετίας του ’60, οι φοιτητές του Berkeley πρωτοστάτησαν κατά του πολέμου στο Βιετνάμ, υπέρ της ελευθερίας του λόγου, υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών, κατά των φυλετικών διακρίσεων.

Ανάμεσα στους αποφοίτους του πανεπιστημίου φιγουράρουν διασημότητες από κάθε πεδίο δράσης. Από τις επιστήμες, την πολιτική και τα media μέχρι και τον αθλητισμό. Ενδεικτικά να αναφέρουμε τον συνιδρυτή της Apple Στιβ Βόζνιακ, τον πρώην καθηγητή Οικονομικών του Harvard Τζων Κένεθ Γκάλμπρεϊθ , τον εθνικό συγγραφέα τον ΗΠΑ Τζακ Λόντον, τον ηθοποιό Γκρέγκορι Πέκ και τον δεκάκις πρωταθλητή του αμερικανικού φούτμπολ Άαρον Ρότζερς.

Σε αυτό το ίδρυμα λοιπόν, με αυτήν την ιστορία, υπάρχει πανεπιστημιακή αστυνομία από το 1947, ενώ από το 1915 το ίδρυμα είχε ένστολους φύλακες. Η πανεπιστημιακή αστυνομία του Berkeley, αποδεικνύεται στην πράξη, από τα ακαδημαϊκά και όχι μόνο επιτεύγματα του πανεπιστημίου, ότι  δεν εμπόδισε την πρόοδό του, ούτε τη διακίνηση ιδεών, ούτε την ακαδημαϊκή ελευθερία.

Αντίθετα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αποθάρρυνε όποιον θα ήθελε να περιορίσει τις ακαδημαϊκές ελευθερίες διακόπτοντας μαθήματα ή ασκώντας βία σε όποιον έχει μια διαφορετική πολιτική άποψη. 

Στα δικά μας τώρα, η πανεπιστημιακή αστυνομία έκανε πριν από μερικά 24ωρα την πρεμιέρα της στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με μεγάλη καθυστέρηση προχωρά τελικά σε αυτήν τη σημαντική και ουσιαστική μεταρρύθμιση. Την αποτελεσματική προστασία και φύλαξη του ιερού ακαδημαϊκά χώρου του πανεπιστημίου. Τον τερματισμό της φαυλότητας και των βανδαλισμών από μια ισχνή μειοψηφία αυτοαποκαλούμενων επαναστατών και δήθεν δημοκρατών που ασκώντας βία έχουν επιβάλει τη δική τους "κανονικότητα του μπαχαλακισμού" στα πανεπιστημιακά ιδρύματα.

Ασκούν τρομοκρατία σε όποιον εκφράζει γνώμη με την οποία δεν συμφωνούν. Με ξυλοδαρμούς ακόμη και καθηγητών, με χτίσιμο γραφείων, με αυθαίρετη κατάληψη πανεπιστημιακών χώρων που τους στερούν από την πανεπιστημιακή κοινότητα. Δοξάζουν και υπηρετούν μια δική τους πανεπιστημιακή πραγματικότητα. Με λοστούς και κουκούλες θέλουν να συντηρήσουν την κουλτούρα της βίας και της υποβάθμισης του ελληνικού πανεπιστημίου. Για τους περισσότερους ο μπαχαλακισμός στα πανεπιστήμια είναι επάγγελμα και βιοπορισμός και όχι ιδεολογία.  Η κυβέρνηση και οι πανεπιστημιακές αρχές δεν είναι υπόλογοι μόνο στους φοιτητές. Είναι υπόλογοι στον Έλληνα φορολογούμενο που από το υστέρημά του πλήρωσε και πληρώνει πανεπιστημιακά ιδρύματα για τη μόρφωση και την πρόοδο του παιδιού του.

Όλα τα υπόλοιπα είναι προφάσεις για τη διαιώνιση μιας απαράδεκτης κατάστασης που δεν αφήνει το ελληνικό πανεπιστήμιο  να προχωρήσει μπροστά λύνοντας μερικά αυτονόητα, όπως είναι η ασφάλεια και η ευπρέπεια των πανεπιστημιακών χώρων.

Τα ίδια τα ελληνόπουλα που ζουν και μορφώνονται σε ένα υποβαθμισμένο ελληνικό πανεπιστήμιο, καταφέρνουν και διαπρέπουν όταν συνεχίζουν τις σπουδές τους στο εξωτερικό. Το μέτρο της πανεπιστημιακής αστυνομίας είναι ένα μέτρο προς τη σωστή κατεύθυνση. Μια ουσιαστική μεταρρύθμιση. Ένα βήμα πιο κοντά στην Ελλάδα που θέλουμε οι συντριπτικά περισσότεροι. Και για όσους διαφωνούν, ας ρωτήσουν τι ισχύει, όπως είπαμε, στο πιο -πραγματικά- αριστερό πανεπιστήμιο του κόσμου.