Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Φρύαξαν.
Ξεσάλωσαν με τους 38 μετανάστες στη νησίδα του Εβρου και κυρίως με τη
«νεκρή 5χρονη Μαρία». Βυσσοδόμησαν κατά της χώρας. Υιοθέτησαν αμάσητη
την τουρκική προπαγάνδα. Αναγόρευσαν το fake news σε «ενδέκατη εντολή».
Ξετσίπωτα και χωρίς προσχήματα.
Κι όταν το Der Spiegel απέσυρε
ως αναληθή τα δημοσιεύματά του, τα οποία διέσυραν επί μήνες τη χώρα στο
διεθνές στερέωμα, κανένας από τους πρωταγωνιστές της αθλιότητας δεν
ένιωσε την ανάγκη να πει μια κουβέντα, πόσο μάλλον να κάνει κάτι που να
δείχνει έμπρακτη μεταμέλεια. Ο Α. Τσίπρας δεν κατέβασε την κατάπτυστη
ανάρτηση που είχε κάνει τον Αύγουστο για το «νεκρό κοριτσάκι». Ο Γ.
Κατρούγκαλος δεν υπέστειλε τη σημαία του… Κτηματολογίου. Ο Χρ. Σπίρτζης
δεν ζήτησε μια συγγνώμη. Οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Στ. Κούλογλου, Κ.
Αρβανίτης και Δ. Παπαδημούλης, οι οποίοι πρωτοστάτησαν στο διασυρμό της
χώρας, ούτε καν κοκκίνισαν από ντροπή.
Πριν από το Der Spiegel
είχε προηγηθεί η κωλοτούμπα της Human Rights 360. Της ΜΚΟ που είχε
«βγάλει» το «θέμα» και τώρα βρίσκεται υπό εισαγγελική έρευνα. Ούτε τότε,
που άρχισε η κατάρρευση του παραμυθιού, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έκανε την
παραμικρή προσπάθεια να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Μέχρι που ήρθε το
ίδιο το Der Spiegel να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στη χονδροειδή
προπαγάνδα της Τουρκίας. Θυμίζω ότι ο Τ. Ερντογάν στο ανθελληνικό
παραλήρημά από το βήμα της Γ.Σ. του ΟΗΕ κράδαινε τη φωτογραφία της
«νεκρής Μαρίας», ως «πειστήριο» της ελληνικής θηριωδίας. Αλλά και πάλι,
ουδέν νεώτερον από το μέτωπο της φιλοτουρκικής προπαγάνδας.
Σιωπή,
χωρίς αιδώ, και από τους «ερευνητές»-Eλληνες ανταποκριτές, οι οποίοι με
τις μαϊμουδιές που έγραφαν στον ελληνικό και ξένο Τύπο έριχναν τόνους
λάδι στη φωτιά. Κάποιος Χρηστίδης, κάποια Σταμούλη, κάποιος «εθνικός
διασώστης» ονόματι Αποστολόπουλος και πλήθος στρατευμένων δημοσιογράφων
της «Αυγής», του «Ντοκουμέντο», της «ΕΦΣΥΝ» και πλήθος παρασιτικών
«αριστερών» sites, δεν θεώρησαν υποχρέωσή τους να σεβαστούν την μεγάλης
σημασίας κίνηση ενός μεγάλου περιοδικού, του Der Spiegel, να αποσύρει
οριστικά, ως αναληθή τα σχετικά δημοσιεύματά του. Μέχρι και η
εμπροσθοφυλακή του «συστήματος», η Ελ. Ακρίτα, ένιωσε την ανάγκη να
ζητήσει συγγνώμη, γιατί πίστεψε το fake news. Το «σύστημα» όμως,
ατάραχο.
Για το ήθος και τις προθέσεις των
«πρωταγωνιστών της αθλιότητας» ο καθένας μπορεί να βγάλει ασφαλή
συμπεράσματα. Ομως είναι μόνο αυτό; Πρόκειται μόνο για το τυφλό πάθος
και την τοξικότητα ενός κόμματος και των στελεχών του; Πρόκειται μόνο
για τη διατεταγμένη στάση κατ’ επανάληψη ύποπτων ΜΚΟ; Πρόκειται μόνον
για τη στράτευση και τη αποδεδειγμένη πια επαγγελματική ανεπάρκεια των
«γραφιάδων»;
Η απόλυτη ταύτιση με την τουρκική
προπαγάνδα σε βάρος της Ελλάδας δημιουργεί εξ αντικειμένου «δεύτερες
σκέψεις». Είναι δυνατόν -ειδικά με τη διάσταση που πήρε το θέμα- να μην
κατάλαβαν το λάθος; Είναι δυνατόν να μην αναρωτήθηκαν; Είναι δυνατόν να
μην κρατήσουν τα προσχήματα; Είναι δυνατόν να μην ένιωσαν την ανάγκη να
κρατήσουν έστω μια «πισινή»; Οποιοσδήποτε άνθρωπος με IQ
αυτοεξυπηρετούμενου ανθρώπου θα το έκανε αντανακλαστικά και από ένστικτο
αυτοσυντήρησης. Κι όμως, δεν το έχουν κάνει ακόμα. Και είναι προφανές
ότι δεν είναι θέμα IQ. Αρα, τι άλλο είναι; Τι τους «κρατάει»; Τι τους
δεσμεύει στην ευθυγράμμιση με τον Τ. Ερντογάν;
«Νεκρή
Μαρία» δεν υπήρξε. Αντιθέτως υπήρξε ο «σκορπιός». Ο οποίος δεν τσίμπησε
έναν ανύπαρκτο 5χρονο κοριτσάκι. Αλλά «τσίμπησε» τους πρωταγωνιστές της
ανθελληνικής αθλιότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου