Παρατηρήσεις εν όψει της βασιλικής κηδείας:

1. Η κυβέρνηση, με την (άνευ λόγου) ασεβή διαχείριση της βασιλικής κηδείας, κατάφερε να εξοργίσει την μεγάλη μάζα των μετριοπαθών κεντροδεξιών, βασιλοφρόνων και μη, που αποδίδουν όμως σημασία στην ευπρέπεια, το πρωτόκολλο και κυρίως τον σεβασμό στους νεκρούς.

2. για να μην προκαλέσει αντιδράσεις από την αριστερά και χάσει καμμιά ψήφο από δημάρ, ποτάμι,πασόκ κλπ., η κυβέρνηση αποξενώθηκε από την ευρεία βάση της ΝΔ. Λάθος υπολογισμός, που θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στις προσεχείς εκλογές. Οι βασιλόφρονες είναι πολύ περισσότεροι από ό,τι θεωρείται και έχουν εξοργισθεί και αποστασιοποιηθεί από την κυβέρνηση. Η αυριανή κοσμοσυρροή έχει ήδη προσλάβει την μορφή αντικυβερνητικής εκδήλωσης.

3. η δημοσία δαπάνη κηδεία κομμουνιστών ηγετών, καλλιτεχνών κλπ. στο παρελθόν, θέτει το ερώτημα γιατί ο πρώην βασιλιάς, παρά τα λάθη του, ήταν χειρότερος από τον Μάρκο Βαφειάδη ή τον Βλάσση Μπονάτσο.

4. το δε φαιδρό είναι ότι όλα αυτά δεν γίνονται με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (αμφιβάλλω μεταξύ μας αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα είχε κάνει τόσο σαλάτα). Ούτε γίνονται από την καραμανλική δεξιά, που αποκαθήλωσε την μοναρχία (ο Καραμανλής θα σεβόταν τον έκπτωτο νεκρό).

5. η κυβέρνηση έδειξε με την στάση της ότι φοβάται έναν θεσμό έκπτωτο εδώ και μισόν αιώνα. Η Δημοκρατία, όταν είναι εμπεδωμένη, δεν φοβάται το παρελθόν. Στις διάφορες ευρωπαϊκές δημοκρατίες (Αυστρία, Ρουμανία κλπ.) οι πρώην βασιλείς κηδεύθηκαν με τιμές εν ενεργεία ηγετών. Με την συμπεριφορά της η κυβέρνηση προδίδει βαθειά πολιτειακή ανασφάλεια.

6.Η κυβέρνηση, με την σπασμωδική της αντίδραση, πέτυχε παγκόσμιο ρεκόρ: για πρώτη φορά μετά το Δημοψήφισμα του 1974, ανακινήθηκε η συζήτηση για το πολιτειακό. Ακούγονται από μετριοπαθείς φωνές επιχειρήματα, όπως ότι η βασιλεία θα αποτελούσε φραγμό στην ηθική κατάπτωση και στην διάλυση της κοινωνικής συνοχής κλπ. Πρωτοφανές 49 χρόνια μετά το δημοψήφισμα. Ασφαλώς δεν ευθύνεται η αβασίλευτη δημοκρατία για τα χάλια μας, αλλά η αποτυχία του πολιτικού συστήματος, που οδήγησε την χώρα στην χρεωκοπία, στην φτωχοποίηση, στα μνημόνια, στην μαζική μετανάστευση, στην δημογραφική κατάρρευση.

7. Τελευταίο αλλά όχι έσχατο: η κυβέρνηση έχει εξοργίσει τους εν ενεργεία βασιλικούς οίκους της Ευρώπης. Δεν είναι τυχαία η προχθεσινή δήλωση της αγγλίδας υπουργού πολιτισμού που έθεσε τέρμα στην συζήτηση για τα Ελγίνεια. Επίσης η μη τήρηση του πρωτοκόλλου. Τους αρχηγούς κρατών τους υποδέχεται υποχρεωτικά ο αρχηγός του κράτους.

8. Ήταν τόσο απλό να δηλώσει η κυβέρνηση ότι ο πρώην βασιλιάς θα κηδευτεί δημοσία δαπάνη ως διατελέσας αρχηγός του κράτους. Το ζήτημα θα είχε κλείσει εκεί. Άντε να ακούγονταν μερικές ανοησίες από μεταχρονολογημένους βασιλομάχους. Τώρα η κυβέρνηση κατώρθωσε να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα υποστεί τα (εκλογικά) επίχειρα.